De triumph der vryheid

Tiende tooneel.

De Voorigen.

julia, in eene wezenlooze wanhoop. Amalia gaat ook zitten.

Haast zyt gy ouderloos - en ook myn Eduard!
ô 'k Beef voor hem - gy ziet myn folterende smart;
Uw Fredrik keert te laat - hy zal ons niet meer vinden,
Gy moet u, als hy keert, met hem in de echt verbinden:
Gy hebt dan toch een steun, een trooster en een vriend.

amalia, bitter schreiende.

Rampzaalge Vader! ach! hadt gy dit lot verdiend!...

[p. 83]

 

julia, in dezelfde wanhoop.

 

Zult gy voor Eduard altyd als Zuster zorgen?

 

Kom, roep hem hier - want reeds helaas! op morgen

 

Heeft hy geene ouders meer -

Amalia gaat heen.

 

'k Zal by myn Karel gaan -

 

Op morgen, in dit uur, is 't reeds met hem gedaan!

Zy zit in eene wezenlooze houding, tot dat Amalia, met Eduard aan de hand, binnen koomt.