Mengeldichten
(1837)–Adriaan Jozef Stips–
Auteursrechtvrij
[pagina 56]
| |
Gy wilt den smaek niets meer dan 't noodige verzorgen,
Vandaeg is uwe maet gelyk aen die van morgen;
Te recht heéft Pirios verstand
U toegepast den olifant;
Wiens maetigheyd (hoe grof hy is van lyf en spieren),
Vernuft en eélheyd strekt als 't wonder aller dieren;
'T geén ons kan dienen tot een baek
Om zoo 't gevoelen en den smaek
Als dit ontzaglyk dier, doór regelmaetigheden,
Te houden in bedwang, naer 't voórschrift van de reden,
Dat vol van gulde spreuken staet
Tot teugeling der overdaed.
Gy sterfeling die nooyt den buyklust kont verzaeden,
En boven tot den krop den balg moet overlaeden,
Tot dat de huyd van allen kant
Gelyk het vel der trommel spant.
Hoe brengt ge uw ziel en lyf doór uwe brasseryen,
Met gansch uw huysgezin in onverdraeglyk lyen.
Helaes! dat gy niet hooger ziet,
Uw ryk is op deéze aerde niet.
Den Hemel heéft u slegts om maetiglyk te leéven
Voór u en 's naestens nut, dit goed ter leen gegeéven.
Zyt zeker dat den dag eens daegt
Dat hy u strenge rekning vraegt;
'T is dan dat gy beschaemd moet zonder antwoórd blyven;
Beangst doór killen schrik zult zien uw vonnis schryven,
Het geén u (buyten tegenspraek)
Ten afgrond doemt van zyne vraek.
Terwyl de maetigheyd omringd van englen schaeren,
Om haer volmaekte deugd ten hemel op zal vaeren;
Rigt dan in hoog of laegen staet
Uw leven naer de middelmaet.
| |
[pagina 57]
| |
Zoo ziet gy u alom by alle volken agten;
En zult van 's hemelsch hand een grooter gunst verwagten,
Die alle deugd belooning geéft,
Gelukkig hy die maetig leéft!
|
|