Rijmkroniek
(1983)–Melis Stoke– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 134]
| |
Zevende boek.De grave voer harentaer,
Te Haerlem ende tote Alcmaer,
Te Leiden ende te Delf, ende Tordrecht,Ga naar voetnoot3
Ende dede hem hulden na slands recht,
5[regelnummer]
Als men pleghet; in den steden
Dede hi hem hulden na den seden.Ga naar voetnoot6
Van Renesse her Jan
Was in den lande comen dan
Bi den grave van Henegouwen
10[regelnummer]
In dogheden ende in groter trouwen,
Opdat hi hem purgeren soude
Ende claren van der scoude,
Met sinen vrienden ende maghen
Van dattene Gheraet hadde bedragen
15[regelnummer]
Van Velsen, als men heeft ghehort.
Ende hier soude hi setten voert
| |
[pagina 135]
| |
Borghen, de hi dede bescriven
In enen brieve. Doe most bliven:Ga naar voetnoot18
Want si den brief besegelden niet.
20[regelnummer]
Aldus is dat ghesciet.
Als her Jan dit hevet verstaen,
Voer hi in Zelant herde zaen,
Ende ginc de (van) Barsele ane,
Dat hi se brochte in sijnre bane.
25[regelnummer]
De grave voer tote Sirixe.
Her Jan hadde doe lieden mee
Dan de grave conde gheerighen.
Doe begon de her Jan te prighen
Jeghen den grave alle de daghe,
30[regelnummer]
Daer sijnt of quam menighe clage.
Her Jan streec doe Scouden dure,Ga naar voetnoot31
Ende dwanc de lude metten vure,
Dat si met hem mosten gaen,
Wast lief wast leet, al wast mesdaen.
35[regelnummer]
De grave sach toe met sinen oghen,
Al wast hem leet, hi most ghedogen:
Want si hadden helpen mee.
Ende hi was te Sirixe.
Hi sende sine boden uut
| |
[pagina 136]
| |
40[regelnummer]
In Hollant, ende onboot saluut
Sinen mannen ende sinen vreenden,
Ende bat hem, dat si hem dienden
Te deser noot: hi hads te doene.
Doe rede hem menich heelt coene,
45[regelnummer]
Ende quamen tsamen toten grave,
De dat prisde voer grote have.
Doe dat volc comen was,
So wart men te rade das,
Dat men varen soude ghemene
50[regelnummer]
Tote Arnemuden, groet ende clene,
Ende dat men sonder ander tale
Volghede Hollandre van Remerswale,Ga naar voetnoot52
De marscalc was van den here.
Dat volk voer met groten gere,
55[regelnummer]
Ende hadden den wint goet ter cuere.
Recht op de selve ure
Dat men voer de Vere quam,Ga naar voetnoot57
Sach de grave ende vernam,
Dat quade wichten liepen daer
60[regelnummer]
Ende weiveden met swerden baer.Ga naar voetnoot60
Hi voer an, al sonder raet,
Daer hi an dede quaet:
Want hire scade om ontfinc.
Als there versach de dinc,
| |
[pagina 137]
| |
65[regelnummer]
Voert al op ende spranc uut.
Doe wort daer een groot gheluut,
Ende als men boven was opt lant,
Verkeret doe tweder alte hant,
Ende quam een donrescuere, so grootGa naar voetnoot69
70[regelnummer]
Dat water van den hemele vloot,
Of ment met backen hadde ghegoten.
Tfolc quam met groten roten
Weder tscepe met groter pine,
Her Gye quam ente sine
75[regelnummer]
Tscepe inde dagheraet,
Ente grave hadde sulken raet,
Dat hi voren was ghevaren
Allene, buten sinen scaren,
Te Middelborch in de poort.
80[regelnummer]
Als sijn broeder dit heeft gehoert,Ga naar voetnoot80
Dat de grave was ghevaren,
Hiet hi doe al sonder sparen,
Dat here porren alghemene.Ga naar voetnoot83
Doe ginc varen groot ende clene.
85[regelnummer]
De scepe waren somme groot:
Dat was een swaer wederstoot:
Want deselve wint, de wayde,
Was so clene, dat hi blaydeGa naar voetnoot88
| |
[pagina 138]
| |
So lettel, dat de grote scepe
90[regelnummer]
Metten andren gheselscepe
Niet conde ghecomen voer de Arne,
Ende de vianden volgheden garne
Met haesten an des heren start,
Ende quamen an hem also hart,Ga naar voetnoot94
95[regelnummer]
Dat siere versloeghen een groot deel:
De mochte ontgaen, prijsde sijn heel.Ga naar voetnoot96
Sgraven broeder bleef ghevaen.
Teersten dat ment hadde verstaen,
Dat des graven broeder was,
100[regelnummer]
Doe wart men te rade das.Ga naar voetnoot100
Dat si doe hem vieren vonden;Ga naar voetnoot101
Somme doot van groten wonden,Ga naar voetnoot102
Ende somme hadden tlijf doe inne.Ga naar voetnoot103
Dien si deden zulke omminne,
105[regelnummer]
Dat si se deden radebraken
Ende metten rade (legghen) op staken.
| |
[pagina 139]
| |
Van haesten comt menich verdriet.
Dit was in haesten dus ghesciet:
Hadde men ghewrocht bi vroeden rade,
110[regelnummer]
Men hadde wel leden sonder scade.Ga naar voetnoot110
Ten selven tiden wast so comen,
Also als ic hebbe vernomen,
Dat al Vlaendren, groot ende clene,
Stont in sconinx hant ghemene,
115[regelnummer]
Ende sconinx broeder hadt in de hant,Ga naar voetnoot115
De over onboot in Zelant,Ga naar voetnoot116
Dat hi woude, dat men begheve
Des orloghen, ende mens bleve
Op den coninc, sinen here,
120[regelnummer]
Ende op hem selven: met groter ere
Moch ment doen an beiden siden:
Hi soude soenen al dat striden.
Men worts te rade, dat ment dede,
Ende makeden daer enen vrede,
125[regelnummer]
So dat mens op den coninc bleef,
Ende men brieve daerof screef,
Ende voer heren Tsarels voeren,Ga naar voetnoot127
Ende daer beloveden ende zwoeren
| |
[pagina 140]
| |
Te houdene heren Tsarels wort
130[regelnummer]
Ende wattie coninc seide voert.
Ten selven tiden hadde de grave
Ene dinc, daer ic ave
Hebbe ghesweghen. Dat ware drie
Tseren Wolfaerts kindere, dat seide men mie,
135[regelnummer]
De hi in hoeden hilt ghevaen
Van sconinx weghen, heb ict verstaen.
De seide her Tsarels, dat hi woude
Dat men, die kindre, gheven soudeGa naar voetnoot138
Uter vanghenesse haren maghen,
140[regelnummer]
Ende men, sonder wedervraghen,
Des graven broeder, heren Gyen,
Hem dermede soude vrien.Ga naar voetnoot142
Dit was ghedaen in elke side:
De ghevanghene warens blide,
145[regelnummer]
Dat hem nu aldus es comen.
Entie dach es voert ghenomen
Vor den coninc in Vrancrike.
Daer voeren si alle ghelike,
De grave entie andre mede.
