Gedichten

[p. 71]

Het kleinste veiligst.

Vergaâren de grimmige wolken haar magt;
Doorkruisen haar pijlen den donkeren nacht;
Ontworstlen de stormen van 't noorden hun band;
Bezwijken de wouden, voor de eeuwen geplant?

Laat grimmige wolken zich scharen in 't perk;
Laat vliegen de pijlen van 't kampende zwerk;
Laat storten de wouden, als 't Noorden ontwaakt:
Geen kommer die 't nederig hutje genaakt!

Staan bloedige helden van eere beroofd;
Zien vorsten den glans van hun troonen gedoofd;
Ontvaren den rijke, met ijlende vlugt,
De schatten, daar angstig een waereld naar zucht?

[p. 72]

 

Laat bloedigen helden de lauwer ontstaan;

 

De glans van den zetel der vorsten vergaan;

 

En vlieden de schatten, daar 't alles om zwoegt:

 

Wat heeft hij te zorgen, dien 't Kleine genoegt!