Passi, Paesch, en Pinxter gezangen
(1720)–Johannes Stichter– AuteursrechtvrijNevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens
Stemme: Pange lingua.
SIngt met Tongen,
ongedwongen,
’t Lighaem, en het dierbaer Bloet,
Daer den Soone Gods gedrongen,
Door een heete minne-gloed,
Als een Pellicaen zijn jongen,
Onse Zielen mede voed.
Die te vooren,
ons gebooren,
Uyt een Maegt ons onbekent,
Heeft de scherpheyt zijnder spooren,
En zijn heylig les geënt,
Soo w’ in ’t Evangelie hooren,
Met een wonder Sacrament.
| |
[pagina 41]
| |
Lest geseten,
om te eeten,
Naer dat hy de Joodsche wijs,
Die voor Moyses was geheeten,
Had in als volbragt precijs,
Heeft zig zelven uytgemeeten,
Aen de zijne, tot een spijs.
d’Heer der Heeren,
’t Brood verkeeren,
In zijn Heylig Lighaem doet,
En den Wijn (wie zou begeeren,
Dierder drank) in zijn root bloet,
Daer de zinnen u falieeren,
Is ’t Geloof alleen de boet.
Dat mits desen,
dan gepresen,
Zy soo waerden Sacrament,
En veer boven ’t out geresen,
Christus nieuwe Testament,
’t Geen hy sprack, dat moet soo wesen,
Want zijn woort blijft zonder ent.
Godt den Vader,
hoort te gader,
Zy altijd lof, prijs, en eer,
En den Oppersten Weldader,
Christo Jesu, onsen Heer,
Die ons met zijn Geest te gader,
Seynden wil zijn zegen neer.
|
|