Rijmkroniek
(1983)–Melis Stoke– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 70]
| |
Zesde boek.Hierbinnen est also vergaen,
Dattie Vriesen hebben ghedaenGa naar voetnoot2
Van haer mesdaet jeghen den grave,
Ende gaven hem van haerre have,
5[regelnummer]
Diere leveden, also vele,Ga naar voetnoot5
Dat hem ghinc al uuten spele.
De weduwen waren bleven
Vanden doden, mosten gheven
Half haer have ende haer goet.
10[regelnummer]
Mi donket dat in minen moet,
| |
[pagina 71]
| |
Datter vele uut was ghemaket.Ga naar voetnoot11
Ic wane daer sulc heeft gheraketGa naar voetnoot12
Groet goet tote sinen dele.
De scade van deen casteel
15[regelnummer]
Te Widenesse wert vergouden.
Si hadden vele bet ghehouden
An den grave, haren here,
Dan si den bisscop daden de eere,
Dat si hem gheloveden bet.
20[regelnummer]
Daer hi se mede lede int net,Ga naar voetnoot20
Als hi sint de andre dede.
Nu hoert hier ene vreemthede,
Wat hi dreef ende begheerde.
Hets wonder, hoe dat hi gheheerde,Ga naar voetnoot24
25[regelnummer]
Dat hi voer Oestvrieslant duere,
Ende dede prediken ter menigher ure
Tcruce opden grave van Hollant,
Dien hi so onwettich vant,
- Also hi seide dat hem dochte, -
| |
[pagina 72]
| |
30[regelnummer]
Dat hijt gheherden niet en mochte,
Hi ne most berechten metten swerde.Ga naar voetnoot31
Hierom wast dat hi begherde
Helpe van minen here den pawes.
Mi wondert, dat hi was dus aves,Ga naar voetnoot34
35[regelnummer]
Also goet clerke als hi was,
Dat hi dorste ghewaghen das
Datte liede onghelovich waren,
Ende dat dorst openbaren
In sermoene onder de liede.
40[regelnummer]
Mi wondert, hoe dat oec ghesciede,
Dat hi tcruce prediken dorste.Ga naar voetnoot41
Hi gaderde lude sonder vorste,
Ende doet se alle met loghenen roeren,
Dat si met hem overvoerenGa naar voetnoot44
45[regelnummer]
Met menighen (scepe) ende met groten
Quamen si over tere roten,Ga naar voetnoot46
Bi Monekedamme onder dat lant.Ga naar voetnoot47
Tfolc ghevreischeit altehant
| |
[pagina 73]
| |
Ende sette hem dapperlike ter were,
50[regelnummer]
Als si vernamen tfreemde here.Ga naar voetnoot50
Kenemaers ende Waterlandre
Quamen daer ende menich andre,
De hem ter weren scoepen wale.Ga naar voetnoot53
Wat holpe hierof langhe tale?
55[regelnummer]
Si voeren toe al sonder vaer.
Een groet scip si wonnen daer
Met crachte doe den Vriesen af,
So dat hem dat volc opgaf,
Die daermede quamen ghevaren,
60[regelnummer]
Behalven die daer versleghen waren.
Men ghinc daer houwen ende slaen;
Si vloen, de mochten ontgaen;
Dat volc wart al ondaen.
Men sachter niement ter weren staen.
65[regelnummer]
De bisscob vlo sijnre veerde:
Want hi hem emmer niet en weerde.
Hi liet sijn scip, het was so groot,Ga naar voetnoot67
Ende spranc in enen mindren boet,
Daer hi mede ontfoer altegader.
70[regelnummer]
Nu hoert van desen heyleghen vader,
| |
[pagina 74]
| |
Wat wondre dat hi hevet bedreven:
Dat aldaer verslaghen bleven
So vele lude, dat wonder was,
Ende ghevanghen, sijt seker das,
75[regelnummer]
So vele, dat si seder gaven
Menighen marc van hare haven.
Bisscop Willem hevet dit ghedaen.
Noch suldijs meer verstaen,
Als de tijt coemt suldijt horen.
80[regelnummer]
Maer hier gaet een ander voren.
Als de bisscop dus hielt dien strijt
Te menegher stede, te meniger tijt,
Jeghen den grave, waer hi mochte,
Nu hoert, wat her Wolfaert wrochte.
85[regelnummer]
Hi dede den bisscop spreken,
Of men den twiste mochte breken
Tusschen den grave ende hem,
So datte bisscop Willem
Lovede den pays ende quamer toe;Ga naar voetnoot89
90[regelnummer]
Ende voer te Dordrecht doe,
Ende voert ter Veren toten grave,Ga naar voetnoot91
Daer (hi) blide doe sciet ave,
Also als men ghemerken mochte.
In weet wat hi int herte dochte.
| |
[pagina 75]
| |
95[regelnummer]
Men mochte doe sien wat hi wrochte,Ga naar voetnoot95
Als men ten utersten besochte.
Doe hi was comen in sijn lant,
Berieu hem recht altehantGa naar voetnoot98
Dat hi den grave hadde gheloeft.Ga naar voetnoot99
100[regelnummer]
Ic ne weet, of hi was verdoeft,
Dat hi emmer orloghen woude
Den grave. Ic wane hi eromme soudeGa naar voetnoot102
Sterven, als zeeder ghevel.Ga naar voetnoot103
Hoet ghesciede, seldi wel
105[regelnummer]
Hiernaer horen, alst is stade.
Her Wolfaert de wart te rade,
Dat hi quam metten grave
In Hollant, ende nam hier ave
Raet, wat men doe best dade.
110[regelnummer]
Doe wort men aldaer te rade,
Ende docht hem goet int ghemene,
Dat men Ghijsbrecht van Yselstene
Ombode, dat hi den grave
| |
[pagina 76]
| |
Iselsteine sijn huys opgave,
115[regelnummer]
Want hijt te lene van hem helt,
Ende hijt selve besitten wilt
Tsinen behoef sijn orloghe duere,
Ende recht op dezelve huere,Ga naar voetnoot118
Dattie orloghe waren gheent,
120[regelnummer]
Soude hijt weder onghescent
Ende onghescaedt hem dan gheven,
Ende alle sticken, diere bleven,Ga naar voetnoot122
Soude hi hem gheelden scadeloes.Ga naar voetnoot123
Ghiselbrecht seide, dat hi altoes
125[regelnummer]
Sijn huus niet rumen zoude
Ende hi sinen rechten here woude
Altoes wesen trouwe gherne.
Den grave staets nu tonberne:
Rumedic thuus, dat ware scande:
130[regelnummer]
Ja ne ben ic marscalc vanden lande
Van sbisscops weghen miins heren?
Ic ne mocht niet doen met eren.
Verganghe mi, alst mach vergaen.
Doe de grave dit hadde verstaen,
135[regelnummer]
Vraghedi heren Wolfaerde doe,
Wats wesen soude. Hi spracker toe:
| |
[pagina 77]
| |
Ghi sult ghebieden hervaert,
Ende doen beligghen thuus ter vaert,
Ende laten thuus niet begheven,Ga naar voetnoot139
140[regelnummer]
Eer ment op hevet ghegeven;
Men salre bliden maken sterke,
Ende anegaen met groten werke,
Met catten ende met evenhoghen:
Si ne sullent niet ghehouden mogen.
145[regelnummer]
Men salt hem winnen over thovet;Ga naar voetnoot145
Mijn herte des niet ne ghelovet,
Dat sijt moghen houden langhe,
Si ne moetent opgheven bi bedwange.
Dus wart men te rade daer.
150[regelnummer]
Ende corteliken daernaer
Wort Ghisebrecht selve ghevaen:
Dat hebben sine ghebueren gedaen,
Her Hubrecht ende sine maghe,
Diere dicke op leiden laghe
155[regelnummer]
Ende hildene vaste op Kulenborch.
Nu moet dat wijf allene de sorghe
Van den huse draghen voert.
Cortelike men doe hoert,
Dat een knecht van Vianen
| |
[pagina 78]
| |
160[regelnummer]
Ghinc heren Hubrechts kint verspanen,Ga naar voetnoot160
Ende leide dat mede op Yselsteine,
Dat jonc was ende herde cleine,
Ende bleef selve aldaer binnen.
