Logo DBNL
Friesche lusthof (1966-1967)

Friesche lusthof

(1966-1967)–Jan Jansz. Starter–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

[100] Trouw-Dicht

Ter eeren Ir. Menno Houwarda van Mekkama, Ende Iuffr. Lucia van Feytzma.*

 
So d' oude Plato selfs (die met sijn wyse reden1
 
Vermaenden elck een om in deughdens spoor te treden)2
 
In sijn Symposio, op 't Avondmael verhaeld,
 
Daer hy des liefdes lof op 't loffelijckst afmaeld,4
5
Heeft in de Gulden Eeuw, in d'alder-eerste daghen,
 
Het ende-loose rond op synen kruyn gedraghen,6
 
Een wonder vreemd geslacht van Menschen: daer men niet7
 
Op dese tijd van hoord, en noch veel min van siet.8
 
Sy waren allegaer seer kluchtigh in haer seden,9
10
En enckel in verstand; maer dubbeld in haer leden,10
 
Sy hadden in de kop vier ooghen, en daer by
 
Vier ooren aen het hooft, vier armen aen de sy,
 
Vier beenen onder 't lijf: op 't alderkortst beschreven,13
 
Al 't gene de Natuer ons enckeld heeft gegeven,
15
Dat gaf sy dubbeld haer, sy waren Man en Wijf,15
 
Twee deelen aen een rif, gehecht met siel en lijf;16
 
Dees Menschen waren groot, ia sulcke stercke gasten,17
 
Dat sy noch op de Go'on, noch op den donder pasten,18
 
[101] Sy leefden na haer lust, ia wilden met geweld19
20
De Goden in haer throon niet laten ongequeld,
 
Maer sochten hand aen hand (gheklommen op de bergen,
 
Ghelijck de Reusen de'en) haer tot een stryd te tergen,22
 
Om door haer stercke kracht, en overgrootsch gemoet,23
 
Den Hemel met de Go'on te rucken onder voet,24
25
Dit sach de Donder-Godt, doch met geen goede oogen,25
 
Dies sprack hy gantsch versteurt: ô Go'on! dit wil niet dogen26
 
De Menschen grootsch en dwaes, die hebben in de sin27
 
Den Hemel op een nieuw met kracht te nemen in.28
 
Wat sal ick daer op doen? haer met den blixem schieten?29
30
En maken haer geslacht geheel end' al te nieten,30
 
Ghelijck ick eertijds die vervloeckte Reusen schoot,
 
Die haer hovaerdigheyd betaelden met de doodt?32
 
Dat vind ick niet geraen, wie sou dan offerhanden
 
Op d'hoog' Altaren doen tot onser eeren branden?
35
Wie sou dan Tempelen doen bouwen tot ons lof,
 
Als 't Menschelijck gheslacht verpletterd was tot stof?
 
En altijd onge-eerd te sijn dat sou ons spyten.37
 
Ick weet een beter raed, ick wil de Menschen splyten,
 
En cloven van malkaer met dese gulden lijn,39
40
So sullen sy terstond de helft te swacker sijn,40
 
En ons met meerder dienst als oyt te voren eeren:41
 
Vermits sy in 't getal de helfte dan vermeeren.42
 
En by so veer sy dan niet houden sich gerust,43
 
Noch met des redens toom beteughelen haer lust,44
45
[102] En staken haer opset, so wil ick u beloven45
 
Dat ick haer andermael sal van malkander kloven,
 
En laten op een been haer hincken over al,
 
Op dats' haer hovaerdy beklagen met haer val.48
 
Dit had hy nau geseyd, of Morpheus is beneden49
50
Door Iupiters bevel op 't spoedighste getreden,50
 
En streeck de Menschen met het een of 't ander dingh,51
 
Waer door haer datelijck een diepe slaep bevingh.
 