150[regelnummer]
Alsi quamen toter stede,
Aldaer si den coninc spraken,
| |
[pagina 141]
| |
Worden verdeelt ghene zakenGa naar voetnoot152
Vor den coninc, alst was ghesciet.
De coninc en wouts laten niet,
155[regelnummer]
Hi ne woude de zaken maken te goede.
Doe quam hem in sinen moede,
Dat hijs seker wesen woude
Dat men sijn segghen hierof houde.
Nu moghedi weten vorwaer,
160[regelnummer]
Dat de grave vant aldaerGa naar voetnoot160
Borghe, deen wel vervinghen.Ga naar voetnoot161
Maer dander en hadde te dien dinghen
Ghene borghen in den lande:
Maer dat si gaven in sconinx hande,
165[regelnummer]
Souden si niet dorren breken.
Dit was ten coninc doe haer spreken.Ga naar voetnoot166
Dit mosten si sweren ende gheloven.
Entie coninc hiet hierboven,
Dat si ghisele souden gheven,
170[regelnummer]
Haer kindre of haer neven,
Ente bringhen te Biervliet,Ga naar voetnoot171
Tsente Jans misse ende en latens niet.
| |
[pagina 142]
| |
Dan soude hi segghen openbare.
De vrede wort verlanghet dare
175[regelnummer]
Toten halven oeste toe.
Si ghelovedent ende zwoerent doe
Te doene, dat de coninc woude,
Ende te houden, dat hi segghen soude.
Op dit so voeren si te lande.
180[regelnummer]
Bi gode! et es grote scande,
Dat lude sulke sake pleghen,
Dat si in straten of in weghen,
Of in husen of in hoven,
Sticken zweren ende geloven,
185[regelnummer]
Dat si met rechte doen souden
Ende si des niet en houden,
Alse dese hadden ghedaen.
Ende her Florens hadde ontfaen
Van Borsele den grave over here
190[regelnummer]
Ende hulde ghesworen, dat was mere,
Ende droech sgraven cleder an.
Dat hem liet enighe manGa naar voetnoot192
So verkeren in enighen weghen,Ga naar voetnoot193
Dat hiere hem soude setten tjegen,
195[regelnummer]
Hi ne hadden tersten doch ontseget?
| |
[pagina 143]
| |
Want niement hovescher des pleget:Ga naar voetnoot196
Want hi ontseiden te spade,
Ende hadde hem ghedaen scande ende scade,
Eer hi orlof nam an hem.Ga naar voetnoot199
200[regelnummer]
Ic seg u, dat ic seker ben.
Diet altoes willen spien,
Hoe si ghenederen moghen dien,
Dien hi van rechter scout sal eren,Ga naar voetnoot203
Sijn si knechte ofte heren,
205[regelnummer]
Ende niet ne roeken wat si zweren,
Ende dies niet ne achten twe peren,
Ende breken selve haren eet,
God es hem int ende wreet:
Want si recht meenedich sijn.
210[regelnummer]
Dat neemt gherne quaden fijn.
Al vinden si sulken, de hem gheloeft;
Nochtan dinct mi, dat hi dovet
Ende altoes is buten kere,
De hem ghelovet emmermere:
215[regelnummer]
Want dat selve vinden si waleGa naar voetnoot215
| |
[pagina 144]
| |
Ane hem te sulken male,
Wanneer si haren wille niet al
Van hem hebben, groot ende smal,
Si laten dien ende gaen ten anderen.
220[regelnummer]
De hier aldus comen wanderen,Ga naar voetnoot220
Hem ne roekt wat si lieghen,Ga naar voetnoot221
Updat si moghen bedrieghen
Met worden ende met valschen eden,
Daer si haer sticken mede leden.Ga naar voetnoot224
225[regelnummer]
Nu keric weder ten beginne.
Hem dochte doe in haren sinne,
Dat si, int hof van Vrancrike,
Den grave waren onghelike,Ga naar voetnoot228
Als si oec waren in elke stede.
230[regelnummer]
Hadden heren sulken zede,Ga naar voetnoot230
Dat si dan dat merken wouden,
Hoet toe quame ende bi wat scouden,
Dat doe comen waren dese dade!
Doe so worden si te rade
235[regelnummer]
Dat si noch sochten enen here.Ga naar voetnoot235
| |
[pagina 145]
| |
Anders ne mochten si nemmermere
Standen bliven in desen zaken.
Wi weten wel, dat si doe spraken,
Die hem holpen an eenre dinc,
240[regelnummer]
Dat si spraken den coninc
Van Almaenghen, Aelbrechte,
Ende seiden dat hem, (dat) met rechte
Tgraefscap ant rike waer bestorven,
Ende sijt also hadden verworven,
245[regelnummer]
Dat hem al dat lant swoer houde,
Waert dat hi nedercomen woude,
Te minsten tote Nimaghen,
Ende dede den grave voer hem daghen:
Hi ne worde so coene nemmer dan,
250[regelnummer]
Dat hi ne saghe met oghen an:
Si souden hem comen also tide,Ga naar voetnoot251
Dat hijs te rechte mocht wesen blide.
De grave soude dan altehant
Voer hem moeten rumen tlant;
255[regelnummer]
Quame hi in tlant, men soude gemeneGa naar voetnoot255
Hem opgheven, groet ende clene,
Beide lant ende steden.
Dat sine met deser behendichedenGa naar voetnoot258
| |
[pagina 146]
| |
Daertoe brochten, dat hi seide:
260[regelnummer]
Hi souder comen op dat gheleide,
Dat si hem toe hadden gheseget.
De coninc was op dit ondweget,Ga naar voetnoot262
Dat hi denghenen gheloven woude,Ga naar voetnoot263
De geen goet man heten zoude.
265[regelnummer]
Dat waren, de met haren rade,
Beide met helpen ende met haren dade,
Den edelen Florense deden vaen
Ende jamerliken verslaen,
Ende willen met dies coninx macht
270[regelnummer]
Vort verdriven sine gheslachte,
Ende in vreemder hant al bringhen.Ga naar voetnoot271
Maer God en wils niet ghehinghen:
Hi versaghet bi sijnre ghenade.Ga naar voetnoot273
Al wert de coninc des te rade,
275[regelnummer]
De raet bleef al verloren,
Als gi hier na wel selt horen.
Die coninc sende boden ute
| |
[pagina 147]
| |
Met brieven ende met saluut
In Hollant ende in Zelant mede,
280[regelnummer]
Heimelike in elke stede,
Als hem sijn raet hadde geleert.
De boetscap wert also verkeert,Ga naar voetnoot282
So wien dat hi sende brieve,
Hadden ten grave meerre lieve,
285[regelnummer]
Dan ten coninc, ende voeren te hant
Ende gavese den grave in de hant.Ga naar voetnoot286
Ende dit quam also vort,
Dat de grave hevet ghehort,
Dat de coninc porren sal
290[regelnummer]
Van Coelne, hevet hijs gheval,
En nedercomen in corten daghen
Tote sinen huse te Nymaghen.
Ende hi hevet den grave gegheven
Gheleide, ende dat bescreven
295[regelnummer]
Ende enen besceiden dach gheset,
Dat hire mach comen dies te bet
Binden gheleide vrilike.
De grave pensede desghelike,
Dat hi sijn gheleide soude
300[regelnummer]
Voer hem bringhen. Also houde
Bat hi vriende ende man,
Die hem wilde dienen dan,
Sijn si arm ofte rike,
| |
[pagina 148]
| |
Hi wils hem danken ewelike.
