Passi, Paesch, en Pinxter gezangen

Nevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens

Liedeken van onse Lieve Vrouwe van Runx-Putten.

Stemme: Coridon komt hier wat praten.

O Moeder Maegt! siet na beneden
Dees groote Schaer,
Op-offeren Wierook der Gebeden,
Op ’t Groen Altaer:
Laet dog geen vonkjes van boven gebreeken:
Op dat hier, Ons Offerhanden wert ontsteeken,
Van ’t Hemels vyer.

[p. 50]

 

O soete Capel,

 

Daer geen geschemer noch duyster is,

 

En daer de blaeuw gestarde Hemel ’t Gewulfzel is,

 

Kruyden en bloemen, blaetjes en ciertjes,

 

Zijn Kercke stof,

 

Ja zelfs muzijken vliegende diertjes,

 

U waerdig lof.

 

Geeft dat mijn sugtjes u genaken,

 

Eer ik vertreck:

 

Laet desen traentjens kenbaer maken,

 

Mijn ziels gebreck:

 

Gy weet wat haer van noot sal wesen,

 

Om ’t eenemael,

 

Naer lijf en ziel te zijn genesen,

 

Van alle quael.

 

Aenmerk ook het droevig lijden,

 

Van al de geen,

 

Die ik hier zie aen alle zijden,

 

Met zwacke leen,

 

Quelling van pijn, van binnen en buyten,

 

Al om beset,

 

Wilt dog u ooren niet toe-sluyten

 

Voor haer Gebedt.

 

Op dat wanneer zy zijn genesen,

 

Tot wederloon,

 

Dees’ weldaet mogen dankbaer wesen,

 

Aen uwen Soon:

 

Hun lijf en ziel, en gantsche leden,

 

Soo veel te meer,

 

In zijn gestage dienst betreden,

 

Tot uwer eer.

 

Verkrijgt ô Maegt! door ’t groot vermogen,

 

By onsen Heer,

 

Zijn Godtheyt niet te willen gedogen,

 

Dat nimmermeer,

 

Dees’ soete plaets in ons gedagten,

 

Verduystert wort,

 

Daer meenig ziel zijn droeve klagten,

 

U neder-stort.