Passi, Paesch, en Pinxter gezangen
(1720)–Johannes Stichter– AuteursrechtvrijNevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens
[pagina 39]
| |
In gaven zijt gy zevenvout,
Die u belooft, betrout,
Den vinger van Godts regter-hand,
Rijkt ons van tael, en van verstant.
Met wijsheyt verligt onsen zin;
Maer ’t hert ontsteekt met reyne min,
De zwakheyt van ons lighaem teer,
Sterkt t’uwen dienste meer en meer.
Den vyand veer van ons verdrijft,
In peys en vree ons zielen stijft,
Ter deugd wilt ons een leydsman zijn,
Dat wy ontgaen schult ende pijn.
Maekt ons den Vader dog bekent,
Hoe dat, zonder begin of endt,
Van hem gebooren wert den Soon,
Met wien gy sit in eenen throon.
Eer, glori’, lof den Vader zy,
Den Soon die van den dooden vry,
Verrees, en u rijck Heylig Geest,
Die altijd een Godt zijt geweest.
VEni Creator Spiritus,
Mentes tuorum visita,
Imple supernâ gratiâ,
Quae tu creasti pectora.
Qui paraclitus diceris,
Donum Dei altissimi,
Fons vivus, ignis, charitas,
Et spiritalis unctio.
Tu septiformis munere,
Dextrae Dei tu digitus.
Tu rite promissum Patris,
Sermone ditans guttura.
Accende lumen sensibus,
Infunde amorem cordibus,
Infirma nostri corporis,
Virtute firmans perpeti.
Hostem repellas longius,
Pacemque dones protinus:
Ductore sic te praevio;
Vitemus omne noxium.
Per te sciamus da Patrem,
Noscamusatque Filium,
Te utriulque Spiritum,
Credamus omni tempore.
Gloria Patri Domino,
Natoque qui à mortuis,
Surrexit, ac Paraclito,
In faeculorum faecula.
|
|