305[regelnummer]
Van Hollant de edele liede
Quamen daer met groten diede;
Porters ende ghemente mede
Van al den lande quamen ter stede,
Al daer se de grave onboet;
310[regelnummer]
Ende hadde een heer also groot,
Als noyt gheleet was uten lande.
Hi voer wech alsonder scandeGa naar voetnoot312
Sint Laurens avonds te Gorinchem.
Als hi daer quam, doe dochte hem
315[regelnummer]
Dattie Vresen niet goet daer waren,
Ende hietse te Woudrichem varen.
Sander daechs wel bitide
Ghinc te zeile de grave blide,Ga naar voetnoot318
Ende voer bi Nimeghen an Bonswerde,
320[regelnummer]
Ende met hem an sine verdeGa naar voetnoot320
Al sijn here op enen dach.
Als de coninc dat ghesach,
Datte grave quam so starc,
Ne hadde hi niet om dusent marc
325[regelnummer]
Binnen Nimaghen ghebleven.
De hem den raet hadde ghegeven
Wiste hijs doe wel clenen danc.
| |
[pagina 149]
| |
Hi sat op eer iet lanc
Ende voer op Cranenborch, de veste.
330[regelnummer]
Dat dochte den grave van Cleve tbeste,Ga naar voetnoot330
Dat hi daer wel seker ware.
Den grave van Hollant quam de mare,
Eer hi quam daer hi logierde.
Op den avont men visierde,
335[regelnummer]
Wat men best hier toe dade.
De bisscop van Coelne wert te rade,
Dat hi den grave quam te spreken,Ga naar voetnoot337
Ende pijnde hem, of hi ghebrekenGa naar voetnoot338
Die sticken mochte ende te goede bringen,
340[regelnummer]
Ende ghinc hem so verre onderminghen,
Dat men makede enen vrede
Ende een bestant aldaer ter stede
Tusschen den coninc enten grave.
Doe trac weder alhier ave
345[regelnummer]
De grave tsinen lande neder,
Entie coninc soude keren weder.
Onder weghen quam hem niemare,
Dat dat Zeusche here ware
De Lecke opwaert ghevaren
350[regelnummer]
Met hondert scepe teenre scaren.
Dat was op onzer vrouwen dach
| |
[pagina 150]
| |
Te halver oest, als men mach
Ghedinken dat het achter bleef,Ga naar voetnoot353
Als ment jaer ons heren screef
355[regelnummer]
Dusent ende drehondert mede,
Dat ghemaect was dese vrede.
Up den derden dach daernaer
Quamen de Zeelanders openbaer,
Als ic hoerde ghewagen das,
360[regelnummer]
Toten coninc, daer hi was.
Het es ghevreet, sprac de coninc:
Ghi moghet varen op de dincGa naar voetnoot362
Weder thuus uwer veerde.
De coninc sat op sinen peerde
365[regelnummer]
Ende reet te lande, al dat hi mochte.
Ic wane, dat hi lettel dochte
Up haer pleit meer voert an,Ga naar voetnoot367
Also als ic ghemerken can.
Nu hadde de grave aldus ghescreven
370[regelnummer]
An sinen sone, de was bleven
In Middelborch, in sine stede,
Ende an Witten, sinen neve, mede,
De was bleven in Sirixe,
Ende screef aldus an de twe:
375[regelnummer]
Eist dat onse viande tiden
| |
[pagina 151]
| |
Uten lande ende si riden
Sempelike haerre strate,
So suldi se met ghemake laten;
Maer varen si met heercracht,
380[regelnummer]
So trect toe met alre machtGa naar voetnoot380
Ende verbornt sonder sparenGa naar voetnoot381
Deghene de met hem varen:
Dit heten wi ende biddens mede
Onsen vreenden in elke stede.
385[regelnummer]
Alse hi hem dat onboet,
Si vermaenden clene ende groot,Ga naar voetnoot386
Ende daden sijn ghebot doe wale.
De grave voer ten selven male
Te Dordrecht, in sine poort.
390[regelnummer]
Alse dat volc dat heeft ghehort,
Dat de Zelanders doe sijn leden,Ga naar voetnoot391
Achten si clene doe des vreden,
Ende riepen up den grave doe:Ga naar voetnoot393
Edele here, varewi toe!Ga naar voetnoot394
| |
[pagina 152]
| |
395[regelnummer]
Laet ons de diepe nu belegghenGa naar voetnoot395
Ende hem dat keren wedersegghen!
Laet ons wreken onse maghe,
Dat hem rouwet alle daghe,
Dat si comen sijn int lant.
400[regelnummer]
De grave beriet hem altehant,
Ende ginc hier op mecken,
Ende leide volc op der Lecken,
Ende op de Merwende ander liede,Ga naar voetnoot403
Up davonture oft gesciede,
405[regelnummer]
Dat si tenen watre quamen,
Dat hem sgraven lude benamen,
Die grave lach op de Merwede
In enen scepe, teenre stede.
Doe quam op een avond spade
410[regelnummer]
Een bode, de seide: here, wat te rade?
U ombiet al sonder sparen
Jan van Arkele, dat comen ghevaren
Uwe viande nevens den Wale.
De grave verhoerde dese tale
415[regelnummer]
Ende vraghede: comen si dese side uut?
Ja! here, sprac hi overluut
De bode doe: Men sachse heden,
| |
[pagina 153]
| |
Dat si Tiele waren leden,Ga naar voetnoot418
Laetter dan te vespertijde.
420[regelnummer]
De grave sprac: nu wesewi blide,
Ende sende ter veert om dat heer,Ga naar voetnoot421
Dat op der Lecken lach ter were,
Ende in Dordrecht tsinen vrienden,
De hem trouweliken dienden.
425[regelnummer]
Si quamen al op de wachte.
De Zelanders sliepen in der nachte
Te Boemel, van Dordrecht vi milen.
De grave lachter selver wilen
Op den watre ende al sijn here;Ga naar voetnoot429
430[regelnummer]
Ende hadde hem recht gheset ter were.
Smargens als hem slapens luste,
Doe voer elc in sine ruste.
De groote scepe bleven daer.
Op de noene recht daernaer
435[regelnummer]
Quam een bode, ende brochte maer,
Dat dat heer leden waerGa naar voetnoot436
Werkendamme, ende waren comen
In sinen lande. Te haren onvromen
Sal dat sijn, al sonder waen:
440[regelnummer]
Vaste gaet de clocke slaen!
| |
[pagina 154]
| |
Sprac de grave sonder sparen:
Laet op onse viande varen!
Doe wort daer een groot ghelut.
Het trac al ter weren uit,Ga naar voetnoot444
445[regelnummer]
Dat daer was, clene ende groot.
Menich scip ende menich boot
Voeren uter porten doe.
Al goet volc sette toe
Met ghenende, altegader,
450[regelnummer]
Alsof si hare alre vaderGa naar voetnoot450
Hadden verslegben, de daer quamen.
De achterbleef, mocht hem scamen.
