Diversche refereynen ende liedekens, uut Hollant, ende Zeelant

(1582)–Pieter Sterlincx– rechtenstatus



[Folio F2v]
Een nieu Liedeken, opde Wijse Den Lustelijcken Mey is nu, &c. Die Nederlanden schoon Wel eer de bloem Van Christenrijck vercoren, Waer is de croon En u hooghen roem Doen ghy Vrancrijck ghinct verstooren, Van ons Keyser wel ghemoet En deur Sorgongen metter spoet: Sachmen die Nederlanden floreren Die men nu siet destrueren. Carolus ons oprechte Erf-Heer Sachmen wt Spaignen comen, Om eenen twist van Ghent Te legghen ter neer Maer nu moghen wy wel schromen, Dat ons edelen Coninck fier Niet en mach comen hier Om zijn Landen te bevrijen Van bederf aen allen zijen. Doen ons Keyser coen Onder Sorgongnen bracht Den Geldersen hoomoedich, In Nederlant was doen Liefd’ en eendracht Dat nu wert begoten bloedich, Onder malcander aen elcken cant Deur tiranny vanden Spaenschen quant Ia wy maken gen gherechte eruen Om Nederlant te verderuen.
[Folio F3r]
Doen Sorgongnen met Vranckrijck Maecten peys Wast al verblijt in dees Landen, De blijde [...] Na die reys, Dat nu al zijn vyanden, Want men soect nu anders niet Dan goet bloet, en verdriet Dat moghen wy wel beschreyen In dees Nederlantsche contreyen Princen en Princerssen Cleyn ende groot, Dit is die Nardus bloemkens bede, Dat ghy bemint Godt woort minioot, En houden eendrachtighen vrede, Soo moghen wy die vyanden fel Verdrijuen wt ons landen wel En vercrijghen peys ghepresen Met hem tot vreucht gheresen. Tot vreucht geresen. Swartewael.