Gedichten

[p. 118]

Lentezang.

Green nevelig duister

Bedekt meer het veld;

Geen blinkende kluister,

Die 't beekje meer knelt;

Het stormen is over;

De buijen zijn heen;

Wat ritselt in 't loover,

Is Sefir alleen.

Vol bloeisel van boven,

Vol bloemen omlaag,

Staan velden, en hoven,

En telgen, en haag!

De Vrolijkheid dartelt,

In klaverrijk Gras;

Zij wemelt, zij spartelt,

In vlieten en plas.

[p. 119]

 

De wouden herhalen

 

Hun feestelijk lied;

 

Ook zwijgt, in de dalen,

 

De Leeuwerik niet.

 

Van Echo vervangen,

 

Bij 't rijzen der maan,

 

Heft gij nog uw zangen,

 

O Nachtegaal, aan!

 

 

 

Geen nevelig duister

 

Bedekt meer het veld;

 

Geen blinkende kluister,

 

Die 't beekje meer knelt!

 

Ontvlugt nu de steden,

 

Wie vreugde begeert!

 

Ontvlugt ze nog heden -

 

De Lente regeert!