Dus waren droeve in haren sinne
165[regelnummer]
Des kinds maghe, dan was gheen wonder.Ga naar voetnoot165
Al waren si gram, menne conder
Omme ghedoen ghene dinc,
Anders dan men thuus bevincGa naar voetnoot168
Ende belach harde vaste.
170[regelnummer]
Si moesten ghedoghen doe de gaste,
Dat bi hem ware, de felle ghebuere.Ga naar voetnoot171
Men warp hem in (te) menigher uren
Meneghen (groten) swaren steen.Ga naar voetnoot173
Si hieldent so dat wonder sceen.
175[regelnummer]
Joncfrou Beerte was so stout,
Dat sijt om geenrehande gout,
Haer huus, op wilde geven,
Noch doer vriende noch doer neven,
Het ne ware of men woude,
| |
[pagina 79]
| |
180[regelnummer]
Dat si allene spreken soude
Haren man Ghisebrechte:Ga naar voetnoot181
Dat hi riede, dat dede si lechte:
Anders soude si toter dootGa naar voetnoot183
Houden in alre noot.
185[regelnummer]
Dus woude men ghehenghen niet:
Van den huse men niet en sciet.
Men blever vaste liggen voren
Langhe stont, als wi horen:
Want menne wouts niet begeven.
190[regelnummer]
Daer omme costet hem somen tleven.Ga naar voetnoot190
Doch lach menre so langhe voren,
Dat joncfrou Beerte, als wijt horen,
Boet thuus op daer ter stede,
Behouden lijf ende lede
195[regelnummer]
Der gheenre, diere waren binnen,
De men levende mochte bekinnen.
Men wouts niet doen: doe most bliven.
Nu hoert behendicheit van wiven:Ga naar voetnoot198
Omdat si hopede te maken,
200[regelnummer]
Dat sijt beste soude gheraken,
| |
[pagina 80]
| |
So bat si, dat men haer gave
Die een helf, entie grave
Metten andren sinen wille dade.
Doe wortmen ginder des te rade:
205[regelnummer]
Men gave de helft, de metten lote
Haer gheviel, ende ghenoteGa naar voetnoot206
Elc sijnre avonturen:
Anders mochts haer niet ghebueren,
Dat men haer iet gheven soude,Ga naar voetnoot209
210[regelnummer]
Ende oec opdat si leveren soudeGa naar voetnoot210
Den ghenen, diet kint daer brochte.
Si namen raet; hem allen dochte,
Dat beter ware verre te voren,
Dan si alle waren verloren,
215[regelnummer]
Ende joncfrou Berte mede.
(Si) sprac doe uut ter selver stede:Ga naar voetnoot216
So welke helft dat coemt an mi,
Also alst besproken si,
Willic hebben quite ende vri.
| |
[pagina 81]
| |
220[regelnummer]
Men antworde haer: dat si!Ga naar voetnoot220
Die brugghe de was al tebroken
Ende de porte was gheloken,
De men ontdede altehant,
So dat men horden vant,
225[regelnummer]
Die men ondede ende ginc in.
Men vanter lude meer no mijn
Dan xvi, de ter weren
Souden doghen ende niet mere,
Dander doot ende somme ghewont
230[regelnummer]
Ende vanden live onghesont,
Sonder den knechte, de tkint verriet,Ga naar voetnoot231
Die ne was ghequetst niet.
Dien leverdmen heren Hubrecht,
De recht dede over den knechte
235[regelnummer]
Teerst dat hi hadde stade,
Ende deden legghen op enen rade;
Ende sijn kint vant hi ghesont.
Men voerde op de selve stont
De ghevanghen Tordrecht,
240[regelnummer]
Daer Olout over dede recht.Ga naar voetnoot240
Hi setter achte an deen side,
| |
[pagina 82]
| |
An dander achte; herde onblide
Mochten si wesen, so help mi God!Ga naar voetnoot243
Aldaer werp men om hem lot.
245[regelnummer]
Dat lot was also ghemaket:
Twe bollekine, wel gheraket;
Ront was elc, als een cloot,
Ghelijc ghevarwet, even groot;
In deen was een Hollanschen penninc,
250[regelnummer]
In dander een Lovensche; dese dinc
Was ghemaect so, dat men niet
Segghen mochte: hier is ghesciet
Vordeel of valsheit inne.
Olout sprac: nu siet, minne,Ga naar voetnoot254
255[regelnummer]
De den Lovenschen penninc toehoert,
Hevet hier sijn lijf verboort,
Ende (de) den Hollanschen sal ontfaen,
De sal metten live ontgaen.
Si worpen tlot, men sloech afGa naar voetnoot259
260[regelnummer]
Hem, deent de aventure gaf;
Dandre dede men doe ghevaen:
Dat dochte mi onrecht ende mesdaen.Ga naar voetnoot263
Doe hadde de grave thuus al vri.
| |
[pagina 83]
| |
Daerna ghevielt, gheloves mi,
265[regelnummer]
Dat Her Wolfaert bat den grave,
Dat hijt sinen wive gave,
Yselsteine ende Benscop mede.
De grave deet staphans ter stede.
Hi hadde haer ghegheven al
270[regelnummer]
Tlant van Woerden, groot ende smal,
Dat her Wolfaert hem selven bat.
Ic wane hijt dede omme datGa naar voetnoot272
Dat men Yselsteine wan,
Ende men de lude onthovede dan,
275[regelnummer]
De daer op waren vonden,
Dat gheen man tote dien stonden
Jeghen hem verheffen soude.
Ic ne weet, wat hi doen woude.
Int lant van Woerden begondi makenGa naar voetnoot279
280[regelnummer]
Ene borch, conde hijt gheraken;Ga naar voetnoot280
Groot, wijt ende daertoe starc
Dede hi beginnen daer dat werc,
Tote eenre stede, de men hiet
| |
[pagina 84]
| |
Die Pitkupe, sodat men nietGa naar voetnoot284
285[regelnummer]
Int lant soude moghen comen:
Men hadt metter borch benomen.
Het was aent ende vanden lande.
Nu hoert hier ene niwe scande:
In de porte van Dordrecht
290[regelnummer]
Was doe menich pilic knecht.Ga naar voetnoot290
Dat vermoyede Aloude sere,
Ende men teech hem dicke mere,Ga naar voetnoot292
Dan met rechte die scoude was.Ga naar voetnoot293
Op een tijt bat Alout dasGa naar voetnoot294
295[regelnummer]
Al den scepenen van der poort,
Dat hem lief si, dat men hoertGa naar voetnoot296
Ene stille waerheyt van swaren dingen.Ga naar voetnoot297
De scepen woudent wel ghehinghenGa naar voetnoot298
Behouden al der porten recht,Ga naar voetnoot299
| |
[pagina 85]
| |
300[regelnummer]
Ende op ene vorwaerde echt,
Dat scepene de besitten soudenGa naar voetnoot301
Ende bannen, de si bannen wouden,
Waert drie jaer, vier ofte vive;
Daerbi ne soude hi vanden liveGa naar voetnoot304
305[regelnummer]
Niement roven, noch goet ontfaen.
Op dese vorwaerde wert bestaen.
De si Aloude gaven bescreven,Ga naar voetnoot307
Mosten de tijt sijn verdreven,Ga naar voetnoot308
De hem scepenen hadden gheset,Ga naar voetnoot309
310[regelnummer]
Waest op lijf, waest op let:Ga naar voetnoot310
Quamen si weder binnen der tijt,
So mochte de scout sonder verwijtGa naar voetnoot312
Hem dat doen alst was besproken,
Ende dat recht bleef onghebroken.
315[regelnummer]
Die waerheit was doe beseten,
Ende eer men se ute, seldi weten,Ga naar voetnoot316
| |
[pagina 86]
| |
Quam de grave selve daer,
Ende her Wolfaert, wet voerwaer,
Heschede der scepene taflen doe.Ga naar voetnoot319
320[regelnummer]
Ende scepene spraken hem toe:
Wat woudi daermede maken?
Hi sprac: ic salt wel gheraken:
Wies mesdaet ic vinde so groot,
Dat hi hevet verboert de doot,
325[regelnummer]
Men sal hem doen staphant sijn recht;
De men (min) vint mesdadich echt,
Die sal minre pine ontfaen,
Dit ne sal niement wederstaen.Ga naar voetnoot328
Scepenen seiden: ten mach niet wesen:
330[regelnummer]
Wi hebben vorworde ghemaect van desen
Jheghen Aloude, onsen baliu.
