Gedichten

[p. 43]

Het vaderland.
Een feestelijk Lied.

Gij grond, gewijd door Willems bloed;

Verlost door Maurits hand;

Gij Kusten, door De Ruijters moed

Met krijgslauwrier omplant;

Gij Erf, dat ons uw Kinders noemt;

Dat eens onze asch vergaârt;

O Nederland, wees hoog geroemd;

Gij zijt ons loflied waard!

De Vrijheid staat naast uwen Troon,

Geschraagd door 't heilig Regt;

Vernufts en Wijsheids eerekroon

Is aan haar speer gehecht.

[p. 44]

 

Der Vaadren trouw, der Vaadren vlijt

 

Deelt zij den Nazaat meê;

 

Hij baant, Geweld en List ten spijt,

 

Een pad langs iedre zee.

 

 

 

Bloei' voort dat heil; woon' hier die deugd,

 

Tot 's waerelds laatsten stond!

 

Worde eindloos Willems stam verjeugd,

 

Op Neêrlands vrijen grond!

 

Voer' Heldensterkte en zacht Beleid

 

Oranjes Koningsstaf;

 

En late in ons de Erkentlijkheid,

 

Gelijk Gods Gunst, nooit af!