Monumenten in Nederland. Gelderland

Oosterwolde
(gemeente Oldebroek)

Dorp, ontstaan in het midden van de 19de eeuw bij een in 1845 gestichte kerk. De bebouwing heeft zich in de loop van de 20ste eeuw enigszins verdicht.

De Herv. kerk (Groote Woldweg 26) is een eenvoudige kruiskerk voorzien van een geveltoren met ingesnoerde spits. De kerk werd in 1845 als zaalkerk gebouwd en vervolgens rond 1900 en rond 1920 in fasen uitgebreid tot een kruiskerk met recht gesloten koor. De kerk bevat een door R. Knol gebouwd orgel (1800). De pastorie (Groote Woldweg 31) is een blokvormig herenhuis uit 1922.

Morren (Oostendorperstraatweg 69). Deze buitenplaats ten westen van het dorp heeft als kern een landhuis uit 1771, met geblokte hoeklisenen en een pronkrisaliet in Lodewijk XVI-vormen. Bij een verbouwing in 1910 is het oudste deel in quasi 18de-eeuwse vormen uitgebreid en voorzien van een ronde traptoren. Voor het huis staat een rijk gedecoreerd toegangshek uit circa 1771. Nabij het huis bevindt zich de familie-begraafplaats van de familie Raedt van Oldenbarneveldt, een in 1832 opgericht bakstenen monument met grafkelder.

[p. 272]

Oosterwolde, Landhuis Morren

Op het landgoed liggen verschillende boerderijen van het hallenhuistype, zoals ‘Onder Morren’ (Oostendorperstraatweg 67; 1793), Oostendorperstraatweg 71 (1869) en Oostendorperstraatweg 73 (circa 1869).

Noordeinde. Dit dorp ten noorden van Oosterwolde is ontstaan in het midden van de 19de eeuw bij de in 1845 nieuw gestichte Herv. kerk (Groote Woldweg 132-134). Dit eenvoudige gepleisterde eenlaags gebouw in neoclassicistische stijl is met de pastorie onder een wolfdak gebouwd. De Geldersche sluis (Geldersesluis 4) is een midden-19de-eeuwse, bakstenen uitwateringssluis van de Polder Oosterwolde.