Trouwen des messaect hi u,Ga naar voetnoot332
Sprac haer Wolfaert openbare.
Scepene antworden dernare:
335[regelnummer]
Onse hantveste seghet wel,Ga naar voetnoot335
Dat wi ende niement el
Recht ende vonnesse seggen mogen
Over onse poerters, van laghe van hogen.
Dese vriheit gaf u oudevader,
| |
[pagina 87]
| |
340[regelnummer]
Coninc Willem, daer wi alle gader
Of hebben beseghelt ende bescreven;
Dits ons van uwen ouders bleven:
Hout onse recht, so doedi wale.
Hiertoe en helpt gheen langer tale:
345[regelnummer]
Mijn here moet de tafel hebben,
Ende sulken tasten op sinen rebben:Ga naar voetnoot346
Want hi es uwer alre heer,
Ende sal rechten also seer,
Dat den quaden rouwen mach:
350[regelnummer]
Des wil hi sonder verdrach
De tafel hebben, wats ghesciet.
Scepen spraken: dats om niet,
Hen sijn niet onse vorworde.
Alse her Wolfert dat horde,
355[regelnummer]
Sprac hi: ic seg u twaren,
So moeten te Delf te gisel varenGa naar voetnoot356
Ende na minen here staphans comen,
De u de scoute nu sal noemen.
Die grave voer siere straten.
360[regelnummer]
Die scoute woude doe niet laten,
| |
[pagina 88]
| |
Hi ne noemde doe bi namen
De hi woude dat na hem quamen.
Si voeren doe in de poort
Te Delf, als men heeft ghehoert..
365[regelnummer]
Vive wasser. Men sende hem mede
Dre boden uter stede,
Die den grave souden volghen
Ende spreken, al was hi verbolgen
Op de poort van Dordrecht doe,
370[regelnummer]
Ende sien, mochten sijt brengen toe,
Dat men dat maecte te goede
Ende dat in betren poynten stoede.Ga naar voetnoot372
De grave voer in den Haghe.
Her Wolfaert sat op, ten andren dage,
375[regelnummer]
Ende voer te Woerden waert,
Ende merrede an de vaert,
In weet, der daghe, so vive, so sesse.
Wat helpt dese langhe lesse?
De poerters senden hem vieren na,
380[regelnummer]
Om te spreken, als ic versta,
Metten anderen, haren here,
De was verbolghen herde sere.
| |
[pagina 89]
| |
Doe de viere aldaer quamen,
Tote achten - al bi namen
385[regelnummer]
Heyne ende Pouwels hieten de twee;
Al was der andre mee,Ga naar voetnoot386
Ic ne can se niet ghenoemen, -
So was hem te voren comen,
Dat her Wolfaert niet was daer.
390[regelnummer]
Doe senden si haer boden daer,Ga naar voetnoot390
Om te proevene, op welken daghe
Hi comen soude in de Haghe.
De bode vantene tYselsteine,
Hem ende sijn wijf daer ghemeine.
395[regelnummer]
Her Niclaes van Kaets wasser mede.
De bode spraken daer ter stede,Ga naar voetnoot396
Ende hi seide sinen wille.
Die bode keerde swigende stille,
Ende telde sinen here voert,
400[regelnummer]
Wat hi van hem hadde ghehoerd.
Si beiden doe toten daghe,
Dat hi was comen in de Haghe.
| |
[pagina 90]
| |
De grave en woude gheen antworde geven
Sonder hem: dus sijn si bleven
405[regelnummer]
Liggende stille, ende beiden daer
Toter wilen, dat hi quam naer.
Doe her Wolfaert comen was,
Worden si te rade das,
Dat Jan de Moelnaer, Pieter mede,
410[regelnummer]
Heren Tielmans soen, voeren ter stede,
Ende Jacob, haer derde gheselle,Ga naar voetnoot411
Toten grave, daer ic af telle,
Om te sprekene van hare dinc.
De grave doe te rade ghinc
415[regelnummer]
Met hem, her Wolfaert ende Aloud,
Die te radene hiertoe was bout.
Ten lesten sprac hi den Moelnaer an,
Ende daer na dander twe man,
Ende lede se in de camer mede,
420[regelnummer]
Ende spraken met hem daer ter stede
Ene wile. Doe quamen si uut,
Ende Olout sprac overluut,
Ende vraghede, of Heyne ende Pauwels waren
Te Delf: dat sect sonder sparen.
425[regelnummer]
Men seide: ja! si sijn aldaer.
| |
[pagina 91]
| |
Sullen si iet comen haer?Ga naar voetnoot426
Sprac Olout toten Moelnaer.
Onbiet men se, si comen haer,
Sprac doe Jan, dat wetic wale.
430[regelnummer]
Olout hils niet meer tale;Ga naar voetnoot430
Dan hi ginc ter cameren in.
Hi zoude node sinen zin
Hebben gheseecht daer voer ogen.
Men riep Jan ende ghinc hem toghen,
435[regelnummer]
Dat de grave woude gaen eten,
Ende dan soude men hem doen weten,
Sgraven wille van der zaken.
Si mochten hem wel gaen blide maken,
Ende na etene wedercomen.
440[regelnummer]
Jan de pensede, het sal ons vromen,
Ende ghinc ter herberge met sinen gesellen.
Alse hi der quam, begonste hi te tellen
Enen bode dat hi woude
Dat hi den anderen seggen soude.
445[regelnummer]
Binnen deen quam de mare,
Dat al dat hof ghereet ware
Ende de grave woude riden
Ende woude langher niet onbiden.
| |
[pagina 92]
| |
Help! seit hi, wat macht bedieden?
450[regelnummer]
Ic ne weet hem wat onbieden.Ga naar voetnoot450
Sech hem allen dese zaken.
God gheve hem dbeste gheraken!
Ic bens wel droeve ende erre.
De bode de voer sonder merre:
455[regelnummer]
Hi hadde twe paerde in enen waghen,Ga naar voetnoot455
Ende ginc vaste henen jaghen,
Ende quam te tide, alst God woude,
Daer de grave beten soude.Ga naar voetnoot458
Ende seide hem allen dit.
460[regelnummer]
Pauwels langer niet en sit:
Hi stont op ende ginc siere straten.Ga naar voetnoot461
Heyne de sout node laten,
Hi stont op ende dede also:
Dus quamt toe, dat elc vlo.Ga naar voetnoot464
465[regelnummer]
De grave quam met heren Wolfaerde.
Doe hi ghebeet was vanden paerde,
| |
[pagina 93]
| |
Quamen si daer dandre waren.
Her Wolfaert sprac al sonder sparen:
Want hi was int herte fier:
470[regelnummer]
De van Dordrecht sijn si hier?
Ja wi, seiden deghene doe,
De daer waren. Hi sprac hem toe:
Gawi dan: laet u spreken:
Roept u ghesellen: laet niet ghebreken.
475[regelnummer]
Onder de clocke ginc her Wolfaert,Ga naar voetnoot475
Ende vraghede al onghespaert
Om Pouwelse ende Heynen mede.
Men antworde hem daer ter stede:
Si gaen spelen; wi ne weten waer.
480[regelnummer]
Doe seyde her Wolfaert: senter naer.
Wi hebbent ghedaen, seiden si.
Mettien so begonde hi
Te seggene, alst voren staet,
Van der taeflen al de daet,Ga naar voetnoot484
485[regelnummer]
Hoe dat se de grave hebben woude,
Ende over de ghene rechten zoude,
Dies hadden verdient, hoe dat ware.
Dit toende hi deen van Delf al dare,
Daert de van Dordrecht anehoerden.
| |
[pagina 94]
| |
490[regelnummer]
Si seiden: here, bi vorwoorden
- Hoert, de waerheit seggewi u -Ga naar voetnoot491
Dit spraken wi metten baliu,
Dat scepenen souden nedren ende hoghen ....
Olout sprac: dits gheloghen!
495[regelnummer]
Voer den grave ende voer hem allen.
