Den distelvink

Soldaats lied.

Hoord hoe een Christelijk-Soldaat

(Die 's nachts (na plicht) op Schild-wacht staat)
Al-singende, sijn tijd verdrijft:
Geen boos-gedachte, by hem blijft.

stem: Mijn alderliefste verheven.

IK sta hier om te Waken,
Op schild-wacht als Soldaat:
Wild my ô God! vermaken
In dees bedroefde-staat:
Mits my het licht ontgaat:
En 't bange, nare-duyster
Bedekt den glans, en luyster:
Die het gesicht versaad.

[p. 154]

2.

 

Laat my (Heer) niet versoeken,

 

Van spook of bose-Geest:

 

Maar wild my 't hart verkloeken,

 

Dat het geen schijnd'sel vreesd.

 

ô Opper-Heerscher! weest

 

Een wachter, op ons wallen:

 

Laat ons noyt over-vallen,

 

Van vyand, minst, en meest.

Bewaard ons (Lieve-Vader)

Voor ontrou, en meyn-eed:
Voor an-slach, en ver-rader:
Voor tegenheyt, en leed;
ô God! (die 't alles weet
Wat ons sal weder-varen)
Wild ons doch open-baren,
Wie dat ons on-heyl smeed.

ô Israëls-Behoeder!

(Die noyt en slaapt, noch sluymd)
Beschermd ons als een Moeder:
Die noyt haar Kind ver-suymd.
ô Heer! dees plaatse ruymd
Van ongebonden-heden,
Van twist, en vuyle-reden:
Die 't wulpse-hart op-schuymd.

Ons waken is verloren,

So gy niet waakt ô Heer!
Daarom wild ons verhoren,
En sien van boven, neer:
Weest gy ons een geweer,

[p. 155]

 

Een Swaard, een Schild, een Wapen:

 

Dat wy als dap re-knapen

 

Verdedigen u leer.

Bestraald (met hel-geflonker)

Ons in d' een-same-nacht:
Verlicht ons in het donker,
Daar men u troost verwacht:
Wy bidden (met andacht)
Laat doch in duysternisse
Niet dwalen ons gewisse:
Maar neemt die Heer, in acht.

Laat ons noyt zijn bevonden

In zielens duyster-heyt:
Verdrijft den nacht der sonden,
En 't hart van blind-heyt scheyd:
Maakt ons ô God! bereyd,
Om in den dach te wand'len:
En open-baar te hand'len
Van 't geen u woord ons seyd.

Laat onse sinnen werken,

Ist dat men strijden moet:
Ons lichaam wild versterken,
Met kracht van suyver bloed:
ô Hbld der Helden! doet
Dat wy ons moedig dragen:
En in geen strijd vertsagen:
Maar houden vrijheyts Hoed.

Of dat wy (als Soldaten)

Voor 't Vrije-Nederland

[p. 156]

 

Ons lijf, en leven laten:

 

Als 't alder waardste pand.

 

Ons hulp komt van u hand:

 

Door weynig zijt gy machtig,

 

De grootste-helden, krachtig

 

Te werpen in het sand.

ô Gy al-siende-ogen!

Voor wien de duysternis
Is minder van vermogen,
Als ons den middach is:
ô Heer! gy zijt gewis
Den Schepper aller lichten,
Voor wien de dampen swichten:
Gy doet niet by de gis.

Daarom ô al-regeerder!

Gansch on-veranderlijk:
Laat ons hoe langs, hoe meerder
Vergroten Christi Rijk:
Dat onsen yver blijk:
Dat wy gebeden storten:
Dat wy geen mensch verkorten:
Dat wreedheyt van ons wijk.