Chaos ofte verwerden clomp
(1643)–Cornelis Stribee– Auteursrechtvrij
[pagina 27]
| |
[pagina 28]
| |
Op een hooge Rotz aen Zee?
Daer hy op sijn ruys-pijp neurde
Hoe hy treurde
Om sijn nimphje Galathee.
3
Galathee heeft hy gesongen
Sal den Jonghen
Poliphemeus noyt sijn brant
Met sijn water-Nimph verkoelen,
Moet ick voelen
Dat den AEthna my vermant.
4
Galathee komt doch wat nader,
Denckt mijn Vader
Is in Zee-Godt onbevreest:
Voor Jupijn noch voor sijn Donder
| |
[pagina 29]
| |
(Ist geen wonder?)
Ben ick noyt vervaert geweest.
5
Galathee braveert de Werelt,
Geen beperelt
Is soo eel, noch ghy Jupijn,
Sy is blosender als Flora
Trots Aurora,
Klaerder als een Christalijn.
6
Wt u Oogjens Paragonne
Haelt de Sonne
Hare schijnsel diese geeft,
Ghy verdooft de gulde Mana:
Ja Diana
By u schoonheydt niet en heeft.
| |
[pagina 30]
| |
7
Dus mijn schoone Galathea
Oogt mijn Vee na
't Geen de Cyclops Bergen deckt.
En mijn Knods bedwingt de Landen,
En de Sanden
Alsoo wijt ons Landtschap streckt.
8
Ick heb (o Godin volwaerde)
In mijn Gaerde
Al de vruchten Pomonee;
Daer ick op mijn Pijp sal spelen,
En soo quelen
Aengenamer dan Orphee.
9
Ghy seght ick heb maer een Ooge,
| |
[pagina 31]
| |
Siet om hooge
Phebus heefter oock maer een;
Sonder dien was Aerd' en Hemel,
En 't gewemel
Van de Sterren noyt en scheen.
10
Noyt hiel hy zijn Oog uyt 't Westen,
Dan ten lesten
Keerden hy hem raesend' om'
Om sijn Galathees beminde
Te verslinden,
Gaf een yselijck gebrom.
11
Van dit grouwelijck nae botsen
Spleet de Rotsen
Van den Bergh AEthna heel;
| |
[pagina 32]
| |
Galathee die teeg aen vluchten,
Doch het suchten
Was tot Acis achterdeel.
|
|