Doe begonden de lude te callen,
Daert de grave selve anehoerde,
Dat hi sprake onhovesche woerde:
Wilde hi so dat lant berechten?
500[regelnummer]
Ja! sprac hi, ic wil vechten
Enen camp jeghens wien dat es.
Een scepene van Delf sprac, sijts ghewes,
Hier ne vecht gijs ghenen camp,
Dat waer ons te zwaren scamp:
505[regelnummer]
Soude al onser poerten recht
Staen aen eens mans ghevecht,
So mocht onse recht wel arghen:
Dat haer es huden, dats onse marghen.Ga naar voetnoot508
Ghi hebt u qualike hier ghewroken,
510[regelnummer]
Dat ghi goede liede hebt versproken
| |
[pagina 95]
| |
Ende gheloghent voer onsen here:
Dats u te mesprisen sere.
Waert dat ment bevroeden conde!Ga naar voetnoot513
Doe sloech men dat van den monde,
515[regelnummer]
Ende vraghede daer openbare,Ga naar voetnoot515
Waer Pouwels ende Heine waer.
Men antworde: wi ne wetens niet.
Doe seide her Henric: ghi heren siet,Ga naar voetnoot518
Nu moghedi horen ende verstaen,
520[regelnummer]
Dat dese twe hebben mesdaen
Jeghen minen here so vele
Dat si in nernste noch in spele
Niet dorren comen daer hi es.
Nochtan waren si, des sijt ghewes,
525[regelnummer]
Ghesent van Dordrecht uter poort,
Als ghi wel hebt ghehoort.
Nu van desen daghe voort
Es de vreenscap al ghescoert
Tusschen den grave ende hen tween,
530[regelnummer]
Ende oec nes daer vrede ne gheen:
| |
[pagina 96]
| |
Hi sel se cranken daer hi mach,
Weder het es nacht of dach.
Mettien lieten si de tale;
Si ghinghen doe wech altemale.
535[regelnummer]
De grave voer wech, als hi woude;
De ghesellen senden also houde
Enen bode sonder sparen,
Dat hi Tordrecht soude varen:
Want si ontsaghen hem van desen,
540[regelnummer]
Dat men om hem vervaert soude wesen,
Alser quame de niemare.
De bode hi voer al dare,
Ende eer hi conde comen daer,
Hadde een gheseit openbaer,
545[regelnummer]
Dat alle lude waren ghevanghen
Ende haer ne gheen waer ontghanghen.
Dat volc was al tenden rade.Ga naar voetnoot547
De bode quam des avonts spade,
De doe al openbare
550[regelnummer]
Wederseide de quade mare.
Hi seide: ic wil ghijs mi ghelovet:
Sijn si ghevaen, ic gheve mijn hovet
Af te slane, dat willic wale.
Men gheloefde sijnre tale.
| |
[pagina 97]
| |
555[regelnummer]
Eilc ghinc daers hem luste.
Die bode ghinc in sijnre ruste.
Men wilde beiden toten daghe
Dat men dan ten besten saghe.
Des ander daechs wel bitide
560[regelnummer]
Wort de porte herde blide:
Want Heine ende Pauwels waren comen,
Ende ontghanghen te haren vromen.
Si waren blide om dese twe.
Tsavons quamer lude mee,Ga naar voetnoot564
565[regelnummer]
Ende sander daghes te primetide
Waren si daer alle, des waren si blide,
Bede ghisele ende boden mede,
De te Delf laghen in de stede,
Ende waren comen sonder oerlof.
570[regelnummer]
Dus en staets de grave niet ofGa naar voetnoot570
Noch her Wolfert noch Olout,
De te radene hier in was bout.
Si deden scriven in enen brieve,
Dattie grave ontseide alle lieve
575[regelnummer]
Ende alle vreenscap mede der poort.
Alse tfolc dat hevet ghehort,
Datse de grave hevet ontseit,
Vergaderden de porters ghereit,
Ende ghinghen te rade sciere,
| |
[pagina 98]
| |
580[regelnummer]
Ende coren der hoeftmanne viere,
Bi wien men alle zaken dede.
Si deden scriven daer ter stede
An al de porte van den lande
- Dit mochten si doen sonder scande -
585[regelnummer]
Ende baden hem op rechte omoet,Ga naar voetnoot585
Dat elc port also vele doet,
Dat si bidden den grave
Dat hi de dinc wil laten ave,
Ende hi haer recht late behouden:
590[regelnummer]
Dat si dat wel weten souden,
Dat men hem des ghelike soude doen.
Men liet die boden niet gheroen,Ga naar voetnoot592
De dese brieve souden draghen.Ga naar voetnoot593
Men ghincse henen jaghen
595[regelnummer]
In Hollant ende in Zelant mede,
An elke porte, an elke stede,
Daer men waende dat liede waren.Ga naar voetnoot597
Nu setten toe al sonder sparen
| |
[pagina 99]
| |
Sgraven raet rechtevoert
600[regelnummer]
Ende leiden liede bi der poert,
De souden ligghen in de wachte,
Datter niement in en mochte,
Ende dat mer niet in en mochte brenghen,
Hen ware of men se woude ghehinghen.Ga naar voetnoot604
605[regelnummer]
Men woude doe, dat joncheer Witte
Ghinghe ligghen opt huus van PitteGa naar voetnoot606
Te wachtene die jeghenoede.
Hi most doen, al dede hijt node.Ga naar voetnoot608
TAlblasserdam, hordic bedieden,
610[regelnummer]
Lach haer Niclaus van Kaets met lieden,
Ende wachte twater daer,
Ende dede de scepe comen naer
Met corne ende met anderen goede.
Te Slidrecht lach hi op de hoede,
615[regelnummer]
Olout met sinen knapen,
Diet. al op ghinghen rapenGa naar voetnoot616
Datter quam ende liden woude
Enter porten varen soude.
Voert steenhuus, dat te Slidrecht staet,Ga naar voetnoot619
620[regelnummer]
Hadde hi vonden in sinen raet
| |
[pagina 100]
| |
Dat hi den dike dede verslaenGa naar voetnoot621
Met groten houte ende deraen
Sterke planken, als hem dochte,
Datter niemant liden mochte.
625[regelnummer]
Thuus was wel ghemaect ter were
Jeghen scilt ende jeghen spere.
Daer lach Olout metten sinen,
De gherne hadden vele pinen
Der port ghedaen, hadde hi ghemogen.
630[regelnummer]
Hen connen vele lude niet ghedoghen,Ga naar voetnoot630
Si ne moetens hem te voeren doen.
Doe was daer een en conde niet gheroen,
Hi ne voer met enen cogghe allene
Ende met anders niement ghemene,
635[regelnummer]
Dan de met hem in de cogghe waren.
Hi seide bi Gode wi willen varen
Sciten in de poort so menighe pile.
Ende dit was ter selver wile
Dattie sciltwacht was gaen slapen,
640[regelnummer]
Dattie cogghe metten knapen
Quamen gheroyt vor de port.
Als men dit hevet ghehort,
Sloech men de clocke metter vaert,
Dat al de porte in rueren waert.
| |
[pagina 101]
| |
645[regelnummer]
Si wapenden hem groet ende clene
Ende volgheden naer al ghemene
Bede tscepe ende te voet.
Al dat volc dat es verwoet
Ende quamen rechte vor de were.Ga naar voetnoot649
650[regelnummer]
Alout scout ende hadde ghereGa naar voetnoot650
Hem te werne, mocht hem ghescien.
De porters liepen toe mettien
Toter were ende streden se ane,
Bede met stekene ende met slane.
655[regelnummer]
Men sloech so sere ende stac,Ga naar voetnoot655
Dat men de were te stucken brac,
Ende Olout de hevet vernomen,
Hoe de lude ghelopen comen
Over slote ende over al,
660[regelnummer]
Ende hi ontsiet hem dat men salGa naar voetnoot660
Thuus onderlopen daer.
Des had hi in therte vaer.
Hi maecte hem mede in den loop
Ende quam in haren hoop
665[regelnummer]
Side an side, dat men niet
Van hem en weet, eer men siet,
| |
[pagina 102]
| |
Dat hi was comen op de brugghe,
Ende men siet, dat hi den rugghe
Omme werpt ten huuse waert,
670[regelnummer]
Ende hem weert al onghespaert.