De wint wayde wel te maten.Ga naar voetnoot453
Daer liepen lude op der straten
455[regelnummer]
Ende op den dike herde vele;
Daer mochte men horen menighe kele
Roepen: nu toe! hurre voere!Ga naar voetnoot457
Dat volc wert al in roere
Ende al comen op de vaert.Ga naar voetnoot459
460[regelnummer]
Doe quam een bode derwaert;
Daer seide de al openbare,
Dat dat heer ghekeert ware
| |
[pagina 155]
| |
Ende waar leden te Woudrichem.
Oec seide hi ende vermat hem,Ga naar voetnoot464
465[regelnummer]
Dat si te Heusden varen souden
Ende over tlant ganghen wouden,
So si eerst mochten hare straten
Ende haer scepe te Heusden laten.
Dus ghevielt alse hi sprac,
470[regelnummer]
Entie grave weder trac
Binnen Dordrecht ende sine liede.
Hierbinnen so ghesciede,
Dat dat heer van Zelant quam
Voer Scoenhoven. Ende dat vernam
475[regelnummer]
Her Niclaes, de der was here,
Ende woudse sterken in allen kere.
De porters de vernamen dat
Ende vielen staphans up der stat
Ter weren, ende lietse niet in comen.
480[regelnummer]
Had her Niclase moghen vromenGa naar voetnoot480
Dusent marc van goude root,
Hi ne hadde niet in deser noot
Moghen spreken vor de poort:
| |
[pagina 156]
| |
Want si bleven rechtevoertGa naar voetnoot484
485[regelnummer]
Ligghende zoer decn castele,
Ende de Zelanders te haren dele
Mosten varen hare verde:
Want men se daer ter porte werde.Ga naar voetnoot488
Dus voeren si als men seget.
490[regelnummer]
De grave dede, als men pleget.
Doe hijt ghevreiste, sette hi toe,Ga naar voetnoot491
Ende sende der porten helpen doe.
Een deel Vresen sende hi daer,
Of der porten ware te swaer,Ga naar voetnoot494
495[regelnummer]
Dat hiere niet soude sceiden af.
So dat her Niclaes opgafGa naar voetnoot496
Dat hus, behouden lijf ende lede,
Hi entie sine mede.Ga naar voetnoot498
Men ontfinghen doe opt gone,Ga naar voetnoot499
500[regelnummer]
Ende Niclause sinen zone,
Ende alle, de met hem waren,
Voerde men ghevangen sonder sparen
| |
[pagina 157]
| |
Te Niwerbosch, in de veste.
Nu dochte den grave wesen dbeste,
505[regelnummer]
Dat hi voer metter vaert
Met sinen volke te Zelant waert,
Tote sinen neve ende sinen zone.
Doe quam hem te voren tgone,
Dat Jan, sijn sone, had anghestreden
510[regelnummer]
Dat huys met ghenendicheden
Te Middelborch, dat Bersdorp hiet,
Ende hi daerboven niet en lietGa naar voetnoot512
Enen man te live bliven,
Hi ne deden te hant ontliven,
515[regelnummer]
Ende was ghegaen al Walchren doer.Ga naar voetnoot515
Hem dorste niemant standen vore:
Al dat volc ginc in hant,
Ende was ghetrect in Bevelant.Ga naar voetnoot518
Ende dede aldaer, dat hi woude,
520[regelnummer]
Ende alstie grave varen zoude
Ende recht trecte daerwaert,Ga naar voetnoot521
Quam hem boetscap op de vaert,
Hoe de viande comen waren
Wel vijf hondert teenre scaren,
| |
[pagina 158]
| |
525[regelnummer]
Over van Berghen an den Zoem.
Hier toe nam mijn joncheer goem,
Sprac de bode met corter tale,
De doe was te Reimerswale,Ga naar voetnoot528
Ende ginc dertegen openbaer,
530[regelnummer]
Ende leedde ene scone scare;
Entie andre weken voren.
Teersten dat si dat verhoren,
Alstie gene, de hadden vaer,
Scieden si hem harentaer.
535[regelnummer]
Theerscap ginc te BiselingheGa naar voetnoot535
Dat hem ontsach van desen dinge;
Ende mosten varen uten lande
Met cleenre baet, met groter scande.
Die grave hevet oec verhoert,
540[regelnummer]
Hoe Zirixe, sijn lieve poert,
Niet en woude stille sitten.
Si waren uut met Jonchere Witten,
De wel droeghen overeen,Ga naar voetnoot543
Als den Zwemer doe wel sceen
545[regelnummer]
Entie binden huse waren.
| |
[pagina 159]
| |
Si traken uut met haren scaren
Ende dwonghen doe an hem al Scouden.
Dat si node laten souden,
Sgraven behoef, heers liefs heren.
550[regelnummer]
Si dedenttoe met groten eren.Ga naar voetnoot550
De grave hadde dit al vernomen
Ende is voert in Zeelant comen,
Ende woude den zone varen sien,
Die voert voer recht mettien,
555[regelnummer]
Als een de sparen niet en woude.
Hi seide, dat hi also houde
Woude besien dat huys van Troyen,
Wien dats oec mochte vernoyen.
Hi verstont al openbaer
560[regelnummer]
Dat her Florens noch der waer,Ga naar voetnoot560
Ende der viande een groot ghetal
Waren daer bina al.
Alsi vernamen, dat Jan daer quam,
Worden si op hem selven gram,Ga naar voetnoot564
565[regelnummer]
Ende seiden si ne dorstens beiden niet:
Het es een duvel, want men sietGa naar voetnoot566
Dat hi ne spaert niet en twint,
| |
[pagina 160]
| |
Wat dat hi met crachte wint
Of jegens hem wil setten;
570[regelnummer]
Trouwen hier en doet geen letten:Ga naar voetnoot570
Nu laet ons te scepe gaen.
Si lieten thuys al idel staen,
Doe si Janne naken saghen.
Nu so moghedi mi vragen,
575[regelnummer]
Hoe hi dus sere was tontsien.
Ic seg u, dat hi hadde dien
Bi hem te rade, de dat dorste
Wel raden, dat hi sonder vorste
Rechte over dien, de met hoverdenGa naar voetnoot579
580[regelnummer]
Geerne sinen vader weerden
Uten lande, hadden sijs machte,
Ende hi met alle sijnre crachte
Sinen vrienden stont in staden,
Dit liet hi hem wel gheraden,
585[regelnummer]
Ende dede oec dat met ghenende:
Want hi den vader soghedaen kende,
Dat hijs niet en hadde ghedaen,
Al hadde hi sine viande ghevaen,Ga naar voetnoot588
Dat hi se quite hadde ghelaten,
| |
[pagina 161]
| |
590[regelnummer]
Hadsi hem iet willen maten,Ga naar voetnoot590
Hoe valsch dat hi se te voren vant.Ga naar voetnoot591
Maer Jan, welken hi gheprant
Daer recht hi over sonder ghenaden,
Ende wouder niet meer (of) sijn verladen,Ga naar voetnoot594
595[regelnummer]
Met haer verradenesse, de si dreven;
Ende hebben hem enen name ghegeven,
Niet de goede, maer de quade,
En hieten: Jan sonder ghenade.
Al is ons exemple bleven
600[regelnummer]
Van onsen Here, de ons ghegeven
Hevet exempel van ghenaden,
Ende van oetmoeden, ic dorste wel raden,
Dat een here gherechtich ware,
Beide stille ende openbare,
605[regelnummer]
Ende rechte, ende wese een deel wreet
Denghenen, diene hebben leet
Ende herde gerne souden scaden,
Mochten si, ende quaemt hem in staden.
