Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens
(1599)–Frans vander Straten de jongere–
Auteursrechtvrijnae de wijse: Door u gesicht quam ick schoon lief in roouwen.
| |
[Folio G8r]
| |
Met singhen ende lesen,
In Godt ghepresen,
Met vrucht vermaken fijn,
En eens met een liet gedencken,
Wat een vreucht namaels hy sal schencken
Ons bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
Niemant en can,
Dese vreucht hier uytspreken,
Die daer is ontsteken,
Al by den Heere claer,
Sout men niet dan,
Vytgaen van zijn ghebreken,
Daer wy noch insteken,
Ons suyveren te gaer,
Op dat wy mochten ontfangen,
Dese vreucht al met verlangen,
Ons bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
Want noyt ooghe sach,
Noch in geen hert ghecomen.
Is het dat den vromen,
Van Godt noch bereyt is,
Yder dan mach,
Daer veel van t'haut der bomen,
Eten sonder schromen,
Midden int paradis,
Tis het hout des levens crachtich,
Daer de ziel me spijst waerachtich,
Ons bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet,
| |
[Folio G8v]
| |
Salich zijn sy,
Die hier af eet te deghen,
En op s'heeren weghen,
Aldus wandelen schoon,
Die sullen vry,
Vanden tweeden doot weghen,
Die heere hooch ghepresen,
Die gheeft haer sulcken loon,
Sy sullen eeuwich tryumferen,
Vrolick metten Heer der Heeren,
Ons bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet,
Jerusalem schoon,
Een nieu stat van ghebouwe,
Wiens straten van fijn gouwe,
En gront van peerlen zijn,
Voor des Lants troon,
Die vier en twintich ouwe,
Hoortmen daer ontfouwen
Een nieuwe liet devijn,
Die hier na heeft groot begeeren,
Hem sal dit nieu liet wel leeren,
Ons bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet,
In die stadt saen,
En zal men niet behoeven,
Noch eenich bedroeven,
En sal daer niet in zijn,
Son nochte Maen,
Noch enich licht om voeghen,
Maer daer is ghenoeghen,
Aen Godes claer aenschijn,
| |
[Folio H1r]
| |
Want de Heere uytghelesen,
Die sal selver daer wesen,
Ons bruydegom,
Lof hem daer voor zijn moet,
Dan sullen bly,
De rechtveerdighe schoone,
Indes Vaders Throone,
Blincken als d'Sonne claer.
In witte Sy,
Ende met gouwe Croonen,
Eeuwelick daer woonen,
So sullen sy te gaer,
Honger noch dorst salse letten,
Want haer ter tafel sal setten,
Ons bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
Ja uyt en in,
Sullen sy met hem treden,
Na Malachias reden,
Springen als t'alver' soet,
Dits u gewin,
Comt hier nu toch in vrede,
Al in s'hemels stede,
Ontfangt al daer u goet,
Laet ons dit toch overleggen,
Wat dat daer dan al sal segghen,
Ons bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
Met soet geluyt,
Sal de bruydegom spreken,
Want zijn lifd' uyt breken,
Sal vander Minnen brant,
| |
[Folio H1v]
| |
Comt hier mijn bruyt,
Mijn schoon een Duyf geleken,
Hy salse aensteken,
Een Trourinck aende hant,
Ende noch tot haer viertuyten,
Al zijn Vaders schat ontsluyten,
Ons bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
Oorlof ten ent,
Wilt u bruydegom wachten,
By daghen ende nachten,
Nimmermeer af en laet,
Dat hy mach jent,
Woonen in u ghedachten,
Doet toch al u crachten,
Dat ghy hier dus na staet,
Soo sal u te loone geven,
Dese vreucht eewich te leven,
Ons bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet,
☞ ☜ |
|