Den distelvink

Treur-sang.

Ge-uyt' in mijn harde Land-siekte, op 't Fort Axem, in Guinea, in 't Iaar Christi, 1642.

Stem: Van Psalm 38: Wild in uwen toorn gestadig. &c.

HEer mijn Schepper en behoeder,
Die mijn voeder,
En mijn onder-houder zijt:
Siet u Schepsel, seer ellendig:
Dat in-wendig
Voeld de alder-grootste Strijd.

[p. 74]

2.

 

't Harte sinkt in duysend angsten:

 

Kleyne vangsten

 

Heeft mijn hopelose-hoop:

 

Door de vrese, en benaud-heyt.

 

Ach! ver-flaudheyt

 

Maakt de sinnen op de loop.

Kille-beving, heete-Koortsen,

Felle-toortsen
Branden al mijn leden deur:
Ja ont-sterken de gewrichten:
Sulke gichten
Roven mijn Gestalt, en kleur.

Gansch ver-dwenen zijn mijn krachten:

En mijn klachten
Tuygen van dien fellen-Brand:
En de Buyk-loop (niet te lijden)
Die met snijden,
Splijt, en scheurd mijn ingewand.

Nauw en kan ik meerder spréken:

Noch een téken
Doen, van 't innig harten-leed.
'k Hyge (met der lippen-vadem)
Na mijn adem:
En uyt-parsse 't koude-sweet.

Boven dees' mijn lichaams pijnen,

'k Sie ver-schijnen
Duyvel, Wereld, en het Vleysch:
Die my (met haar macht) omringen,
En bespringen:
Nu mijn ziele wenscht haar reys.

[p. 75]

7.

 

Dies roep ik u an, ô! Vader,

 

Levens-ader:

 

En u Soon, en Heyl'ge-Geest:

 

Eenig, en self-standig-wesen,

 

Noyt vol-presen,

 

Grote-God mijn helper weest.

Siet mijn ogen als twee béken,

Hoord mijn smeken,
Merkt mijn suchten, in 't gemoet:
Nukken, schreyen, brakke-tranen
Doen my banen,
In haar silv're klare-vloed.

Aardsche-mid'len (schaars te vinden)

Zijn maar winden,
Sonder u genadig oog:
Daar veel zegens uyt diens stralen,
Neder dalen:
Als den dau valt, van om hoog.

Heer ver-lost my uyt de handen,

Uyt de tanden,
Uyt de klauwen, van de dood:
En wild my (genadig) geven,
't Eeuwig leven:
In mijn hoogste stervens nood.

Doch u wille, en gebieden,

Moet geschieden:
Want mijn dagen zijn geteld,
En vast in u boek getekend:
Ja gerékend,
Tot mijn eynd', van u gesteld

[p. 76]

12.

 

Daarom gy mijn Salig-maker,

 

Trouwe-waker

 

Voor mijn ziel: in dit gevecht:

 

Maakt mijn trage-wil, gewillig:

 

Onver-schillig

 

Van u wil: als uwen Knecht.

En vergeeft my (uyt-genaden)

De misdaden
Mijner jonk-heyt: oyt gedaan:
Reynigd (door u bloed, en wonden)
My van sonden:
Weder-baard my, doet my gaan.

Nu ik grijp, en houw u, heden,

Vorst der Vreden,
En verlaat u nimmermeer:
Tot dat gy my hebt gezegend,
En beregend
Met ugonstens-dau: ô! Heer.