Den distelvink

[p. 109]

Zege-sang:

Op de (gelukkige) Overwinning, der sterke Stad Breda: door sijn Hoogheyd: den Doorluchtigsten, Hoog-Geboren Vorst, en Dapperen-Held,
Frederik Henderik:
Prince van Orangien: Grave van Nassau, &c. In 't Jaar Christi 1637.

Stemme: 's Hartogen Bos, gy Stad, &c.

THans (van blijdschap uyt-gelaten)
Juygd een yder over-luyd:
En vervuld het Land met praten,
Van dees nu-getrouwde Bruyd:
Wiens Vryheyd heeft begonnen
Wanneer sy wierd verwonnen.
Ik meen Breda:
Nu volgd haar na
Een heldre-glans der Sonnen.

Laat ons dan (ter-zege) branden,

Haald Pek-tonnen by-malkaar,
Suyker-kisten, Turruf-manden:
Want 't is 't eerste van dit Jaar
Dat onsen Prins (kloekmoedig)
Gewonnen heeft (voor-spoedig)
Al-sulken Stad.
Noyt af-gemat
Door Gods Hand: immer goedig.

[p. 110]

3

 

Haald ons hier een Glas, een Béker.

 

Schenkt het vol van 't beste Nat:

 

Want ik seg' het u voor-séker,

 

Dat daar meer is in het Vat:

 

Siet hier mijn Eed le-Baasje,

 

Wat dunkt u van het Aasje:

 

Is 't niet een lust

 

Als men (gerust)

 

Mach drinken sulken Glaasje?

Nu Vrou-Ceres is vertrokken

Van Breda, na Rotterdam,
Om de Brouwers heen te lokken
Daar de Maagd Bellone, quam
Met Fredrik in de Lang-straat:
Daar 't Beest bedrukt, en bang' staat,
Om dat dees' Vorst
Na Vrijheyt dorst:
En met hem sulken gang gaat.

Dit most Ferdinand' an-kijken,

Doch met Ogen Scheel, en Schuyn,
Als ons Prince dus ging strijken
Met de sleutel van de Tuyn:
Dit kon den Mossel-Eter
Niet knopen sonder Véter:
Het was te kort,
Wat of hem schort?
Hy roept an Sinte-Péter.

[p. 111]

6

 

By Sunt-Peter, ook Sunt-Jacob,

 

Wrede-Spekken u Patroon:

 

Yder roept hem (droevig) waak op,

 

Helper van de Spaansche-Kroon,

 

Siet doch eens op de Ketters,

 

Die 's Pausen schrift, en letters

 

Verwerpen heel:

 

En achten veel

 

Gods-woords, en waarheyds-setters.

ô! Sunt Jacob met u Schelpen,

Met u Kit, en Hasel-stok,
Wild ons arme-Schoyers helpen,
In dees' Kap, en Grauwe-Rock:
De Nikker, en Sunt-Felten
Die ryen hier op Stelten:
Ey helpt ons doch,
Eer dat wy noch
In 't Siltig-vocht versmelten.

Papen, Munken, Iesuyten,

(Stokers in het Vagevuur)
Wild (als Maag're-Verkens) krijten,
An het Beest, in Babels-Muur
Met seven Konings-Hoofden:
Die ons van 't Licht beroofden,
En wierp het Volk
In d' Afgronds-kolk,
Die sijnen waan geloofden.

[p. 112]

9

 

Maar gy kloeke-Batavieren

 

's Lands-beminders, trou, en vroom:

 

Wild ons Prins het Hoofd Laurieren:

 

Die Spek-Ian (als met een toom)

 

So machtig kon bedwingen:

 

En door haar Poorten dringen:

 

Die (als een Held)

 

Het Spaans-geweld

 

Dus schielijk quam om-ringen.

Oorlof gy Gereformeerden,
Die de Naam hebt, en de Daad:
In wien dat den Heer verkeerden
Vreemden-dienst, vol eygen-baat:
En veel waan-wijse dromen,
Die u den Paus te Romen
Had in-geplant,
Door 's Vyands Hand:
Wiens macht dus word benomen.