Hemmen
(gemeente Valburg)
Dorp, ontstaan in de vroege middeleeuwen op een opgehoogde stroomrug. De dorpskern bij de kerk werd in de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd.
De Herv. kerk (Kerkplein 1), oorspronkelijk gewijd aan St. Martinus, is een eenbeukige kerk met driezijdig gesloten koor en een slanke toren van twee geledingen met ingesnoerde naaldspits. Aan de zuidzijde van het koor bevindt zich de 18de-eeuwse grafkelder van de familie Van Lynden. Van het mogelijk 13de-eeuwse schip zijn de vensters in 1741 vergroot. Het koor dateert waarschijnlijk uit de 15de-eeuw en de toren verrees rond 1800. Bij een ingrijpende restauratie van de kerk in 1932-'33 is aan de noordzijde een consistorie toegevoegd. Het kerkinterieur wordt gedekt door een houten spitstongewelf. Tot de inventaris behoren een rode zandstenen sarcofaag (12de of 13de eeuw), een gotische grafzerk (1524 of 1529), een preekstoel (1741) en twee epitafen voor het echtpaar Van Lynden-Van Hogendorp (1779 en 1787). De gebrandschilderde ramen (1931) zijn ontworpen door F. Schilt-Geesink.
De voorm. pastorie (Dorpsstraat 1) is een gepleisterd herenhuis, blijkens de gevelsteen daterend uit 1853. Nabij de kerk staat een gepleisterde dorpspomp (hoek Kerkplein/Dorpsstraat) uit 1748 met een geknikt zinken tentdak.
Het voorm. raadhuis annex hulppostkantoor (Dorpstraat 9-10) is in 1918 gebouwd. Boven de ingangen in de lange zijgevels staan de opschriften ‘Gemeentehuis’ en ‘Hulppostkantoor’.
De ruïne van Huis te