Den distelvink

Wee-Klach,
Over d' angeboren-verdurvenheyt.

Stemme: Van den 99 Psalm: Onse God die is.

HEer (voor wien ik kniel)
Mijn bedroefde-ziel
Sucht, en schreyd tot u,
Ach! verhoord haar, nu:
Die gy voor-leden
(Zijnde gebeden)
Hebt t' aller tijd verhoord.
Verlost my na u woord.

Siet: Ik heb misdaan:

En kan niet bestaan
Voor u an-schijn: reyn:
Niemand, (groot, of kleyn)
Is vry van sonden,
Voor u bevonden:
Ia self des Hemels troon
En is voor u niet schoon.

[p. 90]

3.

 

Treed met uwen knecht

 

Niet in het gerecht:

 

Maar wild hem, de sond'

 

Die hy t' aller stond,

 

Oyt heeft bedreven,

 

ô! God vergeven:

 

Uyt lout're goedigheyt,

 

Se word van hem beschreyd.

't Bose my verseld:

't Geen my vinnig queld.
Dit is in den aart,
En met my gebaard:
Dees vuyle-droesem
Besluyt mijn boesem:
Daar toe my 's Duyvels macht
Staag te bestryden tracht.

Wat ik doe, of laat,

Dit vervloekte-quaad
Volgd my op de hiel:
Dies ik dik-wijls viel,
Door dart'le-lusten:
Die nimmer rusten,
Maar vergen my ten strijd:
En letten 's Geestens vlijt.

't Heyligste gepeys
Sloopt 't verdurven vleys:
Door des vyands list:
Want een grote twist
Voel ik van binnen:
Gedachten, sinnen,
Steeds leggen over hoop:
En schynen op de loop.

't Goed dat ik begeer
Doen ik niet (ô! Heer)
Maar ik doe het quaad:
Schoon dat ik het haat.
Ik wensch (met suchten)
Dit te ontvluchten:
Maar ach; ik even staag
Mijn vyand in my draag.

Sal ik dan (ô! God,

Heere Zebaoth)
Sijn van u vervreemd?
Neen: mijn Heyland, neemt
My an: genadig:
Vergeeft (wel-dadig)
Mijn sonden: schuld, en straf:
En kort diens wortel af.

Heer verstoot my niet,

In mijn ziels verdriet:
Maar bied (haast) u hand,
En doet my by-stand:
Mijn kracht word slapper:
Leerd gy my dapper
Bevechten, vleys en bloed,
Dat niet u wille doet.

[p. 91]

10.

 

Want gy Heere weet

 

't Is mijn harte leed,

 

Dat ik niet u wet

 

Houde, onbesmet.

 

Mijn God, mijn Vader,

 

Mijn levens Ader,

 

En gy Heylige-Geest.

 

Ik bid mijn helper weest.

Dan sal Heer, mijn hart

Iuychchen in sijn smart:
Dan sal ik de dood
(In mijn hoogste-nood)
Niet kunnen vresen:
Maar vrolijk wesen:
Verwinnende het geen
Daar ik als nu om ween.