zie niet dan met smart de kwelling die ik veroorzaak: ten minsten zo lang deze zich by het natuurlyke bepaalt; maar stemt zy zich tot het overdreevene gevoel, dan beschouw ik dit als een treurspel dat men vertoont, en ben 'er zeer voor, om ook myne rol met glans te vervullen.
Dit bovenstaande kan tot eene inleiding strekken voor het grootsche tooneel, dat ik u zal beschryven. Eergisteren kwam de vrouw uit het huis, alwaar wy gelogeerd zyn, gy weet dit is de vriendin van Mama, my in stilte roepen, en verzocht my om eens boven te komen, op de kamer van den Heer K...... Wy gingen 'er heen, en vonden hem in de diepste wanhoop gedompeld; hy lag te bed, en hield den blooten degen op zyn ontblootte borst: ik schrikte op dit gezicht, en wilde hem dien ontrukken, maar hy wederhield my, met deze woorden: ‘ô doe my liever één, dan duizend dooden sterven!....’ Ik ontrukte hem den degen, zette dien op myn borst, en zei met veel nadruk: ‘ô neen! doorstoot my dan liever....’ en, schoon ik in dit oogenblik ontroerd ware, moest ik naderhand by my zelven lagchen, dat ik myne rol op zulk eene verhevene wyze volvoerd, en my niet minder heldhaftig betoond had dan myn' minnaar! want, onder ons gezegd, geloof ik, dat hy, n dat oogenblik, even zo min lust had om te sterven dan ik. Want ik heb geen dwaaze eigenliefde ge-