Brieven (2 delen)

[p. 273]

Aan H.J. Thomasson.

378. ter Wildenb. den 14 Novbr. 1817:

....‘Het spijt mij, dat het onverstand nog, als voor zeventien jaren, van tijd tot tijd zijn schepter schijnt te zwaaien.

Ik kan toch als ik zulks goedvind niet slechts twee maar vier bruggen, die ik boven mijne verpligting over de Veengoot heb gelegd weêr wegnemen....

....wanneer men er nog tien bijlegt zal ook over deze tien van tijd tot tijd gevaren worden. - Ondertuschen daar men het raadzaamst vindt dat de zes bruggen in goed gezelschap samen verrotten, heb ik er vrede mee’¹⁾...

1) Staring had voorgesteld twee bruggen over de veengoot weg te nemen, maar het Gemeentebestuur van Lochem vond dat het verkeer te veel bemoeilijkt zou worden.

379. [Juli 1830]:

Staring heeft bij de opschriften²⁾ niets gevonden wat hem beviel, hij heeft het nu zelf gewaagd er een paar te maken:

‘Verheft uw oog, wie aan een grafsteê schreit:
Keert stof tot stof, de ziel erft de eeuwigheid.

Wat aardsch is keere, o aarde, tot uw schoot:
Het hemelsche in ons ziet geen dood.
(of Voor 't hemelsche, in ons, zwicht de dood.)

De kortheid laat groote letters toe. Is er niets beters, dan geeft St. de keus. Hij hoopt op droogte; de overstrooming is erg te bejammeren.

2) Opschriften voor de begraafplaats te Lochem. (Zie bundel 1837, IV, blz. 138-39 en de Gids v. Lochem blz. 16.)