De Bosquet, fossielen en Darwin
De negentiende-eeuwse, in Maastricht geboren apotheker en paleontoloog J.A.H. de Bosquet is de schrijver van een Monographie des Brachiopodes Fossiles du terrain crétacé supérieur du Duché de Limbourg. In het Natuurhistorisch Museum te Maastricht bevindt zich een exemplaar van dit in 1850 verschenen boek over versteende schaaldieren (kreeften) in Limburg, dat is geïllustreerd met fraaie gravures, naar Bosquets eigen ontwerpen.
Bosquet kwam als leerling in dienst van de apotheker en fossielenkenner Frederik Henkel en volgde deze bij zijn dood op als apotheker. De Bosquet verwierf faam met zijn paleontologische publicaties waarin hij tal van bijzonderheden onthulde van de (schelp-) diertjes die hij in Limburgse krijtlagen had ontdekt. De auteur legde een zeer grote verzameling fossielen aan, die na zijn dood door een rijke zakenman werd gekocht en aan een museum in Brussel werd geschonken.
Bosquet was lid van de Koninklijke Academie van Wetenschappen, verwierf een Gronings eredoctoraat en onderhield contacten met belangrijke geleerden in het buitenland, zoals Charles Darwin. De betekenis van Bosquet als geleerde is ook af te leiden uit zijn lidmaatschap van een staatscommissie die in de negentiende eeuw een geologische beschrijving en een eerste geologische kaart van Nederland vervaardigde.
Volgens biografen liet de man, naar wie het pleintje bij het Natuurhistorisch Museum werd genoemd en die begraven ligt op de begraafplaats aan de Tongerseweg in Maastricht, zich nooit voorstaan op zijn internationale wetenschappelijke relaties. Hij leefde bescheiden en toonde zich vooral grootmoedig tegenover mensen die het slechter hadden getroffen dan hijzelf.
Auteursrechtelijk beschermd
