Sint Joost
(gemeente Echt)
Lineair dorp, waarvan het ontstaan nauw verbonden is met de stichting van een caulietenklooster rond 1300. Het noordelijk deel van St. Joost behoort tot de gemeente Maasbracht.
De R.K. St.-Judocuskerk (Caulitenstraat 4) is een moderne mergelstenen zaalkerk met inpandig portaal en vierkante klokkentoren, gebouwd in 1958-'59 naar plannen van J.F.M.W. van der Pluym en H. Tilmans. De pastorie (Caulitenstraat 2) kwam in 1934 tot stand naar ontwerp van Th. Krekelberg, gelijktijdig met een noodkerk, die in 1959 de functie van patronaat en gemeenschapshuis kreeg.
De
boerderij Kloosterhof (Caulitenstraat 12) is een wit gesausd, deels in mergel opgetrokken dwars huis met grote ronde en spitsboogvormige
Sint Joost, Boerderij Kloosterhof
vensteropeningen in achter- en linkerzijgevel. Het gebouw is een restant van het rond 1300 gestichte caulietenklooster. Rond het midden van de 14de eeuw zouden zich hier enkele oud-Tempeliers gevestigd hebben. Later werd het bewoond door franciscanen. In de loop van de 18de eeuw verviel het kloostergebouw tot een boerenhoeve, in 1781 eigendom van Jan Paul de Plevits. De venster- en deuropeningen in de voorgevel zijn 19de-eeuws. In 1969 is de boerderij gerestaureerd.
De hoeve Schrevenhof (Schrevenhofsweg 20), gelegen ten oosten van St. Joost, is een tot het kasteel Montfort behorende gesloten hoeve, waarvan de historie teruggaat tot de 14de eeuw. Het complex bestaat thans uit een 19de-eeuws - en deels ouder - woongedeelte, een 19de-eeuwse stal en een schuur (circa 1900). Aan de straatzijde bevindt zich haaks op de binnenhof een grote, waarschijnlijk 17de-eeuwse langsdeelschuur.
Auteursrechtelijk beschermd