Daer vochten de van Dordrecht wale.
Si waren toe den selven maleGa naar voetnoot672
Met hem in den huse ghegaen
Vechtenderhant, en hadde ghedaenGa naar voetnoot674
675[regelnummer]
Dat Heyne was metter groter cracht
Van der brugghen in de gracht
Ghesleghen, als men mochte sien.
Eer men uut conste ghetienGa naar voetnoot678
Ende sine uutbrenghen moghen,Ga naar voetnoot679
680[regelnummer]
Was de valbrucghe upghetoghen.
Doe mosten de porters afterstaen.Ga naar voetnoot681
Dit pongiis hebben si ghedaenGa naar voetnoot682
Up enen woensdach veer den oeste.
Doe ghevielt, alst wesen moeste,
685[regelnummer]
Dat si weder ghinghen in.Ga naar voetnoot685
Elc was gram in sinen sin.Ga naar voetnoot686
| |
[pagina 103]
| |
Si hadden ghewonder liede een deel:Ga naar voetnoot687
Want si scoten menighen quareel
Nauwelic op anderen in den stride.
690[regelnummer]
Daer bleef doot ter selven tide
De selve knape, de eerst begonde.Ga naar voetnoot691
Also als ic ghemerken conde,
So waer hi bet bleven daer
Dan hi der porte quam so naer
695[regelnummer]
Dat hijs hem al volghen dede.
Daer bleef doot ter selver stede
Dideric, Claus scouten broeder,
Sijns vader kint ende siere moeder.Ga naar voetnoot698
De porters hadden nieman doet,
700[regelnummer]
Daer macht an lach clein of groot,Ga naar voetnoot700
Sonder een kint, dat weet men wale,
Dat was ghescoten ten selven male,
Daert mede liep onder de roteGa naar voetnoot703
Ende sterven moste van der scote.
705[regelnummer]
Nu was her Wolfaert in de Hage
Bi den grave, ende dese claghe
| |
[pagina 104]
| |
Comt voer hem van Olouts weghen.
Die antworde aldus hier teghen:Ga naar voetnoot708
Moet ic leven het wort ghewroken,
710[regelnummer]
Hem waer beter hadsi tebrokenGa naar voetnoot710
Haer vorwaerde ende opghegheven
Die tafel, ende warens bleven
Op mijn segghen, ende dat ghehouden,
So waren sijs bleven onbescouden.
715[regelnummer]
Ic brenghe noch volc voer de poort;
Dat men selden heeft ghehoort
Volx ghelike uut Zelant varen.
Dit hoerden de ut Hollant twaren,
Ende pensden: voer hi wech, de grave,
720[regelnummer]
Wi ne comens nemmer met joyen ave.Ga naar voetnoot720
Tkint van Vorne moste wesenGa naar voetnoot721
Te haren rade, ende riet te desen,
Dat men den grave hielt int lant:
Anders sijn wi alle ghescant.
725[regelnummer]
Dus droech de raet overeen,
Also alst seder wel sceen.
Ic hoerde segghen overwaer,
Dat Gheraert van Voerne al openbaer
| |
[pagina 105]
| |
Doe ontseide sinen zweer,
730[regelnummer]
Diene te hant sonder keer
Doet woude hebben ghesteken.
Men condene hem cume ontbreken,Ga naar voetnoot732
Dat hine niet moste ontliven;
Doch so moste hi bi hem bliven.Ga naar voetnoot734
735[regelnummer]
Van buten wachte men overalGa naar voetnoot735
Stillekine, sonder ghescal.Ga naar voetnoot736
Als her Wolfert dit verstoet,
Was hi droeve in sinen moet,
Ende pensde: hoe sal ic ontgaen?
740[regelnummer]
Mi ne es niet so goet ghedaen.Ga naar voetnoot740
Als ic te nacht mi henen make,
Ic sal lichte hebben de rake,Ga naar voetnoot742
Dat ic ontga metten live,
Entie grave hier niet en blive.
745[regelnummer]
Ende Gheraert van Vorne, mijn lieve kint,
Dat mi herde clene mint,
Moet ic leven, het sal hem rouwen.
Doe beval hi sijnre vrouwen,
Vrouwe Kateline, Gherraeds moeder,Ga naar voetnoot749
| |
[pagina 106]
| |
750[regelnummer]
Dat si van den sone si hoeder,
Diene hilt met clene crachte.
Dus rede hi hem in der nacht;
Wech te vaerne was sijn ghedachte,
Ende wech te bringhen, of hi mochte,
755[regelnummer]
Den grave ende sinen sone Gheraerde.
Men ghereedde doe de paerde.Ga naar voetnoot756
Si saten op al sonder sparen.
Doe mosten si op waghenen varen,
De met hem wechvaren zoude.
760[regelnummer]
Her Wolfaert seide, dat hi woude
Tote Sciedam te scepe gaen.
Als ment int dorp hevet verstaen,Ga naar voetnoot762
Worden de lude al in roere,
Omdat her Wolfaert henen voere
765[regelnummer]
Metten grave dus stillekine,
Ende hadden alle grote pine
Ente gravinne al te voren
Hads int herte merre toren,
Dat men voerde haren man
770[regelnummer]
Wech, ende niet gheweten en can,
Wat bediet dat men bi nachte
Wech te vaerne aldus achte.
| |
[pagina 107]
| |
Si claghet dien sijt clagen mochte.
Her Wolfaert al anders dochte,
775[regelnummer]
Ende voer wech sijnre straten.
Hi ne woude achter hem niet laten
Enighe brucghe, hijn deedse breken,
Ende pensede, dat hi met sulken treken
Soude de bet moghen ontgaen.
780[regelnummer]
Doet dach was, ende men verstaen
Int lant heeft, dat her Wolfaert
Waer gheporret op de vaert,
Ende met hem voerde den grave,Ga naar voetnoot783
Voer tfolc al ontsinnet daer ave.Ga naar voetnoot784
785[regelnummer]
Het liep, het ran, het jaghede.Ga naar voetnoot785
De gravinne sere claghede
Al den luden over heren Wolfaerde,
Dat hi voerde sijnre vaerde
Haren lieven beddeghenoot,
790[regelnummer]
Ende haer en vraghede cleen noch groot,Ga naar voetnoot790
Ende bat den luden op ghenaden,
Dat si haer stonden in staden.
Dat volc wert al in roere.
Men hoerde nie alsulke voere.
795[regelnummer]
Si liepen, si reden, dat si mochten,
| |
[pagina 108]
| |
Om haren here dat si dochten.Ga naar voetnoot796
So dat si te Vlaerdinghen quamen,
Daer si versaghen ende vernamen,
Dat si waren op den diepe.Ga naar voetnoot799
800[regelnummer]
Men gheboet, dat volc toeliepe
Ende met scepen an hem voere.Ga naar voetnoot801
De doe ghesien hadde de roere,
Hoe dat volc te scepe ghinc
Met groter haeste om de dinc,Ga naar voetnoot804
805[regelnummer]
Met clenen scepen ende met groten,
Beide met emeren ende met boten,Ga naar voetnoot806
Met vischscepen ende met scuten;
De dat volc doe hoerde ruten,Ga naar voetnoot808
Hem mochte gruwen aldaer ave,
810[regelnummer]
Hoe si riepen om haren grave.
Sy roeyden na sonder merre:
Want si ne waren op de Mase niet verre,
Entie wint de was clene.
| |
[pagina 109]
| |
Dus worden si hantghemene,Ga naar voetnoot814
815[regelnummer]
Ende vragheden den grave, of hi woude
Int lant bliven, dat hi soudeGa naar voetnoot816
Gheven de hant, so mocht hi varen
Upt lant weder sonder sparen.
Die grave boet doe de hant,
820[regelnummer]
Ende si voerdene weder opt lant,
Also als ic hebbe verstaen.
So bleef her Wolfert ghevaen;
Ende alle deghene, de met hem waren
Voerde men opt lant sonder sparen.
825[regelnummer]
Ende Gheraert van Vorne wert verloest
Sonder scade ende sonder cost
Uter vanghenesse, daer hi in was.
Doe worden si te rade das,
Die grave soude varen in den Haghen.
