Passi, Paesch, en Pinxter gezangen

(1720)–Johannes Stichter– rechtenstatus


[MAg men niet te regt gelijken]
Stemme: Roosemont die lag gedooken. MAg men niet te regt gelijken, Dese Werelt by een Val? Werelt die aen ons doet blijken, Dat sy ons bedriegen sal: Werelt! gy lokt mijn gemoet, Als de Val het Muysjen doet. Werelt, &c. Sathan (om de Ziel te vangen) Heeft het lokaes van zijn vreugt, In des werelts Val gehangen, Tot bekoring van mijn jeugt, En hy lokt my met dat soet, Als de Val dat Muysjen doet. En hy, &c. ’t Muysjen in de Val getogen, Door die graegte van het aes, Voelt sig onvoorsiens bedrogen, En ’t beklaegt zijn lust, helaes! En het vind sig heel bedroeft, Wort een weynig, naeu beproeft. En het, &. Rijkdom, wellust, werelts eere, Staetzugt, pragt en hovaerdy, Daer beneffens te begeere, Wellust, weelde, leckerny, ’t Is maer voor een korten tijd, Daer de Ziel soo lang om lijd. ’t Is maer, &c. Eermen ’t Aes begint te proeven, Valt de val van ’t Leven toe, En de Ziel raekt in ’t bedroeven, Want men leeft ‘k en weet niet hoe, Heden is men rijk, en groot, Morgen leyt het Lichaem dood. Heden, &c.