Passi, Paesch, en Pinxter gezangen
(1720)–Johannes Stichter–
AuteursrechtvrijNevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens
Stemme: Nero schoonste van u gebueren.
SOo lief heeft Godt Vader verheven,
Ons werelts Menschen gants getal,
Dat hy zijn Soone heeft gegeven,
Om ons te helpen over al.
Als wy te regt wilden Gelooven,
Niet laten sou verlooren gaen,
Nog ons van ’s Hemels regt berooven,
Maer doen een eeuwig loon ontfaen.
Godt heeft zijn Soone niet gesonden,
Om te oordeelen haer misdaet,
Maer om de Wijsheyt te verkonden,
En te behouden voor het quaet.
Wie Regt Gelooft sal hy niet straffen,
| |
[pagina 38]
| |
Nog geven eenen quaden loon;
Maer hy sal hem veel quaets verschaffen,
Die niet Gelooft heeft in zijn Zoon.
Dit zal de menschen meest bezwaren,
Dat ’t Ligt welk hier gekomen is,
Haer oogen niet en kan verklaren,
Maer blijven in hun duysternis.
Om dat haer Wercken niet goet waren,
Soo hebben zy het ligt versmaet:
Want wie met zonden haer bezwaren,
Die krijgen tot het Ligt een haet.
Die weynig volgen goede Wercken,
Die komen selden tot het ligt,
Om hare zonden niet te mercken,
Oft te beschouwen door ’t gesigt.
Maer die wil in de waerheyt leven,
En door zijn daed een ander stigt,
Die sal hem noyt van ’t Ligt begeven,
Maer stelt zijn leven in het Ligt.
Wie recht bemint den Heer gepresen,
En leeft na zijne Wetten wel,
Die heeft hier noyt ymant te vreesen,
Nog mensch, nog doodt, duyvel, nog hel.
Ik bid u dan mijn Godt verheven,
Verligt mijn hert, en mijn gezigt,
Dat ik altijd in u mach leven,
En wand’len in het eeuwig ligt.
|
|