830[regelnummer]
Her Wolfert most op enen waghen
Varen te Delf inde porte,
Als men wel heeft ghehoert,
Ende op een steenhuus most hi gaen;
Entie andre, de ghevaen
835[regelnummer]
Met hem waren, ghinghen mede
Waer men woude in de stede.
Tfolc was wel na uten sinne:
| |
[pagina 110]
| |
Si hadden tote hem clene minne,
Ende wort roepende overluut:
840[regelnummer]
Ghevet ons den man hier uut,
Die onsen here, den grave, verriet.
Of ghi ne sult zelve niet
Metten live moghen ontgaen:
Want wi u selven sullen slaen:
845[regelnummer]
Wildi selve behouden tleven,
So moet ghijn ons hier uutgeven.
Als ment verstont op den vloere,Ga naar voetnoot847
Dat volc daer buten was in roere,
Staken sine ter trappen neder,
850[regelnummer]
Ende haelden de vrouwe weder,
Dat si niet daer buten quame:
Si ontsaghen hare blame,
Dat enich quaet knecht an haer
Doen mocht dat mesdaen waer.
855[regelnummer]
Dus sach si jamerliken rouwe
An haren man, de edel vrouwe,
Daer menne uut stac, ende haer helt binnen.Ga naar voetnoot857
Ende hi was met onminnen
Daer ontfaen, alst wel sceen:
860[regelnummer]
Want daer ne was man negheen,Ga naar voetnoot860
| |
[pagina 111]
| |
Hi ne begherde sine doot.
Doe wert dat gheloop so groot
Onder tfolc, ende tgherochte.
Het sloech al dat slaen mochte,
865[regelnummer]
Beide jonc ende out:
Hem ne was niement hout.
Daer wert hi verslaghen sciere.
Ic wane, dat niet si viere
Daer jeghenwoerden stonden,
870[regelnummer]
Si ne sloeghen, dere toe comen conden.
Aldus heb ict verstaen.
Dus en mocht hi niet ontgaen:
Hi was daer ghehaet so seer.Ga naar voetnoot873
Hadde hi met hem enighen hereGa naar voetnoot874
875[regelnummer]
Willen laten in den rade,
Sine dinc waer bleven stade,
Ende waer lichte te live bleven.
Neen hi niet. Hi hadde verdrevenGa naar voetnoot878
De beste gheboerne van den lande,Ga naar voetnoot879
880[regelnummer]
Ende had hem ghedaen de scande,
De selve haelden metter hant
Den grave Jan vut Inghelant,
| |
[pagina 112]
| |
De stac hi of al ghemene,Ga naar voetnoot883
Ende wilde wesen raet allene,
885[regelnummer]
Ende doen sinen wille,
Beide lude ende stille.
Waer hi bleven in desen stane,Ga naar voetnoot887
Sekerlike na minen wane,
Hi waer weldigher dan de grave.
890[regelnummer]
Hi gaderde so grote have
Overal in den lande.
Ende hi dede so grote scande
Sinen viant, waer hi mochte.
Mi wondert sere wat hi dochte.Ga naar voetnoot894
895[regelnummer]
Hi duwede sinen viant tonder:
Al haten sine, ten was gheen wonder.
Ic weet wel, dat van RenesseGa naar voetnoot897
Her Jan beriet hem de lesse,Ga naar voetnoot898
Als men verstaen hevet ende ghehort:
900[regelnummer]
Want men sach hoetoe ghinc vort.Ga naar voetnoot900
Ende hi quam weder inden lande.
| |
[pagina 113]
| |
Waendi, hi ne pensde om de scande,
De hi hem dede? waer hi bleven
Te live, hi haddene verdreven
905[regelnummer]
Beide stille ende openbare,
De wile hi raet te hove waer.
Daeromme ghinct alst wesen moste.
Op den eersten dach van den oeste,
Recht op sinte Pieters daghe,
910[regelnummer]
Most her Wolfaert dese plaghe
Daer ghedoghen, als wi leren
Int carnacioen ons heren
xii hondert neghentich ende neghene.
Ic rade elcken man te pleghene,
915[regelnummer]
Es hi here cleine of groot,
Dat hi iement late sijn ghenoot.Ga naar voetnoot916
Es een man eens heren raet,
Enthem also ziene staet,Ga naar voetnoot918
Dat hi es machtich zeere,
920[regelnummer]
Namelike met sinen here;
Wil hi doen, dat hem sal vromen,
Laet ander lude te borde comen,
De machtich sijn van groter haven,
So ne derf men over hem niet claghen.
925[regelnummer]
Maer wil hijt selve sijn allene
| |
[pagina 114]
| |
Ende met hem niement laten ghemene,
So moetene al de werelt niden,
So mach hi onlanghe daer op tiden;Ga naar voetnoot928
Ende ghevalt, dat hem mesgaet,
930[regelnummer]
So ne es niement, hi ne ghevet raet,
Hoe dat men ghenederen mach.
Men siet heden op den dach:
Es een man ghenedert so,
De here en achts niet een stro
935[regelnummer]
Ende haten, dien te voren minde,
Ghelijc enen, dies niet ne kinde.
Hi dochte mi vroet, de conde houden
Mate in desen, ende ombescouden.Ga naar voetnoot938
Want hen mach gheen here
940[regelnummer]
Bliven staende in desen kere,
Ende hen mach gheen here allene
Here wesen, groet no clene,
Sonder God, diet al ghewrochte:
Hi pensede wel, die dat dochte.
945[regelnummer]
Nu spranc uut de niemare:
Als ment ghevreischet openbare
Tordrecht, dat dus was vergaen,
Sloech men doe de clocke zaen,
| |
[pagina 115]
| |
Ende dat volc wart in roere;
950[regelnummer]
Si riepen altoe horre voere!Ga naar voetnoot950
Makewi ons uut al ghemene,Ga naar voetnoot951
Ende beligghen Crayenstene.
Olout mach ons niet ontgaen
Hi ne blivet doot of ghevaen.
955[regelnummer]
Als men dit heeft ghehoert,
Ghinc haer wapenen de poort,
Jonc ende out, meerre ende mindere,
Manne, knechte ende kindere:
Al liept uut ten selven stonden
960[regelnummer]
Voer thuus te Slidrecht. daer si vonden
Olout op met siere partien,
Die niet en wiste, horic lien,
Hoete Delf was vergaen.Ga naar voetnoot963
Hi sette hem ter weren saen,
965[regelnummer]
Want hi ontsagh de felle gaste,Ga naar voetnoot965
Ende pijnde hem thuus te houden vaste.
Ende seiden daer boven: sidi dronken?Ga naar voetnoot967
| |
[pagina 116]
| |
U spise nes noch niet ghesonken.Ga naar voetnoot968
Waendi hier halen u ghewijn?
970[regelnummer]
Ic wane u es de duvel in.
De porters riepen: hets ghedaen:
Ghi stervet zeker, hets so vergaen;
Ende liepen toe met groter crachte
Ende stormden tote in de grachte,Ga naar voetnoot974
975[regelnummer]
Met al dat si mochten doen.
So dat si luttel lieten gheroenGa naar voetnoot976
Of luttel sliepen binnen der nacht.
Si streden se an met groter cracht
Toten daghe. Doe quamt zoe
980[regelnummer]
Dat her Niclaus, de was doe
TAlblas op de wachte gheset,
Hem bedochte een luttel bet,
Ende pensede: dit spel es verloren.
Ic mach mi bringhen in mere toren,
985[regelnummer]
Dan ie tote noch hebbe ghewesen.
Hi sat op ende voer met desenGa naar voetnoot986
Te Niemensvreent ende bat ghenade,Ga naar voetnoot987
Dat men hem te sprekene gave stade.
Hi wan gheleide ende quam
| |
[pagina 117]
| |
990[regelnummer]
Voer dat huus. Als dat vernam
Olout, vraghedi openbare,
Waer de grave van Hollant ware,
Ende her Wolfaert ende die andre mede.
Dander antworde op de stede:Ga naar voetnoot994
995[regelnummer]
De grave es in de Haghe,
Ende her Wolfert ende sine maghe
Sijn ghevaen, ende hi is doot,
Her Wolfert selve. Wonder grootGa naar voetnoot998
Hadde hem des ende den sinen.
1000[regelnummer]
Van rouwen waenden si verdwinen.
Maer sulke en woudens niet gheloven.
