Den distelvink

[p. 166]

Democryt,
Belachchende 's Werelds ydelheyt.

Ydelheyt der ydelheden
Is des menschen doen beneden.

Stem: Galathea geestig dier.

SOtte-Wereld, die bespot
Alle goede saken:
Vreemd van God, en sijn Gebod,
'k Wil u sotheyt laken:
'k Wil belachchen uwen staat,
'k Wil bespotten uwe daad,
'k Wil u doen ver-achten,
En wat meer betrachten.

Schoon gy met veel glimp, en schijns

U weet voor te trekken:
Schoon gy met een moye-grijns,
U weet te bedekken:
Schoon gy goude-bergen toond,
En nochtans met yser loond,
Siet men u gebréken
Over-al uyt-stéken.

Als ik sie de hovaardy

Van u, in het kléden:
Ben ik noyt van lachchen vry:
Want u naakte-leden
Tonen ons (in overvloed)
Dat gy (naakt) u schamen moet:
Dies zijt gy (on-waardig)
In u schand' hovaardig.

[p. 167]

4.

 

So veel Reden heeft een Dief,

 

Om te mogen pronken

 

Met sijn Brand-merk (leed of lief)

 

Als door schande dronken:

 

Want gelijk hem dit beduyd,

 

Dat hy is een snode-guyt:

 

Toond u 't kleed (met réden)

 

d' On-gerechtigbéden.

Als ik sie u gierigheyt

'k Moet noch meerder lachchen:
Die den Duyvel zijt bereyd
Om gewin te prachchen.
Nimmer zijn u sakken vol:
Maar gelijk een blinde-mol,
Wroet gy in de Aarde:
En verlaat het waarde:

't Waarde, en volmaakte-goed,

't Is een salig léven:
't Geen gy eeuwig derven moet,
Die u gaat begéven
Tot een ongerechte-sin,
Om het vuyl, en snood gewin.
't Heyl verkrijgt gy nimmer:
't Geen gy kiest is slimmer.

Want gy soekt een hand-vol drek,

Voor d' onschatb're-schatten:
Sotter als de grootste-gek:
Dit is licht te vatten,
Dat hy, die Gods-rijk verliest,
't Aardsche (met veel moeyt) verkiest:

[p. 168]

 

Is een slaaf, in desen:

 

Die belacht moet wesen.

Als ik sie de Wereld gaan,

En die haar beminnen,
Hoe dat sy bedrogen staan:
Lacht mijn hart van binnen.
Mits de Wereld noyt en gaf
An haar minnaars, so veel draf,⁺
Daar sy mede, sullen
Haren buyk vervullen.

Als ik sie de haat, en nijd,

En geveynstheyts-stréken:
's Werelds dienaars grote-vlyt,
Om haar leed te wreken:
Logen, valscheyt, en meyn-eed,
En al wat de Duyvel smeed,
In der menschen harten:
Lach ik om dees' parten.

Yder loopt, en rend, en draaft,

Met besweete-leden:
Yder spit, en delfd, en graafd,
(Moeylijk) sonder Reden:
Yder soekt sijns naastens val,
Daar hy 't sijne vinden sal:
Zijn dan sulke sotten,
Niet om te bespotten?

Verfoey (ô mensch) het Aardsch geheel:
En soek het Hémels: tot u deel.

+ Luc: 15. 16.