Passi, Paesch, en Pinxter gezangen

Nevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens

Een Geestelyk Liedeken.

Stemme: O Rat van avonturen.

HOort hoe Jesus na Galileen,
Trok uyt dat Joodsche Land,
Om dat hem de Pharizeen
Benijden aen elken kant;
Door Samaria moest hy wesen,
Daer hy by een Fonteyne quam,

[p. 62]

 

Die Jacob (alsoo wy lesen)

 

Gaf Joseph zijn Soon gepresen,

 

Daer Jesus zijn ruste nam.

 

Zijn Discipelen getrouwe,

 

Gingen spijse koopen tot Zichaer,

 

Een Samaritaensche Vrouwe,

 

Quam om water te putten daer;

 

Want Jesus bleef daer allene,

 

En hy sprak dat Vrouwken toe:

 

Geeft my uyt jonsten reene,

 

Een dronxken water kleene;

 

Want hy was van gaen soo moe.

 

Hoe begeert gy van my dus Heere

 

Te drincken? sprak ’t Vrouwtje jent;

 

Want de Joden tot geenen keere,

 

Samarien komen omtrent:

 

O Vrouwken! (sprak Christus verheven)

 

Kende gy Gods gifte soet,

 

Gy soud hem om drincken aenkleven,

 

Ende hy soude u water geven,

 

’t Welk eeuwelijk leven doet.

 

Wat mag dit Water wesen,

 

Sprak het Vrouwken goedertier?

 

Zijt gy boven Jacob gepresen,

 

Want hy haelde zijn Water hier?

 

Christus sprak: Hem sal noch dorsten,

 

Die van dit water drinkt:

 

Maer in wien mijn water mag rusten,

 

Hem en sal nimmermeer drincken lusten,

 

’t Welk in ’t eeuwige leven springt.

 

Wilt my van dat Water schencken,

 

Sprak ’t Vrouken tot Christum zaen:

 

Christus sprak wilt dit bedencken,

 

Ende roept uwen Man:

 

’t Vrouwken sprak: (na Johannes beschrijven)

 

Geen Man en heb ik soo gy siet;

 

Christus sprak, om deugd te verstijven:

 

Gy hebt’er gehad tot vijven,

[p. 63]

 

En die noch hebt en is uwe niet.

 

Heer gy zijt een Prophete,

 

Sprak ’t Vrouwken, (hoort mijn vermaen,)

 

Gy zegt my dat ik in ’t secrete,

 

Binnen mijn leven hebbe misdaen:

 

Waer moet men Godt aenbeden,

 

Op den Berg te Jerusalem fijn:

 

Segt my Heer vol van wijsheden;

 

Want hier de Joden vol onvreden,

 

Op de Samaritanen zijn.

 

Gy weet niet (sprak de Heere,)

 

Wie gy aenbid of vreest,

 

Soo wie Godt bidden wilt t’zijner eeren,

 

Moet hem bidden in den Geest;

 

Doe sprack die Vrouwe vroome:

 

Ik geloove dat gy Messias zijt,

 

Met dien zijn Discipelen quamen,

 

Brogten spijsen al te samen:

 

Maer Christus hadde ander appetyt.

 

Het Vrouwken is zonder sparen,

 

Haest na de Stadt Zichar gegaen,

 

Sy liep al om te openbaren,

 

Ende haer Kruyke liet zy staen,

 

Wat haer geschied was gink zy ontknoopen;

 

Als ’t Volk dit hadde gehoort,

 

Zy quamen met groote hoopen,

 

Naerstig uyt de Stede geloopen,

 

Ende geloofden aen Christus woord.

 

Gy Christenen in alle hoecken,

 

Betrouwt aen Christus woorden naekt,

 

Wilt in hem u zaligheyt soeken,

 

Dat ’s die spijse daer hy na haekt:

 

Een Oogst is nu voor oogen,

 

De vrugten staen al wit,

 

Wilt Christi liefde toogen,

 

Ende uwen Naesten te helpen poogen,

 

Soo, dat gy zijn eeuwig Rijk bezit.