Her Niclaes sprac: ic moete doven,Ga naar voetnoot1002
Es her Wolfert niet versleghen;
Ende ic ne weet van sinen maghen,
1005[regelnummer]
Dan si alle ghevanghen sijn:
Bi ridderscepe dits de fijn,Ga naar voetnoot1006
Dat hi doet es. Siet wat gi doet.
Aloude wandelde doe sijn moet,
Ende wert verveert overzere
1010[regelnummer]
Ende bat dor Gode, onsen here,
Dat men ontfinghe: hi woude opgheven
| |
[pagina 118]
| |
Thuus, mocht hi behouden tleven,
Hi ende lieden sine,
De met hem waren. Dese pine
1015[regelnummer]
Was al verloren, dat verstaet!
Si ne haddens ghenen raetGa naar voetnoot1016
De uter porten aldaer laghen,
Dat sijs iet dorsten ghewaghen
Voer de ghemeente, dat si se ontfaenGa naar voetnoot1019
1020[regelnummer]
Hadden, ende si souden ontgaen.
Maer si voerden se in de poert
Ongheslaghen, ende namen voertGa naar voetnoot1022
Davonture, alst vallen mochte.
Oloude ende den sinen dochte
1025[regelnummer]
Dat daventure waer te swaer;
Doch seiden si al openbaer:
Wildi ons bringhen teser stonden
In de porte, tonser ghesonde,Ga naar voetnoot1028
Dat gi ons niet nemet tleven,
1030[regelnummer]
So willewi ons nu opgheven
Al der ghemeenten in ghenaden.
| |
[pagina 119]
| |
Si seiden: wi sijns niet beraden:
Wi nemen u op ter meenten wille;
Anders moghedi swighen stille;
1035[regelnummer]
Wi en willen om uwen wille niet sterven,
Ons goeds ende der porten derven.Ga naar voetnoot1036
Dus worden si daer upghenomen,Ga naar voetnoot1037
Ende sijn vor de porte comen
An de brugghe, bi deser vorworden.
1040[regelnummer]
Als de ghemente dit verhoerde,
Liepen si toe met erren sinne,
Ende deden hem so grote onminne,
Dat si sonder ghenaden riepen:
Slaet al doot, ende si toeliepen
1045[regelnummer]
Ende sloeghen haren scoute daer,
Ende Oloude, haren baliu, daernaer,
Ende twe sijnre broedere: teen was een paep:Ga naar voetnoot1047
Ende droeghen doed Ekine, sinen knape,Ga naar voetnoot1048
| |
[pagina 120]
| |
Ende daer toe sinen hangheman,
1050[regelnummer]
De hem altoes volghede an.
Olout bleef met hem sesten doot.
Dander ontghinghen uter noet
Bi gheluk ende bi helpen mede,
So dat si quamen buter stede,Ga naar voetnoot1054
1055[regelnummer]
Daer si behilden haer leven.
Trouwen dit was quaet, bewevenGa naar voetnoot1056
Ende gheroert onder de liede,
Daer dustane scade onder ghesciede.
Had Olout ghehouden sijn woert,
1060[regelnummer]
Als si waren te rechte vort,Ga naar voetnoot1060
So ne waer hem niet messciet.
Daer dit of quam ende menich verdriet,Ga naar voetnoot1062
Dat hier of quam, als ic versta,
Ende ghi horen sult hierna.
1065[regelnummer]
Dus mach men merken ende scouwen,Ga naar voetnoot1065
Dat men met droefheit ende met rouwen
Dese werelt dus beghevet,
Als men se al ghebouwet hevet.
| |
[pagina 121]
| |
Men siet wel dat menich man
1070[regelnummer]
Hem ghedoghen niet en can,
Dat yement wese sijn ghelike.
Hi begerde te wesene rike,
Hi begheert te hebbene ere,
Hi begeert te wesene here,
1075[regelnummer]
Meer vele dan hem betame.
Dat dinct mi voer Gode scame.
God gaf ons dat exempel niet,
Doe hi quam in dit verdriet
Ende onse menscheit an hem nam.
1080[regelnummer]
Hi was soeter dan een lam,
Omoedich ende daer toe stille.
Nochtan had hi sinen wille
Wel ghedaen met enen winke.Ga naar voetnoot1083
Mi wondert, wat de ghene dinke,
1085[regelnummer]
Die hier ter werelt heeft ghenoech,
Ende in redene sijn ghevoech,Ga naar voetnoot1086
Ende hem niet en can ghedoghen,
Dat hi sijn herte mach gheboghen,Ga naar voetnoot1088
Dat hi penst, hi sal sterven,
1090[regelnummer]
Hi ne hevet liever an te ervenGa naar voetnoot1090
| |
[pagina 122]
| |
Groet goet, de naer hem comen,
Al eist luttel tsinen vromen.
Want selden hout sijn herte vrede,
Ende hi verwercter Gode mede
1095[regelnummer]
Ende daer toe sinen ommesaten.Ga naar voetnoot1095
Woude hi hem ghenoeghen laten,
Dat iement hem ghelike ware,
Ende hi hem dan trecte nare
Sine ghebuere, ende hadde te vriende
1100[regelnummer]
Diene gherne eerde ende diende,
Daer mochte hi bi staende bliven.
Maer wilde hi se alle verdriven,
So moet men pensen menighen raet,
Hoe men ghenedert sijn overdaet.
1105[regelnummer]
Dus moet hi vallen, de te voren
Na niemens rade en wilde horen,
Ende doer niement dede een oert.Ga naar voetnoot1107
Conste hi der ewanghelien wort,
Ende pensede derom, ende dede dat
1110[regelnummer]
De ewangeli seghet ons dat:
So wie hem in hoverden
| |
[pagina 123]
| |
Verheft, hi sal ghenedert werden;
Ende wie sijn herte oetmoedich toghet,
Hi sal vor Gode sijn verhoghet,
1115[regelnummer]
Ja, ende in de werelt mede.
1115b[regelnummer]
Ysidorus segt tot eenre stede:Ga naar voetnoot1115b
Vrient wiltu verheven sijn,Ga naar voetnoot1116
So oetmoedighe therte dijn,
Dattu verhevene niet en valles,
Wattu does ende wat du calles.
1120[regelnummer]
Want oetmoet weet ghenen val.
Daeromme prisic bovenal.Ga naar voetnoot1121
De bi hem selven dus vergaet,Ga naar voetnoot1122
Eest dat menne wederstaet
Of vaet of slaet of tonderdoet,
1125[regelnummer]
Ende dat hi coemt onder de voet,
Men verghets herde sciere,
Alse ghi moghet merken hiere.
| |
[pagina 124]
| |
Die thof te voren hadde allene,Ga naar voetnoot1128
Van hem en weet men grot noch clene:
1130[regelnummer]
Si sijn nu des hoves verdreven
Bede broeder ende neven,
Ende alle de maghe, de hem wouden
Vaste an haren rade houden:Ga naar voetnoot1133
Want hof es verwandelt al.
1135[regelnummer]
Als ic u voert segghen sal.
Als her Wolfert was verslaghen,
Doe ginc men bode henen jaghen,
Beide stille ende overluut,
Met sgraven brieven, de saluut
1140[regelnummer]
Omboet den grave van Henegouwen,Ga naar voetnoot1140
Dien hi best mochte betrouwen,
Ende bat hem, dat hi tote hem quame:
Want hine gherne bi hem name
Tsinen rade om sinen vromen.
1145[regelnummer]
Nu wast in Vlaendren so verre comen,
Dat Brucghe stont in sconinxs hant,
Ende bi der zee al dat lant
Sonder de Dam metten Zwene,Ga naar voetnoot1148
Also oestwaert tlant ghemene.
| |
[pagina 125]
| |
1150[regelnummer]
Doe de grave hadde verstaen,
Hoet in Hollant was ghegaen,
Ende wat sijn neve hadde ghebeden,
Ghinc hi hem te hant doe reden
Ende voer te Brugghen in de poort
1155[regelnummer]
Om bi der zee te vaerne voert.
Daer moste hi ligghen ene' stonde:
Want men ghevaren niet en conde.
De wint was hem seer jeghen
Ende men wachtene in allen weghen
1160[regelnummer]
Om te vanghene ende doen scande,
Eer hi quam binnen den lande.