Ic der wel seggen openbare,Ga naar voetnoot609
610[regelnummer]
Dat een lantshere niet en ware
| |
[pagina 162]
| |
Gherecht here, de niet en recht
Over here ende over knecht,
Die hem altoes setten in dienGa naar voetnoot613
Dat sine niet wilden ontsien,
615[regelnummer]
Si ne willen hare wille doen.
Trouwen soude dit sermoenGa naar voetnoot616
Nu doen enich predicare,
Ic wane datter ghene en ware,
Hi ne soude mi volghen deser tale.Ga naar voetnoot619
620[regelnummer]
Want ic wil proeven wale,
Dat elk here de liede berecht,
Es hi here ofte knecht,
Es hi hertoghe ofte grave,
Es hi coninc de der ave
625[regelnummer]
Hebben wil dat hi begeert,
Na dien dat elc is weert,
Hi moet elken te rechte houden,Ga naar voetnoot627
Sal hi bliven onbescouden.
Nu ghevallet wel desen,
630[regelnummer]
Dat hi ontfarmich wil wesen;
Sine arme lude roepen dan:
Lieve here, dese man
| |
[pagina 163]
| |
Neemt ons tonse, doet ons recht!
Hoe mach ic gheproeven echt,Ga naar voetnoot634
635[regelnummer]
Hi ne moet rechten sonder ghenade,
Al waert, dat mens hem niet en bade,
Als hi sine liede hoert claghen?
Al woude hi selve dat verdraghen,
Dat men sloech of stake,
640[regelnummer]
Of bi sinen baerde trake,
In oetmoeden om onsen here,
Hi ne mochte laten nemmermere,
Hi ne moete sine lude te recht houden,
Sal hijs bliven onbescouden.
645[regelnummer]
Dan mach niet zijn sonder gherechte,
Sijn si heren ofte knechte.
Die jeghen den here altoes hem setten
Ende achtersteken ende letten,Ga naar voetnoot648
Dat sijn deghene, van wien si claghen,Ga naar voetnoot649
650[regelnummer]
Beide bi nachte ende bi daghe:
Want so wie sinen here ontsiet,
Over hem so ne claghet men niet.
Mer de sinen here hout vor cleine,
| |
[pagina 164]
| |
Dats deghene, dien ic mene,
655[regelnummer]
De sinen here wederstaet.
Dade here minen raet,
Hi soude doen, als God doet,
Die altoes settet sinen moet
Den hoverdighen te wederstane.
660[regelnummer]
Want de hoverde brinct hem ane,Ga naar voetnoot660
Dat hi hem verheffen moet;
Ende den oetmoedighen doet hi goet,Ga naar voetnoot662
Dat hi hem ghevet sine gracien,
In oetmoeden, in tribulacien.
665[regelnummer]
Dus moet een gerechtich wesenGa naar voetnoot665
Den armen, ghelijc den riken in desen.
Al noeme ic de arme, ic mene deghone,Ga naar voetnoot667
De altoes sijn ghewoene
Te doene dat haer here wille
670[regelnummer]
In goede altoes lude en stille.
Wil hi buten weghe iet,Ga naar voetnoot671
Dat sommewile oec ghesciet -
Want hi es een mensche, als wi sijn -
So donct mi wesen de beste fijn,
| |
[pagina 165]
| |
675[regelnummer]
Dat hi hem dat wederstaGa naar voetnoot675
In oetmoeden, ende ga
Hem so na, dat hi can
Met redenen hem gheweren dan.
Dat is dat ic niet en weet,Ga naar voetnoot679
680[regelnummer]
Een here en moet, wien lief of leet,
Rechten, sal hi ghepriset wesen,
Of hi verliest al in desen
Lanterve ende liede.
Al ghevielt oec, dat ghesciede,
685[regelnummer]
Dat hijt behout bi die quade,
Dat es hem te mere scade:
Hi moet altoes bedwongen sijn:Ga naar voetnoot687
Dat nemet gherne quaden fijn.
Dus pensede de jonghe man
690[regelnummer]
Ende vinc de saken scerper an,
Ende dede dat men hem riet,
Dat ne woude hi laten niet.
Hi voer voert in den lande.
Tgemene volc boet de handeGa naar voetnoot694
695[regelnummer]
Die den vianden behoerden toe.
| |
[pagina 166]
| |
Jonchere Jan ontfincse doe,
Ende dede de borch wel besetten.Ga naar voetnoot697
Doe ne woude hi daer niet langer letten,
Ende keerde weder uten lande.
700[regelnummer]
Dat mochte hi doen al sonder scande,
Ende voer tArnemuden waert.
De grave quam an die vaertGa naar voetnoot702
An den zoene, ende keerde
Met hem ende dankeden, ende eerde
705[regelnummer]
Sinen lieden alghemene,
Arm ende rijc, groot ende clene,
Ende gaf hem oerlof thuys te varen;
De dat deden sonder sparen.
Ende hi bleef ligghende vort
710[regelnummer]
Te Middelborch, in de port,
Ene wile ende sijn sone.
Doe quam hem te voren tgone,
Dat hi in Henegouwen varen soude.
Hi voer wech ende also houde
715[regelnummer]
Bleef joncheer Jan in Zeelant
Om te berechten svader lant.
Dit gheduerde, als ic vernam,
Tote de vader wederquam.
| |
[pagina 167]
| |
Doe voer her Jan te Henegouwen waert.
720[regelnummer]
Aldus deelden si de vaert:Ga naar voetnoot720
Want elc lant moet hebben here,
Sallet bliven in sijn ere.
In Zeelant bleef de grave doe
Ende sine vianden setten toe,Ga naar voetnoot724
725[regelnummer]
Ende gaderden dat si gaderen mochten.
Hoert wes si hem bedochten:
Si wouden zoeken Suutbevelant,Ga naar voetnoot727
Dat hem so wel ginc in hant:
Wat si bewesten Yerseke vondenGa naar voetnoot729
730[regelnummer]
Sloech an hem ten zelven stonden.Ga naar voetnoot730
Ter Goes was een begijnGa naar voetnoot731
Van enen huse, daer doe in
Bouden was, Kerninx sone,
De hem pijnde te houden tgone
735[regelnummer]
Metten knapen, de met hem waren,
Jegen de verdrevene scaren.
Si quamen nachts bi der mane
| |
[pagina 168]
| |
In den lande, ende streden ane
Thuys, der Bouden inne was.Ga naar voetnoot739
740[regelnummer]
Den grave quam de mare das
Te Sirixe, in de poort.
Alse hi dit hevet ghehoort,
Sende hi tallen porten uutGa naar voetnoot743
Brieve, ende onboot saluut,
745[regelnummer]
Ende bat manne ende vrienden,
Dat si teser noet hem dienden.
Hi souds hem danken al sijn leven.
Die lieden wouden niet begheven,
Ende quamen al ghemene
750[regelnummer]
Tote hem ghewapent, groot ende clene.
Te Kaets voer de grave doe,
Ende sinen vianden setten toe;Ga naar voetnoot752
In den lande dat si waren,Ga naar voetnoot753
Ende deelden hem in tween scaren:
755[regelnummer]
Die eene streek oest, dander west,Ga naar voetnoot755
Om tfolc dus te dwinghen best.
