Mengeldichten

[p. 8]

Aen den zeer eerweerden en geleerden heer, mynheer Jacobus Lauwers, bestierder der latynsche schoól binnen Antwerpen, in 1808.

Geweêrdig dat wy tot u treéden

O! Voogd en Vader die ons stiert

Op 't heylzaempad van deugd en zeden,

Daer ge ons met letterbloemen siert,

Die uw vernuft weét uyt te leézen.

Een bie die bloemjes zoekt in 't dal,

Kan in haer keur zoo fyn niet weézen,

Als gy die 't puyk kiest overal,

Om tot een eêlsieraed te strekken

Aen ons, vertrouwd aen uw bestuer,

Die niets in al uw doen ontdekken

Dan wysheyds-hemels-liefdevuer,

Om steéds uw evenmensch te stigten;

Zoo wel de grysheyd als de jeugd

In Jesus heylwoórd te onderrigten

Is al uwe innerlyke vreugd.

Laet u deéz' eerbied niet mishaegen,

Daer zulks ten hoogsten billyk is:

Nu wy uw Naemfeest op zien daegen,

Voelt elk zich tot erkentenis

U, wyzen Mentor! toe genegen

Met een gemoed vol dankbaerheyd,

[p. 9]

 

Dat niets voór u betragt dan zegen

 

Waer by het u dit offer wyd.

 

Ziedaer de kenschets van ons allen;

 

Die gift van 't hert hoe gring, hoe kleyn,

 

Moge aen uw heuschheyd welbevallen,

 

Een allerwelkomst offer zyn.

De leerlingen.