Den distelvink

[p. 145]

De Lof-sang Hanna, 1 Sam. 2. 1.

Stem: Waarom dustu mir krenken?

MYn hart is uyt gelaten,
En vrolijk in den Heer:
Mijn hoorne (boven maten)
Verhoogd hy, heden weer:
Mijn mond wijd op gedaan,
In spijt die my versmaân:
Vol lof, gejuyg, en praten,
En kan sich nau versaân:

Genadig, Heylig, Schrander,

Almachtig, Mild, en Rijk
Is God: en ook geen ander
In sterkte hem gelijk:
Daarom beroemd u niet
Op 't oude wesen, yet:
Want hy des quaads voor-stander,
En al sijn doen bespied.

Hy heeft den boog gebroken

Der sterken, en haar macht:
Den swakken recht gewroken,
En haar bekleed met kracht:
Den Rijken-Wulp, Versaad,
Hy honger lijden laat:
Daar d' arme (als ont-loken)
D' Onvruchtb're vruchtbaar staat.

Hy kan ter neder vellen,

En wekken van de dood:

[p. 146]

 

Hy leyd (in angst) ter hellen,

 

En weder uyt den nood:

 

Hy maakt nu arm van goed,

 

En geeft dan overvloed:

 

Hy kan haast lager stellen,

 

En hoger: met der spoed.

Hy heft den mensch (ellendig

En arm) uyt stof, en drek:
Hy zegend hem in-wendig,
Sy hebben geen gebrek:
Hy geeft haar (menig-werf)
Der Eeren-stoel tot erf,
By Vorsten: seer behendig,
Getrokken uyt 't verderf.

Want siet, des werelds-gronden,

En eynden, horen hem:
Daar word geen ding gevonden,
Of 't luysterd na sijn stem.
Hy heeft de Aarde vast
Gemaakt: en draagd haar Last:
En geeft tot allen stonden
Haar rijkdom, die 't hem past.

Hy sal-se die hem vresen,

Bewaren over-al:
Hy wil haar leyds-man wesen,
En hoeden voor den val:
Maar 't Goddeloos-geslacht
Vergaat, als in de nacht:
Geen kloekheyt helpt in desen,
Al waand het haar gedacht.

[p. 147]

8.

 

Die met den Heere twisten

 

Moeten te gronde gaan:

 

Daar baat geweld, noch listen:

 

Sijn Donder sal haar slaan:

 

Die hy als Rechter, send',

 

En om de Wereld rend.

 

Sijn An-slach hem noyt misten:

 

Dus is sijn Naam bekend.

Hy geeft de macht sijn Koning

In Israël verhoogd:
Die hy uyt d' hoogste-woning,
Van boven-neer be-oogd:
Wiens hoorne hy verheft:
Wiens doen hy meest beseft:
Wiens Geestelijke-Kroning,
De Aardsche over-treft.

Daarom ik swem in vreugde,
En baad' in vrolijkheyd:
Geen wensch my meer verheugde
Als 't heyl, my nu bereyd:
Mijn harte sich ontsluyt,
Mijn ziel juygd overluyd:
Mijn tonge singt sijn deugde:
Mijn stem sijn Lof-sang uyt.