Oude ende nieuwe lof-sangen, die gemeenlijk gesongen worden op de geboorte ons heeren Jesu Christi, van kers-nagt, tot Maria Ligtmisse toe
(1718)–Johannes Stichter–
AuteursrechtvrijStemme: O salig Heylig Bethlehem. Den Mensche.O Grooten Heer waerom soo kleyn,
Is eenen Stal van u verkooren,
Sijt gy van een Maget reyn,
In alle noot soo bloot gebooren.
| |
[pagina 75]
| |
Christ.
O Mensch’ ik uyt mijn eeuwig Rijk,
Ben op der aerden neer geresen,
Om dat gy wilde Godt gelijk,
Met Adam, en met Eva wesen.
Den Men.
O eeuwig woort waer is u stem?
Die eertijts Israel dede beven,
Waerom een Kint in Bethlehem,
Sijt gy van boven ons gegeven?
Christ.
Om dat gy wilde goet, en quaet,
O Mensch’ hovaerdig, door het eeten,
Van eenen Appel, tegen raet,
Van uwen Heer, en Schepper weten.
Den Men.
O Meester van de werelt al,
Moet gy een plaets voor u gaen soeken?
En vint gy niet als eenen Stal,
Eylaes! en weynige arme doeken?
Christ.
O Mensch’ een Vellen-kleet bereyt,
Was u van Godt om uwe sonden,
Daerom ook mijn onnoselheyt,
In arme doekjens is gewonden.
Den Men.
Waerom, o Jesu Davids Soon,
Gebooren Israels behoeder.
Kiest gy de krib voor uwen throon,
In ’t Hooy geleyt van uwe Moeder?
Christ.
In dese noot, en ongemak,
O Mensch’, om u quade lusten, hier onder dit elendig dak, Om u te lossen moet ik rusten.
Den Men.
Die van den Hemel zijt ge-eert,
En wort gedient van all’ u geesten,
Hoe is u hoogheyt soo verneert,
Geleyt in ’t midden van die beesten.
Christ.
Om uwe schult, o Adams kint,
Gy by de beesten zijt geleken, De beesten daer gy my by vint, Sijn u gegeven voor een teken.
Den Men.
O Lang verwagt van Israel,
En niet, Eylaes! van haer ontfangen,
Hoe sien ik hier, Emanuel,
| |
[pagina 76]
| |
Alreets de tranen op u wangen,
Christ.
Om u, o Sondaer, ik soo schrey,
U sonden my alsoo bedroeven,
Ik u nog tot berouw verbey,
O mensch’ en wilt niet meer vertoeven.
|
|