Diversche refereynen ende liedekens, uut Hollant, ende Zeelant

(1582)–Pieter Sterlincx– rechtenstatus



[Folio E4r]
Een nieu Liedeken, op den voys Bedroeft herteken, wat moet ghy lijden. Hoe souden wy connen leuen in vreden Ons worden ghenomen goet en pant, Deur dat wy hebben Chriostum vertreden Sijn wy ghecomen in groote schant. Soo langh als Adam was obedientich Gods gheboden oock allegaer, Doen was hy oock seer excellentich Met vreden in het Paradijs voorwaer. Maer door ons sonden comen wy in sneuen Om dat wy walghen van tHemels broot, Ghelijck den wint gaen wy nv leuen Waer door wy comen in grooten noot. In weelden en costen wy ons niet houwen Nu moeten wy leuen int verdriet, Dus laet ons noch op Godt betrouwen Want Godt de zijne noyt en verliet. Die Israheliten waren in rusten Soo langhe sy kende haer ouerhooft, Soo langhe sy na Gods ghebot lusten En waren sy niet van vreden berooft. Door onse sonden zijn wy in sneuen Ghecomen al in groot dangier, Dus moghen wy wel van sonden beuen Ende blijuen vast op Christum fier.
[Folio E4v]
Hoe wel dat dese Nederlantsche affectie Was in zeer goeden staet, En brochten alsoo groote dilertie Maer na quamen sy om eyghen baet. Prince. Prince wilt v alle met vreden spoeyen Soo worden wy met Israhel verblijt, En alle sonden van ons doen vloeyen Soo comen wy in vreucht ende Iolijt. Daet sonder Roem. Rotterdam.