Passi, Paesch, en Pinxter gezangen

Nevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens

Van een Dogter die de Werelt verlaet.

Stemme: Nadien de Goddelykheyt, &c.

O Heer Jeus soet!
Ik bid u met ootmoet,
Wilt mijn u gratie geven,
Dat ick soo sterven leer,
Om te winnen ’t eeuwig leven,
Dat is al mijn begeer.

Maria Maget reyn,

Ik leef in ’t aerdsche pleyn,
Belaen met duysent smerten:
Bid tog u lieve kint,
Dat hy suyveren wil mijn herte,
Ik ben nog heel verblint.

Heer maekt mijn Ziel bereyd,

Dat ik de Zuyverheyt,

[p. 81]

 

Ootmoed’lijk mag beginnen,

 

Niet hierom, of om daer;

 

Maer uyt zuyvere liefde en minne,

 

’t Lammetje te volgen naer.

 

Dat ik alleen niet laet,

 

Mijn kleeding, en gelaet,

 

Maer al mijn qua gebreecken;

 

Dat ik met blijdschap mag,

 

Hier namaels hooren spreecken,

 

Dit woord ten Jongsten dag.

 

Komt mijn beminde Bruyt,

 

Og! wat een soet geluyt?

 

Dees Kroon sal ik u geven;

 

Komt in mijn ’s Vaders Rijk,

 

Nu sult gy eeuwig leven,

 

In vreugden blijdelijck.

 

Daer sal ik sien zeer klaer,

 

’t Geen ik bedektelijk maer,

 

Gelooft heb, en ontfangen:

 

O Brood der Engelen soet!

 

Na u staet mijn verlangen,

 

Spijs die mijn Ziele voed.

 

Adieu dan Werelt quaet.

 

Met al u valsche raed,

 

Ik wil u gaen begeven:

 

Heer geeft my sterkheyt,

 

Dat ik voortaen mag leven,

 

Naer uwen wil bereyd.