Tot den Leser.
LOf ende Eere behoort Godt toe dat hy sulcke liefde ende yver geeft den Menschen, om also zijne heerlicke Daden te vercondighen, waer in haerder te beter ende te meerder ghedachtenisse, achter ghelaten is, ghelijc men leest van den Coninck David ende meer ander Mannen, die so vromelicken den Heere van herten ghevreest hebben, als ick wel weet van desen Autheur, hoe dat hy Godt so hertelicken ghevreest heeft ende so lief ghehadt, ghelijck den goeden Leser bevinden sal, so dat ick daer deur te meerder veroorsaeckt ben sulcx voor den dach te brenghen, deur dien dat den selvighen Autheur de kennisse Gods sochte te vermeerderen, ende zijne geboden te onderhouden de Liefde te oeffenen, ende inder beroepinghe volstandigh te blyven.
Daerom lieve Leser so laet ons nu offeren de Offerhande des Lofs Gode altijdt, dat is de Vreucht der Lippen der gheender die zijnen Naem bekennen.