Dat wisti wel ende bedochte
Ende bedekte hem, waer hi mochte.Ga naar voetnoot1163
Ten lesten so quam hi ghevaren
1165[regelnummer]
Van buten over des zewes baren,
Buten Walchren in enen boot,
Die hem niet en was te groet,
Daer men te visschene plach mede.
Hi quam te Middelborch in de stede;
1170[regelnummer]
In Hollant vort was sijn ghedochte
Te vaerne, als hi eerst mochte.
Hi voer voert ende quam
| |
[pagina 126]
| |
In Noert Hollant. Doe dat vernam
Sijn neve Jan, was hijs blide,Ga naar voetnoot1174
1175[regelnummer]
Ende voer hem teghen ten selven tide
Ende hietene willecome wesen.
De gravinne quam met desen
Ende ontfingene met groten eren,
Ende de grave pinde hem sere
1180[regelnummer]
Te doene, stille ende openbare,
Dat den neve nutte ware.
De graven voeren beide gader,
Recht alst kint metten vader.
De gravinne, si voer mede
1185[regelnummer]
Al te Dordrecht in de stede.
Daer wort men te rade doe,
Dat men rechte sette toe:Ga naar voetnoot1187
Want de jonghe grave Jan
Selve niet berechten en can
1190[regelnummer]
Sijn lant, als hem betame,
Koes hi doe al sonder blame
Sinen neve tot enen voecht,
Vier jaer te sine, ende ghi moecht
Horen wes men te rade ginc.
1195[regelnummer]
De grave verhoerde doe de dinc,
Hoe dat kint hadde ghegeven
Huus ende lant, ende dat was bleven
| |
[pagina 127]
| |
Van den verradre Hermanne
Van Woerden, ende meer nochtanne,
1200[regelnummer]
Dat goede huys te Yselsteine
Metten goeden alghemeine,
Dat daertoe behorde al omtrent.
Als de grave dat bekent,
Docht hem wesen grote gichte,
1205[regelnummer]
De heren Wolfaerde herde lichte
An waren comen van den kinde.
Die grave (diet) van herten minde,Ga naar voetnoot1207
Seide: neve, mi seghet mijn moet:
De ghene, de bat dat goet
1210[regelnummer]
Tsinen behoef, ende oec was
U voghet, ic vermoede mi das,
Hadde hi ghelevet langhe tijt,
Hi hadde u sonder respijt
In corten tiden wederstaen,
1215[regelnummer]
Oec wat ghi daertoe hadt ghedaen.
Hi was u voghet al met crachte,
Ende stont emmer na groter machte,
Ende werde mi altoes van u.Ga naar voetnoot1218
Maer Goddanc! mi denke nu,
| |
[pagina 128]
| |
1220[regelnummer]
Dat ic (u) spreke ende sie.
Al wast, dat men onboet mi:Ga naar voetnoot1221
Woude ic (u) spreken, dat ic name
Min dan hondert man ende quame
Tote u te Bridorpersluse:
1225[regelnummer]
Daer mocht ic u spreken op den huse:
Anders mocht mi niet ghescien.
Ic seide: leve ic, ic salne sien
Tsinen eren ende tsinen vromen.
Goddanc! hets nu daertoe comen.
1230[regelnummer]
U vrome heb ic wille
Te doene, lude ende stille.
Ic wil, dat ghi de ghifte ontsect
Ende alle dinc der nederlect,
Ende wederroepe alle zaken,Ga naar voetnoot1234
1235[regelnummer]
De men u hevet doen maken,
Ende de men u hevet doen gheven,
Sider dat u vader liet sijn leven,
Daer ghi toe ne hadt ghene scout.
Ghi sijt jonc ende niet out:
1240[regelnummer]
Men dede u doen zulke dinghe,
| |
[pagina 129]
| |
Daer misscien u nacomelingheGa naar voetnoot1241
Bi des lants worden verdreven.
Daer omme hebben si dit beweven.
De grave dede dat men hem hiet.
1245[regelnummer]
Doe docht hem goed, dat men riet,
Dat men den zegel sloeghe ontwe,
Dat men daermede nemmermee
Soude beseghelen andre brieve.
Dit dede hi al tots neven lieve:
1250[regelnummer]
Want sine vrome lacher an:
Als hi wort ridder ende goet man,Ga naar voetnoot1251
So doemen seghelen maken dan,
So men alre beste can,
Groet ende breet na sijn ghevoech;
1255[regelnummer]
Dit clein es hem groet ghenoech:
Wat hi seghelt, ic seghelt mede
Nu voertan in elke stede,
Sprac de grave van Henegouwen:
Dit hopic sal hem niet berouwen.
1260[regelnummer]
Sulke ghichte en ghevet niet mee.Ga naar voetnoot1260
| |
[pagina 130]
| |
Men sloech den zeghel doe ontwee.
Doe was de grave overste raet,
Ende pijnde hem voert in elke daet
Te doene des lands orbaer
1265[regelnummer]
Ende sinen neve eerlic waerGa naar voetnoot1265
Ende sijn vordeel in alre maniere.
Hi was soete ende goedertieren
Ende sonder (gal): dat mocht men scouwen:
Want hem namaels moste rouwen
1270[regelnummer]
Dinc de hi doer tbeste dede.
Hi hadde ghemaect enen vrede
Tusschen heren Wolfaerds maghe
Ende den anderen, daer de claghe
Over liep dat sine sloeghen,
1274b[regelnummer]
Ende pijndet te soenen ende te voegen,Ga naar voetnoot1274b
1275[regelnummer]
Ende te effene al de saken,Ga naar voetnoot1275
Ende de vede te goede maken,
Dat mer niet om dorste sorghen;
De ghevanghene liet hi verborghen
Ende hulde sweren. Het was om niet.
1280[regelnummer]
Maar aldus eist nu ghesciet
| |
[pagina 131]
| |
Dat si swoeren ende verswoeren.
Altoes plaghen si sulker voeren:Ga naar voetnoot1282
Dus achten si doe herde clene.
De graven voeren hantghemeneGa naar voetnoot1284
1285[regelnummer]
In Zeelant doe in elke port,
Ende besetten rechtevortGa naar voetnoot1286
Tlant, dat in goeden punten bleve.
Doe voer hi voert met sinen neve
In Hollant, daer hi wesen woude,
1290[regelnummer]
Ende dede beseghelen also houde
Den brief van der voghedien,
Als ic te voren hebbe horen lien.
Den Vriesen screef men haren core,
Daer si mede al dorentore
1295[regelnummer]
Souden rechten. Doe nam raet
De grave van Henegouwen ende verstaet
Om te vaerne an den coninc
Van Vrancrike om dese dinc,
Ende sciere keren ende latens niet.Ga naar voetnoot1299
1300[regelnummer]
Hi voer wech ende liet
| |
[pagina 132]
| |
Den neve ligghen tonghemake
Van den menizoen. Dus quam de zake,
Alst God woude, dat hi hierof bleef.Ga naar voetnoot1303
Als ment jaer ons heren screefGa naar voetnoot1304
1305[regelnummer]
xii hondert ende xcix daer mede,
Tote Haerlem in de stede;
Sente Mertijns avont bleef hi doot.
Des hadden de vrenden rouwe groot,
In den winter, alse hi ghelach.
1310[regelnummer]
Doe sende men over nacht ende dach
Na den grave, dat hi kere:
Si ne moghen niet wesen sonder here.
Doe hi vernam, wert hi droeve;
Doch pensede hi om sine behoeve
1315[regelnummer]
Ende quam int lant, als hi eerst mochte.
Als hire quam, hi bedochte
Sijn orbaer, ende deden ter eerden,
Sijn neven Jan, met groter weerden,
Te Reynsborch, in des vader graf.
1320[regelnummer]
De anders dan wel seghet hieraf,
Hi mesdoet herde zere:
Dat weet God, de overste here,
Dat de stucken dus toe quamen.
| |
[pagina 133]
| |
Des moghen si hem sere scamen,
1325[regelnummer]
De so gherne spreken quaet.
Ombaren sijs, dat waer mijn raet,Ga naar voetnoot1326
Ende wreken hem metter tonghen niet.
Alst God woude, eest ghesciet.
|
|