Ende dat heerscap van Remerswale
Gaderden ten selven male
| |
[pagina 169]
| |
Also tonsettene Boudine,
760[regelnummer]
Of wilder om doghen pine.Ga naar voetnoot760
Doe quam hem boetscap harde sciere:
Bi Gode de viande comen hiere,
Edele heren, siet voer u nu;
Sgraven viande comen tot u.
765[regelnummer]
Willecome! spraken si te hant;
Hier es so menich coene seriant;
Jeghen hem sullewi gaen
Ende vromeliken wederstaen,
Dat hem rouwen sal de vaert.
770[regelnummer]
Doe ghingen si onghespaert,
Ende wapenden hem ten zelven male,
Ende streken voer Remmerswale
Rechte voert te Vornoudee;
Dandre quame bi Duvene.
775[regelnummer]
Si scaerden hem selven voren
Up den dijc, als wi horen,Ga naar voetnoot776
Ende haer vrient an hem vaste.Ga naar voetnoot777
Van Poertvliet de goede gaste
Waren binnen dike ghescaert,
780[regelnummer]
De mede waren an de vaert;
| |
[pagina 170]
| |
Ende buten dike an dander sideGa naar voetnoot781
De van der Tollen: dies si blide
Seder waren, alst wel sceen.
Van hem allen wasser gheen,
785[regelnummer]
Hi ne woude sterven, eer hi vlo.
Dus worden si te rade doe,
Doe si ghingen op de Lode,Ga naar voetnoot787
Daer so wouden (si) sceiden node,
Ende daer nemen de avonture,
790[regelnummer]
De hem God gave. Op die ure
Quam dandre toeghegaen.
Daer vielen si te zamen zaenGa naar voetnoot792
Ende vochten der wel scerpeliken.
Dene pertie moste wiken;
795[regelnummer]
Sgraven pertie had zulc gheval,
Dat si dandre verwonnen al,
Ende sloegher ende vingher vele
Aldaer ter Lode in den nijtspele.
Den grave quam hier of niemare,
800[regelnummer]
Dat aldaer ghevochten ware,
Ende sine vriende behilden tfelt
| |
[pagina 171]
| |
Ende dandre verdreven met ghewelt.Ga naar voetnoot802
Des de grave dancte Gode,
Ende dankes oec den zelven bode,
805[regelnummer]
Die de boetscap hadde ghebrocht.
Doe wert de grave also bedocht,
Dat hi des ander daghes woude
Daer varen. Also houde
Pensde Bouden, mocht hi ontgaen:
810[regelnummer]
Want men dede hem verstaen,
Dat sijn broeder hadde verloren,Ga naar voetnoot811
Ende ontsach hem mere toren,
Ende quam te Caets. Doe hi vernam,
Dat was verwonnen, wort hi gram,Ga naar voetnoot814
815[regelnummer]
Dat hi danen was ontfaren.Ga naar voetnoot815
Dit was in ons heren jaren,
Als te voren bescreven es,
Op den jaersdach, sijt ghewes.
Des ander daechs aldaer naer
820[regelnummer]
Voer de grave, weet ic vorwaer,Ga naar voetnoot820
Met sinen luden te Reimerswale,
Ende soude ten selven male
| |
[pagina 172]
| |
Sine viande sien onder dogen,
Ende woude niet ghedoghen,
825[regelnummer]
Dat sine viande bleven int lant.
Hi voer daer, ende al te hant
Quam hem daer de boetscap,
Dat si hadden gherumet tscap.Ga naar voetnoot828
Met rouwen ende met groten scanden
830[regelnummer]
Waren si ghevaren uten lande.
Des de grave was wel blide,
Ende alle de van sijnre side
Danctens groetlike onsen Here.
Entie grave pijnde hem sere
835[regelnummer]
Te dankene groetlike sinen lieden,
De hem holpen ende rieden.
Wat mach ic hier of seggen mee?Ga naar voetnoot837
Men voerde de ghevangen tSirixe,Ga naar voetnoot838
Daer si laghen ene stonde.
840[regelnummer]
Doe men dat toebringheu conde,Ga naar voetnoot840
Voerde men se, wit vorwaer,
| |
[pagina 173]
| |
In Henegouwen al dernaer,Ga naar voetnoot842
Doer Vlaendre, als ik hebbe verstaen:
Want het was also vergaen,
845[regelnummer]
Dat her Gye van Vlaendrenlant
Was ghegaen in sconinx hant
Ghevanghen, alset wel sceen.
Hen was man doe engeen
In al Vlaendren, diet hem weerde.
850[regelnummer]
Dus wast, dat hem niement deerde.
De grave hadde sijn lant beset
Ende hopede te rusten bet,
Dan hi daer te voren dede.
Hi ende alle de sine mede
855[regelnummer]
Waren te rusten meer dan te voren.
Doet somer was, moghedi horen,
Beval hi sinen broeder tlant,
Ende voer in Henegouwen te hant.Ga naar voetnoot858
Willem sijn sone bleef metten ome,
860[regelnummer]
De sijns nam goeden gome.
In Middelborch was her Gye
Van Henegouwen, gheloves mie,
Doe men seide al openbare,
Dattie bisscop Willem ware
865[regelnummer]
Comen met enen groten here,
| |
[pagina 174]
| |
Ende waende winnen sonder were
De lande van Aemstelle ende van Woerden,
De heren Gyen toebehoerden,
En Hollant waende hi dorvaren
870[regelnummer]
Ende verherent met sinen scaren:
Want hi vor waer hadde vernomen,
Dattie grave niet en mochte comen
Uten lande ter selver stonden,
Ende dat her Gye oec niet en conde
875[regelnummer]
Uut Zeelant comen also sciere.
Hi voer toe al sonder viere,Ga naar voetnoot876
Den enen dach den anderen na,
Ende bernde, als ic versta,
Sgraven vriende omtrent de stat.Ga naar voetnoot879
880[regelnummer]
Dat dede hi omdat
Dat hi se an hem dwinghen woude.
Men vreischet in Hollant. Also houde
Voer de meente uut elker stede,
Porters ende lantvolc mede,
885[regelnummer]
Beide edel ende ghemene diede.
Daer mochte men ghewillighe liede
Toe sien gaen met herten groot,
Alse de niet gaven om de doot.
De blode waren ende versaghet,
| |
[pagina 175]
| |
890[regelnummer]
Si vloen of men se hadde ghejaget,
Eer si yement sagen comen.
Daer mochte men doe den vromen
Sien bejaghen prijs ende ere:
Want si weerden hem so sere,
895[regelnummer]
Daer men se aenstreet met nide.
Ende si ne hadden an haer side
Niet enen man teghen zesse:
Dat was ene sware lesse,
Des ic herde seker ben.
900[regelnummer]
De bisscop hi quam op hem
Tors ente voet met menighen man,
Ghelijc of hi uut enen danGa naar voetnoot902
Waren comen onversien,
Ende reden hem ane doe mettien,
905[regelnummer]
Ende beringheden se an beden siden:Ga naar voetnoot905
Doe mosten si vrieselike striden.
Als de Hollanders dat versien,
Dat si niet en moghen ontflien,
Al hadden si der vlucht begeert -
910[regelnummer]
Het es an elke side gheweert, -
Mosten si hem weren doer de noot,
| |
[pagina 176]
| |
Of si mosten bliven doot.
