Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens
(1599)–Frans vander Straten de jongere–
Auteursrechtvrijnae de wijse: Al die in Syon zijt, &c.BRoeders weest verblijt,
Die recht draecht Christus name,
In desen tijt,
Schept een behaghen groot,
Om u provijt,
Die Mey-bloemen bequame,
Als nu subijt,
Al inde velden bloeyt,
Noyt mey ter noot,
Voor ons so jeuchdich sproeyt,
Al 't Volck dat int benauwen sat,
Begint nu te bedauwen wat,
Al door den Mey mynioot,
Naeckt aen den Cruyse bloot,
Den Winter seer stranck,
Die dede ons groot beswaren,
Wy sondaers cranck,
Waren in lyden breet,
Maer nu God danck,
Soo is hy wech ghevaren,
Den Vader schanck,
Den Mey lustich en breet,
So elck wel weet,
Christum uyt liefden heet,
| |
[Folio D6r]
| |
Ghelijck van hem ghelesen is,
Als Mey hooghe ghepresen wis,
Al dus hout u ghereet,
Al met dat Bruylofs Cleet.
Christus excelent,
Is den Mey opgheschoten,
t'Onse waert ghewent,
Staet jeuchdich en propijs,
Wt liefden jent,
Soo heeft hy uyt ghegoten,
s'Vyants torment,
Twelck ons dede een afgrijs,
Want zijn avijs,
Is suyverder dan een ijs,
Christus sonder vermoeyen stilt,
Ons uyt liefden bespoeyen wilt,
Dus wilt gonstich bewijs,
Met lof hem gheven prijs.
Desen Mey playsaen,
Door zijn lustich opschieten,
Doot den Vyant saen,
En hout onder den voet,
Den Sondaers bant,
Heeft hy ghedaen te nieten,
Noyt Mey gheplant,
Soo wel tot ons behoet,
t Hantschrijft seer vroet,
Den mey selve al doet,
Treckt al sonder vermincken,
En wilt den mey sien blincken,
Want hy elck minnaer vroet,
Sinckt van zijn roode bloet.
| |
[Folio D6v]
| |
Treckt nu alle gemeyn,
Jonghers int genderale,
groot ende cleyn,
Naer de Schrifteuren raet,
Ghy wort certeyn,
Verlost van alle quaet,
Want hy ist alleyn,
Die den droeven by staet,
Soo wie daer tot hem gaet,
Die crijcht gheheel aflaet,
Want hy om u t'ontfermen beijt,
Staet met open armen weijt,
Al waert ghy desolaet,
Noyt Mey so delicaet.
☞ ☜ |
|