Den distelvink

[p. 56]

Minnaars-sucht.

Stemme: d' Uytmuntenst, &c.

MYn hart, mijn Ziels-Vriendin,
Voogdesse van mijn sin,
Die de Min
In 't binnenste op-queet,
En een felle-toorts ontsteekt:
Waarom is dat gy vlucht,
Voor hem, die om u sucht,
Treurt, en ducht:
En 't hart in-wendig breekt?
Daar sijn Sang-heldin van spreekt.
Is 't u begeren,
Hem te temteren?
Door u ongestadigheyt,
Die gy (listig) hebt verleyd,
Met u soete-woorden,
Die sijn ziel bekoorden,
Als hy die an-hoorden
Van u schone Meyd.

Denkt om het soet gevry,

Van u mijn lief, met my:
Het geen gy
So graag, en willig deed:
En my swoerd met vasten-eed,
Dat gy (van doen voortaan)
My nimmer soud afgaan,
Maar by-staan,
In tegen-spoed, en leet:
't Geen hier yder-een wel weet.

[p. 57]

 

Maar dese reden

 

Hebt gy vertreden,

 

Als 't versade-vee, het gras:

 

Die nochtans mijn leet genas,

 

Swemmende in woeelde:

 

't Geen my wellust teelde,

 

Als ik my in-beelde,

 

Dat ik d'uwe was.

Keert-weder schone Vrou,

Let op u Harders rou,
Houd de trou,
Getrou, en recht, en waar,
En an-siet het groot gevaar
Van hem, die u na-jaagd:
(ô Angename-Maagd,)
Die gy plaagd,
Onlijdelijk, en swaar:
Mijn gerechte wederpaar,
Die door u wangen
(In 't wit bevangen,
En met purper-rood bespronkt)
Hebt 'tijs-killig hart ontvonkt:
Met het kleyne wichjes
Hard-verstaalde schichjes:
Als ik van u lichjes,
Lod'rig, wierd belonkt.

Wiens glurende-geswier,

Ontsteekt my innig, hier:
Soete dier,
U minnelijk gesicht,
Heeft dit leet in my gesticht:
Mijn onbekommerd hart,

[p. 58]

 

Hebt gy in pijn, in smart,

 

Dus verward,

 

Als gy het Blinde-Wicht

 

My deed treffen met een schicht,

 

Mits dat u boesem

 

Besluyt een droesem,

 

Ia een gore, sure-moer:

 

Die het soet voor my, verswoer,

 

Dat ik wierd veroverd,

 

Door u Min betoverd,

 

Siende u beloverd

 

An het Cipres-Roer.

Maar t'wijl gy van my vlied,

En niet te rugge siet,
Op 't verdriet
Van mijn bedroefde val,
In dit klaver-rijke dal:
En dat gy so, mijn dood
Werkt in de hooghste nood,
Heel ontbloot:
So salmen (in u stal)
Uwe schaapjes, over-al,
Steeds horen schreyen,
En yder verbreyen,
Dat gy vinnig hebt vermoord,
Hem die gy noch klagen hoord:
Daarom mijn Voogdesse,
Volgt dees trouwe lesse:
Weest geen Moorderesse
Met d' onsichtb're koord.