Monumenten in Nederland. Gelderland

Loo
(gemeente Duiven)

Dorp, gelegen op een oeverwal van de Rijn en voor het eerst genoemd in 970. De heerlijkheid behoorde tot de familie Van der Loë. In de 19de eeuw vormde zich een concentratie aan bebouwing rond de katholieke kerk.

De R.K. St.-Antonius Abtkerk (Loostraat 35) is een driebeukige neogotische hallenkerk met driezijdig gesloten koor, gebouwd in 1873-'75 naar plannen van A. Tepe ter plaatse van een 15de-eeuwse kapel. Het interieur is in 1976-'77 gemoderniseerd en recent opnieuw ingericht met onder meer stukken uit de Utrechtse Biltstraatkerk en St.-Martinuskerk. Het door M. Maarschalkerweerd gebouwde orgel (1895) is afkomstig uit het voorm. ziekenhuis Johannes de Deo in Utrecht. De gebrandschilderde ramen zijn van W. Enckhof (1947).

Lowaard (Loowaard 1) is een voorm. havezate, die voor het eerst wordt genoemd in 1467. Mogelijk met gebruik van oudere delen kwam tussen 1558 en 1569 het huidige tweebeukige huis met achtkantige traptoren tot stand. De traptoren is voorzien van een verweerde gedenksteen in vroege renaissancevormen (1565 of 1569) met de wapens van de opdrachtgevers: Herman van den Loo en zijn vrouw Digna van Isendoorn. De zuidgevel kreeg een in- en uitge-

[p. 228]

zwenkte gevel met ronde pinakels, de oostgevel een fries van spitse boogjes. In 1742 werd het huis omgebouwd tot boerderij, waarvan het bedrijfsgedeelte in 1930 is vernieuwd.

Woonhuizen. Het neoclassicistische woonhuis Loostraat 17 dateert uit 1875. De forse villa Loostraat 6 uit circa 1915 vertoont in het materiaalgebruik late, sobere jugendstil-elementen.

Boerderijen. De hallenhuisboerderij Husselarijstraat 37 uit de eerste helft van de 19de eeuw is karakteristiek voor deze streek. Chalet-details vertoont de uit 1924 stammende boerderij Valkhof (Loostraat 28).