Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens
(1599)–Frans vander Straten de jongere–
Auteursrechtvrijop de wijse: Wilt ghy wesen een Oorlochs man.O Heere almachtich genadich Godt,
Wilt my nu sterckheyt geuen,
Want ghy zijt eenen vasten borch en slot,
Dat heb ick soo wel beseuen,
Want sonder hem vermach ick niet,
Dat beuinde ick wel alle Dage,
Want ick ben Crancker dan Een riet,
Dat magh ick wil beclagen,
Schept Heer in my een vernederden geest,
En een verslagen herte,
Daer toe de liefde alder meest,
Om te ont-vlien de eeuwige smerte,
Om de eewige Schande te ontvlien,
Moeten wy sorge dragen,
O heere wilt ons daer toe uwe hant bien,
Om leuen teewigen dagen.
| |
[Folio M2v]
| |
Daer moeten wy neersticheyt toe doen,
Eer dat het wort te laete,
En den Heer ootmoedich vallen te voet,
Of het en mach ons al niet baete,
Het zijn vast Sorgelicke tien,
Droefheyt isser voorhanden,
Laet ons ootmoedich totten Heere vlien,
Dat wy niet en commen in schande,
Om sulcke schande te ontvlien,
Heeft Godt ons middel ghegeven,
Onsen naesten de handt der liefden te bien,
Om soo te comen int Eeuwich leven,
Wat quaets te dincken opt onghewis,
Dat zijn schadelicke saecken,
Wie weet wat inde menschen is,
Dan den Heere die hem heeft geschapen,
Laet ons neerstich naer de liefde staen,
En de dwase maechden niet slachten,
Maer trouwelick met onsen naesten om gaen,
En alsoo de toecomste des Heeren verwachten,
Het gaet nu treurich in Syoen,
Maer wy hopen op een beter,
Laet ons altijt het beste doen,
En den Heere niet vergeten,
Al bleuer maer drie by die waerheyt,
En laet ons daerom niet vreesen,
De Heere is getrouwe diet ons toeseyt,
Hy en laet de zijnne geen weesen,
Die dit lieken eerstmael sanck.
Sy was bedroeft van herte,
Dat in Syon soo droeuich gaet,
Dat doet haer groote smerte,
| |
[Folio M3r]
| |
Die dit liedeken heeft ghemaeckt,
Sy was swack en vol ellende,
En begeert sterckheyt van godt dach en nacht
Dat sy haer van de waerheyt niet en wende,
☞ ☜ |
|