Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens
(1599)–Frans vander Straten de jongere–
Auteursrechtvrijnae de wijse: Ontwaect O Israel doet open u ooren, &c.EEn ghebroken herte na Godts behagen,
Om na te jaghen, den vrede soet,
Voor die woorden Godts een versagen,
Met een verslagen, oprecht ghemoet,
Wensch ick u tsamen voor een groet,
Daer toe een goet gesichte altijt,
Dat ghy meucht mercken, deur t'gheests verstercken,
Waer af dat ghy ghevallen zijt.
Gout dat door't vier is sonder beswijcken,
Coopt om verrijcken, doch niet en swijckt,
Coopt salve om u ooghen te bestrijcken,
Dat u mach blijcken, een claer ghesicht,
Dat verschijnen dat wonderlick Licht,
Wort soo ghesticht, dat ghy subijt,
Mocht sien van binnen, met herte en sinnen,
Waer af dat ghy ghevallen zijt,
Ghy die Godts timmeringhe reene,
Met ons ghemeene, voortijts waert,
Keert weder totten verworpen steene,
Christus alleene, gheopenbaert,
| |
[Folio F5r]
| |
Tot eenen vasten gront vermaert,
Met hem vergaert, dat hy niet wijt,
V en verstroye, keert t'zijnder Koye,
Waer af dat ghy ghevallen zijt.
Compt en smaeckt die hemelsche gaven,
En wilt v laven, aen die Fonteyn,
En wilt u niet als arme slaven,
Slick-putten graven, in s'werelts pleyn,
Sie sonder water zijn onreyn,
Maer inden treyn der waerheyt bevrijt,
Schickt hier u gangen, peynst met verlangen,
Waer af dat ghy ghevallen zijt.
Hoe lieffelick ist wanneer Godts Soonen,
En Dochteren woonen, in goet accoort,
Dat wil ons Godt den Heere toonen,
Met al den ghoonen, die geerne hoort,
Dat goddelicke suyver woort,
Dus van nu voort, om u profijt,
Soo wilt ghedachtich, zijn eendrachtich,
Waer af dat ghy ghevallen zijt,
Het Lam en heeft maer een ghetrauwe,
Bruyt voor Huys-vrauwe, in s werelts dal,
Het Bedde is nauwe, en t'decksel is smal,
Een Cudde, een Herder, en een Schaepstal,
Isser voor al, naer schrifs belijt,
En een ghemeente op Syons ghesteente,
Waer af dat ghy ghevallen zijt.
Verlooren Schaepken cranck ende teere,
Ten rechten keere, ghy wel behoeft.
Verlooren Penninck een Vrau met eere,
Die is soo seere, om u bedroeft,
Verlooren Soone niet en vertoeft,
| |
[Folio F5v]
| |
Hongherich proeft met groter vlijt
In uwer herten, met droefue smerten
Waer af dat ghy ghevallen sijt.
Daer is noch plaetse voor den aftreder,
Om keeren weder ter vreden bant,
Zijt ghy verheuen hooch als den ceder,
Buycht u doch neder met u verstant,
Onder godts almachtighe hant,
Dat inden brant, der liefden verslijt,
Twistich afgrijsen, dat vrede, mach rijsen,
Waer af dat ghy ghevallen zijt.
Ghy hebt verlaten die eenichede,
Den rechten vreden, hebt ghy ghemist,
Liefde en ghenade en heeft gheen stede.
By u ooc mede, deur desen twist,
Dus hebdy des vaders goet verquist,
Duer s'vyants list, gheworden quit.
Syt ghy u croone, ende pant schoone,
Waer af dat ghy ghevallen zijt.
Wie by hem selven wel meent te stane,
Heeft gae te slane, meneghertier,
Dat hy niet en valt wt die bane,
Die om te gane, soo smal is hier,
Aen deen zij water an dander zij vier,
Vol van dangier anvecht en strijt,
Dus den voorleden, wecht wilt treden,
Waer af dat ghy ghevallen zijt.
Dit secht die Heere treckt op die weghen,
Maet siet te Deghen voor u wel,
Vraecht waer den goeden wech is gheleghen,
Dien sijnde vercreghen sonder wtstel,
Wandelt daer in tis Gods bevel
| |
[Folio F6r]
| |
V siele snel sal rusten verblijt,
Helpt soo des Heeren, ghetal vermeeren,
Waer af dat ghy ghevallen zijt.
Moyses die heeft hem selven gheboden,
Te laten roeden, wt slevens hoeck,
Oock Paulus van ghelijcker moden,
Al voor die Joden, wt liefden cloeck,
Om die te verlossen voor den vloeck,
In dat versoeck, v ooc niet en mijt,
Neempt an dese, liefde dits t'meeste,
Waer af dat ghy ghevallen syt.
Barmherticheyt willick van uwen handen,
En gheen offerhande dit woort insiet,
Hadt ghy gheweten als de vaillianden
Ten rechten verstande, zijn bediet,
Den ontschuldighen en hadt ghy niet,
Sonder verdriet vermaledijt,
Maer hadt ghebleven, Gods volck beneven,
Waer af dat ghy ghevallen zijt.
Oorlof hier mede wilt des heeren,
Sachtmoedicheyt leere, met herten ootmoet,
Tot rust der sielen vrij van verseeren,
Wilt u bekeeren, tot syn Jock soet,
Blijft niet beraden met vleesch noch bloet,
Neempt dit voor goet, tis wt gheen nijt,
Maer om met tranen, u te vermanen,
Waer af dat ghy gheuallen zijt.
Door M. D. C.
☞ ☜ |
|