Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens
(1599)–Frans vander Straten de jongere–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Lustich saysoen, int groen, &c.BLoeyende Jeucht // ghy meucht // wel zijn verheucht,
Want dat u lange heeft ontbroken,
Is nu beweucht // met vreucht // uyt goeder deucht,
Dat in den mey seer soet van roken,
Mey-bloemken liefelick ontloken,
Die winter lanc // seer wranc // met stranc // bedwanck,
Is vry en vranc voor ons gedoken.
Schoon melodyen // oock wyen // soude dit sien,
En hem naer desen mey niet poogen,
Melancolien // moet vlien // men siet geschien,
Dat de Vyghboomen cnopen toogen,
En den wijnstoc crijght nu ooghen,
Noyt oogh opslach // en sach // den dach // die mach,
t' Winters geclach dus doen verdrogen.
Noyt mey so soet // en stoet // gebloeyt int bloet
Compt hier mijn Bruyt mijn Coninghinne,
Valt my te voet // met spoet // storm regen vloet
Is al vergaen lieve Vriendinne,
Aensiet hoe de Tortelduyvinne,
Int Lust-hof singt // ontspringt // com drinckt //
| |
[Folio D2v]
| |
Hier dranck die blinckt uyt reynder minne.
Vercooren graen // seer saen // wilt snellic gaen,
Tot de Fonteyn sonder verdrieten,
Den dorst belaen // verstaen // claer als een traen
Sietmen den vloet daer heenen vlieten,
Van alles meucht ghy daer ghenieten,
Rijeckende cruyt, en fruyt, den buyt, deelt uyt,
Des Meys viertuyt, doet al opschieten.
Een Roosken root // mijnioot // staet daer seer bloot,
Onder de Doorens uytgesprooten,
Van 't hemels broot // ter noot // uyt s'Vaders schoot,
Is over al het Velt begooten,
t'Lam Syons heeft Boeck ontslooten,
t'Hantschrift in tween, gescheen, tgeween, niet cleen,
Is al gemeen, daer deur verschooten.
Princesse fier // Rosier // lief goedertier,
Wilt voor den Winter niet meer schromen,
Maer maect u schier // tot hier // uwen princier,
Heeft zijnen loon met hem genomen,
Hy sal haestelick tot u comen,
In s'Hemels Throon, ydoon, de croon, seer schoon,
Wert uwen loon met alle vromen.
☞ ☜ |
|