Passi, Paesch, en Pinxter gezangen

(1720)–Johannes Stichter– rechtenstatus


[NU laet ons allegaer dankbaer zijn] NU laet ons allegaer dankbaer zijn Ons Heer, ons Godt, ons Vader, Die ons van Bier, van Brood, van Wijn, Verzaed heeft allegader, Van Visch, van Vleys, van andere spijs, Gekookt, bereyd op meenigerley wijs, Waer van wy hem nu seere Dancken met grooter eere. Den Soone Godts gebenedijd, Die willen wy ook gaen loven, Die ons van sonden heeft bevrijd, Doen wy waren verschoven:
[pagina 80]
Die ons soo minnelijk heeft verzaed, En in der noodt niet af en gaet, Bemint hem in dit leven, Hy sal u niet begeven. Wy dancken ook den Heyligen Geest, Van zijne visitacy: Want had hy by ons niet geweest, Ons vreugt was tribulacy: Hy is een Vertrooster in ’t verdriet, Sonder hem en vermogen wy niet: Dus wilt hem u hert bereyen, Hy sal niet van u scheyen. Die Waert willen wy dancken zeer, Dat hy heeft laten koocken, Hy heeft soo wel bewaert zijn eer, Ons en heeft niet ontbroocken, Om vroolijk te zingen met herten zoet, En bedancken dat Geselschap goet, Dat zy hier zijn gekomen, ’t Word danckelijk genomen. Wy willen ook vergeeten niet, Die van hier zijn gescheyden, Op datse den Heer uyt alle verdriet, Al in zijn Rijck wil leyden. Alsoo wy doen, sal ons geschien, Wanneer wy uyt dit leven vlien: Hierom soo wilt voor desen, Een Pater-noster lesen.