Doen daelden d'hooge Godt en heeftse van malkander53
 
Gespleten in de slaep, d'een wist niet van den ander:
55
En hy brocht d' eene helft van d'andere so veer,55
 
Dat elck sijn eyghen helft kon swaerlijck vinden weer.56
 
De Menschen waeckten op, en waren gantsch verslagen,57
 
Elck was een hallef man, daer gingh het op een klagen,
 
Wat was daer al te doen! wat was daer een gewoel!59
60
Wat was daer een geraes! wat was daer een krijoel!60
 
De Menschen liepen en doorsnoven alle hoecken,61
 
Elck wou sijn eyghen helft op 't spoedighste weer soecken:62
 
Maer niemand kon de sijn, als d'hooge Godt alleen,63
 
Die broghtse (als het hem geviel) weer by den een.64
65
En als dan elck sijn helft had wederom gevonden,65
 
So was haer vreughd nau met gedachten te doorgronden,66
 
So cropen sy malkaer seer dicht en lieflijck an,67
 
Daer quamen op een nieuw weer nieuwe Menschen van.68
 
Men siet noch hedensdaeghs dit dagelijcks gebeuren,
70
En om sijn lieve helft soo mennigh Mensche treuren,70
 
[103] Elck guppert na sijn deel, elck soeckt sijn wederga,71
 
Tuyghd dat, ô Bruydegom! tuyghd dat, ô Houwarda!72
 
Die naer u lieve Helft (de born van u geneuchten,73
 
De Vrou van u gemoet, de Seyl-steen van u suchten,74
75
De woon-plaets van u vreughd, de schat-kist van u lust,75
 
De vier-baeck van u koers, en d'Haven van u rust,76
 
Die u in jeughd, in deughd, in staet, in schat, in leden,77
 
In afkomst, in waerdy, in treffelijcke seden,78
 
En alle loflijckheyd, soo wonder wel ghelijckt:79
80
Dat ghy haer, noch sy u, in geen gedeelten wijckt)80
 
Die, segh ick, haer so veer, so wijslijck hebt gesocht,
 
En u bestemde reys geluckigh hebt volbrocht.
 
Die Spagnien hebt doorsien, die Vranckrijck hebt door-reden83
 
Die Enghland hebt bewoond, die so veel brave steden84
85
En Coningh-rijcken hebt door-reyst, om u beminde,
 
U vreughd, u lieve Helft, u troostertje te vinde,86
 
En komt in 't end', na so veel uytgestaen gevaer,
 
In 't vrije Friesland t'huys, en vind u liefste daer.
 
O danct den hoogen Godt; den Leydsman van u sinnen,89
90
Die u geraden heeft so braven Bruydt te minnen,90
 
Die tot uws levens vreughd, so aengenamen beeld
 
Voor u geboortens dagh voorsichtigh heeft erweeld:92
 
Oud, deftigh in 't verstand, jongh, jeughdigh in haer jaren,93
 
Waer met ghy sult in vreughd vergrysen uwe hayren,
95
Een spiegel vande ieughd, een trap die u tot staet
 
Sal leyden met geluck, soo Godt u leven laet.96
 
[104] En ghy, ô waerde Bruydt, den Schepper van hier boven,
 
Wild oock danckbarighlyck voor syn genade loven:98
 
Die u, tot uwe helft, heeft toe-gevoeghd die geen,99
100
Die om syn deughden word bemind van yeder een,100
 
Een pronck van brave ze'en, schoon, ieugdigh, wel bemoedight,101
 
In af-komst hoogh en groot, seer treffelyck begoedight,102
 
In konsten opgequeeckt, in talen wel geleerd,103
 
Die van syn kindsheyd heeft de witte deughd ge-eerd.104
105
O wel gesegend Paer! den Hemel wil u geven105
 
Dat ghy in alle weeld mooght lang te samen leven,
 
En u kinds kinderen volwassen in de Deughd
 
Mooght voor u sterfdagh sien, tot uwer beyden vreughd,
 
Op dat de brave Stam (daer ghy syt uytgesproten,
110
De voorste van ons Land) mach teelen sulcke loten,110
 
Mach brengen voor den dagh so schoone spruyten; daer111
 
Het Vaderland med word gediend in al gevaer,112
 
Gelyck het loffelyck tot op den dagh van heden
 
Door u voor-Ouders deughd, verstand, manhaftigheden,
115
Getrouwheyd, aensien, beyd' in raed, in daed, en geest,115
 
Is treffelyck bediend en wel beschermd geweest.116
 
Wel dan vereende twee, op dat myn Rymerijen117
 
Niet minderen u vreughd, en meerderen u lijen,118
 
Vermidts ick u te lang ophoude van u lust,119
120
Besluyt ick myn gedicht, en wensch u goede rust.

Vorige Volgende