Monumenten in Nederland. Limburg

Reuver
(gemeente Beesel)

Dorp, ontstaan in de middeleeuwen aan de weg van Venlo naar Roermond. De naam is afgeleid van Johan die Rover, die in 1394 wordt genoemd. Reuver behoorde toen tot het ambt Montfort en na 1716 tot het Staats Overkwartier. In 1830 werd het dorp een zelfstandige parochie. Mede vanwege de dakpannenen greswarenindustrie overvleugelde Reuver vanaf circa 1900 Beesel, de oude hoofdplaats van de gemeente. Na de Tweede Wereldoorlog is het dorp aanzienlijk uitgebreid.

De R.K. St.-Lambertuskerk (Karel Doormanlaan 2) is een korte noord-zuid georiënteerde driebeukige kruisbasiliek met recht gesloten koor en een terzijde staande toren van vier geledingen met ingesnoerde naaldspits. De in 1878-'80 naar ontwerp van Joh. Kayser gebouwde neogotische kerk is geïnspireerd op de Noordduitse baksteengotiek en heeft trapgevels met nisvormige geledingen en trappen gedekt door ezelsruggen. In 1907 heeft men de kerk in dezelfde stijl uitgebreid. De westelijke transeptarm werd vervangen door een brede en hoge beuk met een nieuw koor en het oorspronkelijke schip ging als zijbeuk dienst doen. In 1923 werd de kerk aan de westzijde nogmaals in stijl uitgebreid naar plannen van J.H.J. Kayser, waardoor de huidige symmetrische driebeukige vorm ontstond. Het roosvenster in de westgevel dateert uit 1929. De beschadigingen uit 1944-'45 zijn in 1946-'47 hersteld; herbouw van de toren volgde in 1957. In 1980 is de toren gerestaureerd en in 1995-'96 de kerk. Het interieur wordt gedekt door gepleisterde

[p. 295]

Reuver, R.K. St.-Lambertuskerk

kruisribgewelven. Tot de inventaris behoren enkele 15de- en 16de-eeuwse beelden, een 17de-eeuws hardstenen doopvont, een neogotisch hoofdaltaar en triomfkruis (circa 1880), een preekstoel (circa 1920), een Vermeulen-orgel (1929) en een door J. Peters vervaardigde communiebank (1931). Bezienswaardig is het gebrandschilderde raam uit 1947.

Het voorm. H. Hartklooster (Pastoor Vranckenlaan 2-6) is een fors - deels drielaags - gebouw met schoudergevels en neogotische details. Het werd in 1890-'91 gebouwd naar plannen van E. Corbey voor de dominicanessen van de H. Catharina van Siena te Voorschoten. Het complex omvatte een kloostergedeelte (zuid), een lagere leerschool (midden) en een in 1899 aangebouwde kweekschool (noord). De leerschool veranderde in 1921 in een muloschool en werd in 1903-'31 naar plannen van J. Margry in dezelfde stijl tot drie bouwlagen verhoogd. Sinds 1981 is het complex kloosterbejaardenoord. Het H. Hartbeeld werd in 1927 gemaakt door A. Falise.

De R.K. kerk Onbevlekt Hart van Maria (Keulseweg 99) is een moderne koepelkerk met vrijstaande, opengewerkte betonnen klokkentoren, gebouwd in 1962-'63 naar plannen van J.C. Buschman.

De R.K. lagere meisjesschool ‘H. Hart’ (Den Roover 8), een tweelaags school met acht lokalen, werd in 1921 gebouwd met expressionistische details.

Het woonhuis (Rijksweg 29) is een rond 1905 gebouwd middenganghuis voorzien van een verhoogd middenrisaliet met tuitgevel en neogotische details.

Het station (Stationstraat 8) werd in 1867 aan de lijn Maastricht-Venlo gebouwd als een station vijfde klasse van de Staatsspoorwegen naar plannen van K.H. van Brederode.

Nijverheid. De voorm. verfwaren- en Japanlakfabriek ‘Reuverine’ (Rijksweg-Noord 53) werd in 1918 gesticht in een tweelaags dwars huis uit circa 1840. Rond 1930 verrees de achterbouw met scheddaken. De latere directeurswoning (Rijksweg-Noord 51) werd al in 1902 gebouwd naar plannen van J. Franssen en heeft een voor die tijd karakteristieke vakwerkgevel. Van de voorm. greswarenfabriek van de Gebr. P. en J. Teeuwen (Keulseweg 22), gesticht in 1899 door J. Timmermans, zijn onder meer de tweebeukige drielaags fabrieksgebouwen uit 1923-'27 bewaard gebleven.

De R.K. begraafplaats (bij Karel Doormanstraat 4), gesticht rond 1840, bevat enkele interessante graftekens, waaronder die van L.J. Wolfs († 1925), gemaakt door A. Robermont uit Luik.

Ronkensteijn. Dit kleine, in 1369 genoemde, in de huidige vorm 18de-eeuwse gehucht ten noordoosten van Reuver behoorde tot het landgoed van kasteel Nieuwenbroek en is een beschermd gezicht. De voorm. watermolen van Offenbeek (Ronkenstein 9) was een onderslagmolen op de Schelkensbeek. De in opzet uit circa 1460 stammende korenmolen bevat vakwerkdelen van een herbouw uit 1698 in opdracht van Jaeck Ronck. In 1730 werd het verlengd met een bouwdeel voor een oliemolen. Sinds 1961 is het een woonhuis. Fraai gelegen is de boerderijengroep met de hallenhuizen Ronkenstein 2 (1776), Ronkenstein 4 (1777) en de vroeg-19de-eeuwse langsgevelboerderij ‘Segershof’ (Ronkenstein 7).