Doe ghinghen si hem weren strange,
Ende vochten also langhe,
915[regelnummer]
Beide met staven ende met swerden,
Daer hem de Hollanders mede werden,Ga naar voetnoot916.
Dat si verloren van haren lieden
Een deel, eer dat si verscieden.
Wie so quam onder de stave,
920[regelnummer]
De moste emmer vallen ave.
Si weerden hem, het moste wesen.
Doe ghevielt also in desen,
Dattie bisscop wert gheraket
Ant hoeft, ende so mesmaket,
925[regelnummer]
Dat hi vallen moeste op derde,
Wast lief wast leet, van sinen peerde,
En bleef daer doot in corter ure.
Dus ghevel sine avonture.
Doe hadden dandre slives vrucht,Ga naar voetnoot929.
930[regelnummer]
Ende pensden om de vlucht,
Beide tors ente voete.
Daer hadde lettel yement moete,Ga naar voetnoot932.
Dat hi des anders beiden woude.
| |
[pagina 177]
| |
De Hollanders ginghen also houde
935[regelnummer]
Rechtevoert tote in de stat.
Dat deden si omme dat
Dat si vasten, ende wouden eten,
Ende een deel haers leets vergheten.
De borghers deden hem vele eren.
940[regelnummer]
Dit gheviel int jaer ons heren
Mccc. ende ene mede.
Buten Utrecht, teenre stede,
Die men heet de hooge Woert,
Dattie bisscop dus was ghevoert;Ga naar voetnoot944
945[regelnummer]
Ende was op sente Meertijnsdach
In den zomer, als hi ghelach.
Hadde hi de stat te vriende ghehouden,
De hi verwrocht bi sinen scouden,
Ende tgraefscap onghemoeyt ghelaten,
950[regelnummer]
Hi hadde wel tsinen baten
Sijn lijf behouden, ende sijn lant
Wel ghehadt tot sinre hant.
Des en noeghede (hem) niet:
Daer om eist aldus ghesciet.
955[regelnummer]
Te Siryxe quam de niemare,
Dat aldaer ghevochten ware
Entie bisscop waer bliven doet.
| |
[pagina 178]
| |
Her Gye staphans onboet
Sinen neve ende der poert
960[regelnummer]
Van Middelborgh wat hi ghehoertGa naar voetnoot960
Hevet, ende es voert ghevaren
Om de lande te verwaren
Ende om in vreden te setten tlant.
Ic waen men noyt lesende vantGa naar voetnoot964
965[regelnummer]
Ende niewer oec ghescreven siet,
Dat een arm ghemene diet
Sulke daet ye ghedede,
Als daer gheviel ter selver stede,
Sonder here ende sonder hovet.
970[regelnummer]
Hoe mocht mens hebben ghelovet,
Eert ghesciede ende ment sach?
Ic seg u, dat mer of mach
Spreken over dusent jaer
Van der trouwen al hiernaer,Ga naar voetnoot974
975[regelnummer]
De si togheden haren here.
Bi Gode het es te prisene mere,
Dat een man doet sine trouwe
Sinen here of sijnre vrouwen
Bi vrien wille, sijt seker des,
980[regelnummer]
Daer hi selve niet en es,
Dan tsijnre jeghenwordichede,
Ende oec bi ghebode mede.
| |
[pagina 179]
| |
Si liepen toe al onghebeden,
Ende begherden gheens vreden,
985[regelnummer]
Ende vochten bi haers selves sinne
Om haers heren gherechte minne,Ga naar voetnoot986
De uten lande was herde verre.
Hier omme worden si dus erre,Ga naar voetnoot988
Dat si liepen al te stride.
990[regelnummer]
Oec mochte men sien ten selven tide
De blode vlien haerre veerde,
Bede te voet ende te peerde.
De scamele treckeden rechtevoert.Ga naar voetnoot993
Men heeft dicke wel ghehoert:
995[regelnummer]
Een scamel man soude node vlien,
Daer ment horen mocht ende sien:
Hi soude wanen overwaer,
Dat ment hem al openbare
Mochte verwiten, alst also quame,
1000[regelnummer]
Daer hijs hebben mochte scame.
De onscamele en achtens niet,Ga naar voetnoot1001
Wat men hoert of wat men siet.
| |
[pagina 180]
| |
Hi ne scamets hem niet, des sijt ghewes.
Trecke hem an dies scoudich es.
1005[regelnummer]
Mallic kent hem zelven wale.
Nu keric weder ter eerster tale.
Nu eist hier aldus vergaen:
Alst de grave heeft verstaen,
In Henegouwen, daer hi was,
1010[regelnummer]
Dancti onsen Here das
Ende pensede also houde,
Dat hi in Hollant varen soude,
Ende setter an sijn ghedochte,
Ende quam er in, als hi eerst mochte.
1015[regelnummer]
Als hi comen was int lant,
Sette hi toe altehantGa naar voetnoot1016
Ende sprac an sine vriende
Ende bat elken, dat hi hem diende,
Die vrient waer, teser noet.
1020[regelnummer]
Hi deder om bede groet
Om sinen broeder te kiesene recht
Te sijn bisscop van Utrecht.
Het gheviel, als hi begherde,
Datter lettel yement werde.
1025[regelnummer]
Dus was her Ghye bisscop ghecoren
| |
[pagina 181]
| |
Ende besat al sonder torenGa naar voetnoot1026
Dat bisscopdoem, weet men wale.
Wat holpe hier of langhe tale?
Als dese twee broedere hadden beide
1030[regelnummer]
Dese twe lande in haer gheleide,Ga naar voetnoot1030
Stont mallic andren dat in stadenGa naar voetnoot1031
Bede met rade ende met daden.
Dus mochten si te bet gheduren.
Welc van hem tween mocht ghebueren,
1035[regelnummer]
Dat hi woude varen siere straten,
De mochte doe den anderen laten
In den lande in sijnre steden,
Diet al hilde in goeden vreden.Ga naar voetnoot1038
Dus ghevielt so dattie graveGa naar voetnoot1039
1040[regelnummer]
Weder achter waert trac ave
Ende voer te Henegouwen waert.
Jan sijn sone bleef an de vaertGa naar voetnoot1042
In Hollant ende berechte dat.
De bisscop bleef in de stat,
1045[regelnummer]
Ende Willem bleef in Zeelant.
Daerna gheviel altehant,
| |
[pagina 182]
| |
Dat Jan wech voer daernaer
In Henegouwen, weet vorwaer!
Nu hoert, hoet hier na verginc.
1050[regelnummer]
In den zomer quam de coninc
Van Vrancrike in Vlaendrenlant,
Ende het ginc hem al in hant,
Bede lant ende steden,
Ende waren doe in groten vreden,
1055[regelnummer]
Dat onlanghe moeste staen.
Doet also verre was vergaen,
Dattie coninc voer te lande,
Roerde daer ene niwe scande,
Also als men hevet ghehoert,
1060[regelnummer]
Dat te Brugghe, in de poert,Ga naar voetnoot1060
De ghemeente wort verbonden,
Ende enen niwen coninc vonden,
Ende sloeghen sconinx luden uut,
Ende jaghetse stille ende overluut.
1065[regelnummer]
De kindre van Vlaendren quamen in,Ga naar voetnoot1065
Ende pensden om haer ghewijn.
