Den distelvink

Deugds-Lof.

Stem: Cesses mortels de souspirer.

CIerlijke moye-cierlijkheyt,
Wie sal u Cieraad niet behagen?
Wie sal den lof u toe bereyd,
(Met billijkheyt) u oyt ontdragen?
Wie sal u goud-vergode-glans,
Niet noemen d' hoogste zegen-kraus.

U meen ik suyv're witte-Deugd:

Een-voudig, en op-recht in werken:
ô Voedster! van des levens vreughd:
Gewissens-rust, en kracht der sterken.
Die niemand meer beloond, en kroond,
Als hem, in wiens verstand gy woond.

ô Purp're-Roos u blijde-geur,

En reuk is seer om-ringd met prik'len:
ô Witte-Lely! die (te keur)
U self de doornen kunt ontwik'len.
Gy rijsd als uyt een distel-boom:
Gy zijt des wijsheyts keest, en room.

[p. 191]

4.

 

Wel-hem die gy het hart besit,

 

En die gy zijt tot een verselling:

 

En steld u spoor hem tot een wit,

 

Die hoogd, ook in de diepste-delling:

 

Die klimt, ook schoon hy nederdaald:

 

Gy stuurd hem recht, wanneer hy dwaald.

ô Deugd! (vervreemd van alle waan)

Men mach u waarlijk God'lijk noemen:
Gy leyd ons op de smalle-baan:
Wie is bequaam u recht te roemen?
Gelijk een Maagd het schoonste-schoon,
So draagd gy Deugd, u Deugd ten toon.

Gy zijt in waarheyt, niet in schijn:

En poogd u schoonheyt noyt te schuylen.
De Vrese-Gods u Lend'nen zijn,
Die 't heerlijk-Lichaam onder-zuylen:
De Liefde is u moedig-Hart:
Het soetste-soet: in pijn, en smart.

U sterke-Armen zijn de Hoop:

U Hoofd 't Gelove, en vertrouwen:
De Reden zijn u Sinnens-loop:
De Vrede is u Borst, te houwen:
De Zedigheyt is u Gesicht:
Recht-vaardigheyt is u Gewricht.

U Woning is des menschen-Ziel,

Ver-nuwd, en na Gods-beeld her-schapen:
Want die alleen u wel beviel.
Stand-vastigheyt dat is u Wapen:
U Setel is een Dyamant:
En Elpenbeen u Ledekant.

[p. 192]

9.

 

ô Peerle, aller peerlen, Rijk

 

In waarde, boven alle schatten:

 

De tegenheden (al gelijk)

 

En hebben op u Deugd geen vatten:

 

Geen sure-Edek, geen azijn,

 

Geen giftig-gift geen wreed-venijn.

ô Kuysse-Maagd! komt hier, en huyst

U in mijn hart, sin, en gedachten:
Komt huwd u dap're, strijdb're-vuyst
An mijn verstand, en alle krachten:
Op dat mijn ziel (in stervens-nood)
Blijft vrij, en seker voor de dood.