Koningsbosch
(gemeente Echt)
Dorp, ontstaan in de tweede helft van de 19de eeuw na de ontginning van woeste gronden aan een kruising van wegen. Nadien heeft hoofdzakelijk in zuidwestelijke richting een kleine uitbreiding van de bebouwing plaats gevonden.
Het voorm. klooster van de Liefdezusters van het Kostbaar Bloed te Sittard (Kerkstraat 119) werd gebouwd in 1873-'74 naar een ontwerp van Joh. Kayser met neorenaissance- en neogotische vormen. Het complex bestaat uit vier vleugels rond een centrale rechthoekige binnenplaats en een ommuurde tuin. In 1876 werd begonnen met verlenging van de rechtervleugel, de Annavleugel, met op de verdieping een kleine kapel. Deze vleugel werd in 1889 nogmaals verlengd. In 1894 kwam aan de noordzijde de Mariavleugel tot stand. Een grotere neogotische kapel verrees in 1896 haaks op de Mariavleugel. Na de oorlog, waarin het kloostercomplex zwaar was beschadigd, vond herstel van de gebouwen plaats en werd opnieuw gestart met een pensionaat en middelbare schoolopleiding. Het internaat en de scholengemeenschap zijn in 1982 gesloten, waarna het klooster geschikt is gemaakt voor bewoning door oudere zusters (tot 1995). Andere gebouwen, zoals de kweekschool (1911), het Josephshuis (1893), de boerderij en de bakkerij (1883) zijn gesloopt.
De R.K. kerk O.L. Vrouwe Onbevlekt Ontvangen (Prinsenbaan 131) is een driebeukige kruiskerk met rond gesloten koor, voorportaal en een terzijde geplaatste slanke toren met vierzijdige spits. Deze met Nivelsteiner natuursteen beklede kerk kwam tot stand in 1925-'26 naar ontwerp van J. Stuyt ter vervanging van een neogotische kerk uit 1864-'66 van P.J.H. Cuypers (in 1992 geheel afgebroken). De kerk liep in 1944-'45 schade op. Het interieur wordt gedekt door een houten tongewelf (middenschip) en kruisgewelven (zijbeuken). Tot de inventaris behoren een zandstenen preekstoelkuip, een orgeltribune alsmede enkele beelden, afkomstig uit de Cuyperskerk. Het hoofdaltaar dateert uit 1938.
De kapel te Spaanshuisken (Spaanshuisken 8), gelegen ten zuiden van Koningsbosch, is een wit gesausde, vijfzijdig gesloten neogotische kapel met houten klokkentorentje, opgericht in 1859 (gevelsteen) door bewoners van het nabijgelegen Saeffelen (D). Het interieur bevat een neogotisch houten altaarstuk. Een gebrandschilderd glas-in-loodvenster, vervaardigd door pater Victor van de abdij Lilbosch, memoreert de restauratie van 1976-'77.
Auteursrechtelijk beschermd