Des de ghemeente was wel blide,
Ende ontfingen (se) ten selven tiden.
Van haren geesten laet ic staen:
1070[regelnummer]
Daerom heb ics niet anevaen
| |
[pagina 183]
| |
Te telne, wat hem daer na ghevel:
Wat si daden, weet men wel.
Dus wort Vlaendren al in roere,
Ende kerden hem an haer voere,Ga naar voetnoot1074
1075[regelnummer]
Dat si overeen droeghen,
Ende vele volx versloeghen
Te Cortrike, als men heeft ghehoert,
Recht al vast bi der poert.
Daer bleef menich edel man
1080[regelnummer]
Van Henegouwen. Mijn her Jan
Bleef daer doot ten selven tiden,
Dies de grave wort onblide,
Alst recht was, doe hi wiste tgone:Ga naar voetnoot1083
Want het was sijn outste sone.
1085[regelnummer]
Tflaemsche heer wart al in roeren.
Hen hoerde noit man sulke voeren.
Si ne rusten noch en laghen:
Diet verloos, moste men claghen.
Si sochten dickewile Artoys,Ga naar voetnoot1089
1090[regelnummer]
Daer si vonden sommighen Fransoys:
| |
[pagina 184]
| |
Dies si zomwile scade ontfinghen.Ga naar voetnoot1091
So verre voeren dese dinghen,
Dattie van Vlaendren setten toe,Ga naar voetnoot1093
Ende voeren in Henegouwen doe
1095[regelnummer]
Voer Lesines, dien casteel,
Ende braken dien al gheheel.
Die grave, die des hadde rouwe,
Was doe ter wilen in Henegouwen,
Ende screef an Willem sinen sone,
1100[regelnummer]
Ende claghede sinen vreenden tgone,Ga naar voetnoot1100
Bede met boden ende met brieven,
Ende bat hem allen, doer sine lieve,
Of sine in eren wilden houden,
Dat si op Vlaendren varen souden
1105[regelnummer]
Sonder merren met alre cracht,
Bede bi daghe ende bi nachte.Ga naar voetnoot1106
Jonchere Willem ginc te rade,
Wat hi hiertoe best dade.
Men riet hem doe al openbare,
1110[regelnummer]
Dat hem geen dinc beter en ware,
Dan hi gaderde al dat hi mochte,
| |
[pagina 185]
| |
Ende hi Vlaendren besochte.Ga naar voetnoot1112
Hi dede, als men hem riet.
Die liede wouden laten niet,
1115[regelnummer]
Si ne quamen tote hem alghemene,
Die van Zelant, groot ende clene,
Ende voer met enen sconen hereGa naar voetnoot1117
Van Arnemuden over dat mere,
Tote in Vlaendren met sconen scaren.
1120[regelnummer]
Als si binnen den Vloere waren,Ga naar voetnoot1120
Mochte men sien vele maste.
Daer quamen doe de Zeusche gaste
Jeghen stroem ende jeghen wint.
Jonchere Willem, dat jonghe kint,
1125[regelnummer]
Voer almede ter hoefsteden an.
Daer ontscepede menich man,
Daer si qualike mochten ontflien.
De blode dorstent cume zien,
Dattie coene wouden striden.
1130[regelnummer]
Die Vlaminghe quamen ten selven tiden
Jeghen hem met groten ghere,
| |
[pagina 186]
| |
Ende worpen hem aldaer ter were
Jheghen dat stoute Zeusche diet.
Maer het en diede algader niet.Ga naar voetnoot1134
1135[regelnummer]
Al waren si stout in haren lande,Ga naar voetnoot1135
Over hem so ginc de scande.
Si verloren daer den strijt.
Men gheboet ter zelver tijt,
Dat men de scepe voeren soude
1140[regelnummer]
Weder te Noerde, ende also houde
Dede men daer, dat men gheboot;
Ende al dat heer, cleen ende groot,
Streken door tlant al te male.
Dat deetsi omdat, weet ik wale,
1145[regelnummer]
Dat si seker wouden gaen
Te scepe, als ik hebbe verstaen.
Het gheviel, als si achten,
Ende quamen recht in der nachtenGa naar voetnoot1148
Weder tArnemuden binnen,
1150[regelnummer]
Sere blide in haren sinnen.
Dit gheviel al overwaer,
Als men screef ons heren jaer
Dusent drie hondert ende twee,
Sdonresdaghes, mijn no mee,
1155[regelnummer]
Voer palmedaghe in de goede tijt,Ga naar voetnoot1155
| |
[pagina 187]
| |
Als men orloghe noch strijt
Niet beginnen soude te rechte,
Diet liden mochten sonder vechten.Ga naar voetnoot1158
Willem, de was herde blide,
1160[regelnummer]
Ende alle de van sijnre side
Waren blide ende seer verhoghet.
Ic seg u, dat ghi merken moghet,
Dat eertsche bliscap mach niet duren:
Si verkeert te so menighen uren.
1165[regelnummer]
Daventure es onghestade.
De leven wil bi minen rade,
Hi ne sal hem verheffen niet,
Al est dat hem gheluck ghesciet:Ga naar voetnoot1168
Want tongheval hoert so nauwe.Ga naar voetnoot1169
1170[regelnummer]
Hoer, mensche! ende dit woert kauwe:
Al moghestu bat dan dijn ghenoot,Ga naar voetnoot1171
Ontsaghestu el niet dan de doet,
Du souts di daeromme ghematenGa naar voetnoot1173
Ende dinen evenkersten laten
1175[regelnummer]
Onverduwet, al bestu boven.Ga naar voetnoot1175
| |
[pagina 188]
| |
Men sout prisen ende loven,
Daer men(t) vreischet in elken lande.Ga naar voetnoot1177
Hevestu ghedaen grote scande
Dinen viant, verhef di niet.
1180[regelnummer]
So mijslijc es, dat ghesciet,Ga naar voetnoot1180
Ende hoe de avonture keert!
Job de hevet ons gheleert,
Ic salt u segghen, wijldijt horen:
Alste mens wert gheboren
1185[regelnummer]
Van den wive, levet hi onlanghe,
Ende doghet menighe droefheit strange.
Als ene bloem comt hi vort,Ga naar voetnoot1187
Ende eer mens iet weet ende hoert,
Wort hi te niete ende tegaet.
1190[regelnummer]
Dits des armes menschen staet,
Ende hi vliet als ene scade,
Ende al sijn dinc es onghestade,
Ende blivet niet in enen doene.Ga naar voetnoot1193
O man! hoe bestu so coene,
1195[regelnummer]
Die dit an dijn selven proeves,
| |
[pagina 189]
| |
Du ne pens om dat du behoeves,Ga naar voetnoot1196
Ende lech de hoverde onder voet,
De di nemmer goet en doet.
Al ghesciet di een gheval,
1200[regelnummer]
Ne maecker of gheen ghescal;
Ne wes niet blide, mer danes Gode,
Ende stant altoes tsinen ghebode:
Hi mach di helpen ende niement el.
Op hem so mogestu leven wel:Ga naar voetnoot1204
1205[regelnummer]
Van hem comen alle saken.
Wel hem, deet beste can gheraken.
Sonder Gode nes gheen goet,
Noch best noch beter: dats mijn moet.Ga naar voetnoot1208
|
|