Chaos ofte verwerden clomp
(1643)–Cornelis Stribee–
Auteursrechtvrij
[pagina 38]
| |
VVIe ken nu met singen
Yemands Pen bedwingen?
Om dees soete klucht
Niet te maecken wijt gerucht
Want het zijn de vreemste dingen
Doch het is een maeghde-sucht.
2
't Sotje was verstorven,
En met veruw bedurven
Och! het arme dier
't Brant bykans van 't minne-vier,
Want het hart is heel door-kurven,
| |
[pagina 39]
| |
't Kreegh een wesen als Stier.
3
Maer wort nu weer vlijtigh
En soo Duyvels spijtigh,
't Kent nu niemandt niet,
Ofjer schoon al bly aensiet,
Heer! se grauwt en snauwt soo bijtigh
Maer ick heb haer doen bespiet.
4
'k Moetje dit vertellen:
Sy draeght moye Bellen,
Yder aen een Oor;
En haer halsje als een Moor
Maer ick soeck haer wat te quellen,
Hanght een gouden Hals-bandt voor.
5
| |
[pagina 40]
| |
Doet sy 't om te jocken
Dat sy draeght twee Locken,
Met haer Borsjes bloet?
Och! ick laghme hallef doodt,
Want dien bruy en kan niet focken,
Help, och help! daer 's Vrijers noot.
6
Maer jock, jock, ay bloetje,
Want dit moye goetje
Is voorwaer haer trouw',
Maer (o Heer) bekijckt haer nou,
Och wat raet? wat raet? nu moetje,
Want hier komt sijn eygen Vrouw'.
7
Och hier ist verpeutert,
Och het kneutje kneutert,
| |
[pagina 41]
| |
Hier ist heel verbruyt,
Maer ick wedje om een duyt
Dat het soete Buyckje leutert:
Pluckt dan vry wat Maeghde-kruyt.
8
'k Hoor de Luyden snappen
't Sotte kryght veel Cappen
En het wordt niet moe,
Maer ick weet wel wat, en hoe,
Moer je most het niemandt klappen,
Spreeckt: doch hout je Backhuys toe.
|
|