Brieven (2 delen)

[p. 96]

Aan Dr. E. Waardenburg¹⁾.

164. 27 Septbr. 1818:

‘Weledelgeboren Heer,’

Staring dankt voor een teekening. ‘Het tekenen is bij ons nog niet in zijne volle regten hersteld dewijl mijn oudste Dochter van tijd tot tijd weder pijn aan de ogen voelt en de jongere de hare ook nog niet veel durft vergen!

Mijne Kinders in de stad en Winand blijven aanhoudend de Kunst getrouw.

De Muziek²⁾ houdt ons meer algemeen onledig. Maurits maakt goeden voortgang op de Fluit. Hugo die het aanzetten niet wel vatten konde is tot het Klavier overgegaan en ik vlei mij dat hij slagen zal. Dientje begint ook aardig daarop te spelen onder de leiding van hare oudste zuster. Ik heb Winand nu incognito aan de Noten - doch zal mijn taak weldra aan Caroline overdragen. Eenigen tijd geleden heb ik eene kleine Cantate³⁾ (voor het Kersfeest) naar Nijmegen gezonden, waarvan ik de woorden voor vierstemmige Koraalwijzen heb ingerigt’.....

‘Dat bij Hollandsche liefhebberij voor het “bom! - bam!” - der Alexandrijnsche Distichons de Hexameters geen ingang vonden kan ik wel geloven - mijne Jamben⁴⁾ zouden het ook zwaar te verantwoorden hebben zo zij eens den dag mogten zien. - Bij kleine porties aan het publiek toegediend zal de kost misschien door den tijd minder stuiten. Jammer dat een man als Bilderdijk het ijs niet breke!’.....

Van tijd tot tijd hoopt St. iets van Waardenburg te mogen hooren.

1) Rector der Latijnsche school te Lochem, later in Arnhem, † 1839.

2) Waardenburg leidde o.a. de opvoering van Staring's Kerkgezang voor het Derde Eeuwfeest der Hervorming, 2 Nov. 1817 te Lochem gevierd. Ook geeft hij St. inlichtingen over de plaats uit Aristophanes' Wespen (puntd. bundel 1837, IV, blz. 99). Er zijn 8 brieven van hem bewaard.

3) Bundel 1837, IV, blz. 5.

4) Bundel 1837, IV, blz. 89.

165. [Jan. 1820]:

Staring wil een van de stukjes⁵⁾ uit den bundel van 1820 gebruiken moet daarvoor een Duitsche vertaling hebben. Hij stuurt Waardenburg een proef en verzoekt die van taal en spelfouten te zuiveren. ‘Hoezeer veel Hoogduitsch lezende, heb ik mij nooit met opstellen in die taal beziggehouden, ook weet ik niet wat het poëtisch proza aan verkortingen duldt..... Ik

5) De Grondlegging van Ruslands Zeemagt (bundel 1837, III, blz. 11). Zie ook den brief aan v. Nagell van 4 Maart 1820 (n^r. 260).

[p. 97]

heb dus ten uiterste UWEDgeb^s teregtwijzing nodig en verzoeke UWEDgeb. overtuigd te zijn dat ik geen schaduw zelfs van vooringenomenheid met eenig woord, enige uitdrukking, of wat het zijn mag, van mijne vertalings-proef hebbe’

Wanneer St. spreekt van den inhoud zegt hij: ‘De indruk van het geheel werkte zo geweldig op het hart van Peter dat hij den Admiraal Cruijs onmagtig in de armen viel. Scheltema¹⁾ vertelt dit eenvoudig - zo als Plutarchus den optogt met de Lyksbus van Philopoemen (wiens leven ik nu mede opnieuw weer gelezen heb) en beide de verhalen hebben ook dezelfde werking op mijn gevoel gedaan’²⁾.....

1) Zie de aanteekeningen van St. op het gedicht (bundel 1837, III, blz. 149).

2) Er zijn een aantal kladjes van de bedoelde vertaling aanwezig. Ook een begin van een Fransche vertaling.
Dr. I. Peerlkamp, rector te Lochem, gaf in de Konst en Letterbode (1837 blz. 355) een Latijnsche vertaling.