Logo DBNL
Friesche lusthof (1966-1967)

Friesche lusthof

(1966-1967)–Jan Jansz. Starter–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

[Pag. 1.] Tot de iong-frovwen van Friesland

 
Vroet-vrouwen van de lust, die met een soete vreughd1
 
Ons' aderen vervuld in 't wassen vande jeughd!
 
't Onsterfelijck geslacht der vloeyende Poeten,3
 
Die hebben in hun dicht de Musen noyt vergeten,
5
Maer eeuwigh in 't begin hun gonsten aengebeen;5
 
Dan ick, ick laetse staen, en kom by u alleen:6
 
Want ghy zijt de Revier (waar woud' ick 't anders halen?)7
 
Daer uyt de stromen van al mijn gedichten dalen.8
 
Iongh-Frouwen groot van roem, wiens dienaer dat ick ben,9
10
Al wat ick dicht of schrijf, dat stort ghy in mijn pen:
 
[2] Ick weet niet aerdighs, noch niet treftighs te versieren;11
 
Ten sy het u belieft my in de kop te stieren.12
 
Och! had ick Heynsij Geest! de defticheyd van Hooft!13
 
En Catsij soete stijl, uyt Paeans hand gerooft!14
15
Ick sou soo dapper van u hooge schoonheyd roemen,15
 
Dat ghy my soud met recht u trouwe dienaer noemen:
 
Dan, wijl ick, soo ick wensch, het niet uytvoeren kan,17
 
Is 't beter dat ick swijgh dan dat ick spreeck daer van.
 
Maer hoe! hoe kan 't geschien? wie isser, die niet dol is
20
En spreken kan, die swijght van 't geen zijn herte vol is?20
 
Iongh-vrouwen dan wel aen, betoond my maer u gonst
 
Ghy Musae van u tijd en Moeders van de konst,22
 
Schat-kamers vande vreughd, Revieren, daer de reden23
 
Wtvloeyen, met een glans van treffelijcke zeden!24
25
O sinnen vol vernufts, met wetenschap beboud,25
 
Waer in de eerbaerheyd haer kuysche woonplaets houd?26
 
Fonteynen van ons lust! vrypostige Goddinnen!27
 
Die door u aerdigheyd verwackert onse sinnen,28
 
Naturaes hooghste roem, die sy op deser aerd
30
Heeft tot een proef-stuck van haer wetenschap gebaerd,
 
[3] Tot u ist dat ick kom, barmhertigh van gesichte,31
 
En bidde dat ghy wild doen vloeyen mijn gedichten,
 
Betoond my dese gonst, en ick sal wederom
 
Verbreyden uwen lof ter plaetsen daer ick kom,
35
En daer ick niet en kom, daer komen mijn Sonnetten,
 
Die van u schoonheyds glans doen blasen de Trompetten:
 
Maer hoe? wat hoef ik veel te seggen van het geen
 
Dat duydelijck genoegh bekend' is yeder een?
 
Al trecktmen over Zee, naer Eng'lands ruyme palen39
40
Daer hoort men tot u roem, uw's schoonheyds roem verhalen,
 
Want d'eerste Friesche vrou, die oyt in Eng'land quam,41
 
Was die de Coningh tot zijn echte huys-vrou nam.42
 
Ronixa was het self, die met haer soete oogen,43
 
Syn Coninghlijck gemoed heeft tot haer min getogen.44
45
Ronixa was de Maeght, het over-soete dier45
 
Dat datelijck zijn hert deed' branden als een vier,46
 
Sy brocht hem eenen dronck, en gaf hem (na de wyse
 
Die men in Friesland houd, en die men hoord te prysen)48
 
Een liefelijcke kus, een liefelijcke wond,
50
O kus! o soete kus, van sulcken schoonen mond!
 
[4] Du leaver Kingh wachts heyl, dat waren hare woorden51
 
Getempert met een lach, waer door sy hem bekoorden.52
 
Ick sou veel seggen van haer schoonheyd: maer 't mocht schien53
 
Dat ick daer doolden in, want 'k hebse noyt gesien.
55
Dus staeck ick dat verhael: maer soo veel moet ick schryven
 
En denck daer tot de dood standvastigh by te blyven:
 
Hoe seer hem yder 't zijn te prysen onderwind57
 
Datmen in Friesland noch de schoonste vrouwen vind.58
 
Misschien sal yemand hier beginnen om te rasen59
60
En seggen, lieve man, hoe staet ghy dus te blasen?60
 
Het schijnt wel ghy begeerd niet dat u mond verbrand,
 
Is 't nu in Friesland al, wat 's dan in Engeland?62
 
Ick antwoord, dat men my wel licht'lijck kan betonen;63
 
Dat oock in Engeland seer schoone vrouwen woonen:
65
Maer die zijn voortgeteeld, dat 's meer dan al te wis,
 
Van 't Edel Friesch geslacht dat daer gebleven is;
 
Doen sy met haren Heer Engisto ginder quamen,67
 
En met een moedigh hart gansch Engeland innamen,
 
Waer door Britanyen te voren soo beroemd
70
Doen, naar Engisti naem, wierd Engeland genoemd.
 
[5] O dat ick uwe roem, u deughden sou verhalen,71
 
Of uwe schoonheyds glants met myne pen af-malen,72
 
Dat waer niet in mijn macht, te swack is mijn verstand,73
 
Ick sou den Hemel eer bereycken met de hand,74
75
De zee eer drincken uyt, de bergen eer verplaetsen,
 
Ja eer de Donder met mijn hand te rugge kaetsen,
 
Neen liefelijck geslacht, ick sou dan Phaeton
 
Rechtschapen bootsen na in 't mennen van de Son:78
 
Dan wat ick niet en doe, ontbreeckt my aen mijn krachten:79
80
Maer geensins aen mijn wil noch gonstige gedachten,80
 
Ghy doet my ongelijck (gelooft het Nimphen vry)81
 
Soo veer ghy anders denckt, gevoeld, of spreeckt van my.82
 
Ick soeck u dienst te doen; en om u te vermaken83
 
Is 't opperste daer ick met lijf en ziel naer hake,
85
Daerom ist dat ick schrijf, daerom ist dat ick dicht,
 
Daerom ist dat ick brengh dit lied-boeck in het licht.
 
Dees liedtjes, vol vermaecks, vol minnelijcke kluchtjes,87
 
Vol minnelijck geklagh, vol minnelijcke suchtjes,
 
Vol minnelijck gequel, vol minnelijck onrust,
90
Die worden uytgedeeld alleen tot uwe lust.90
 
[6] Iongh-vrouwen als ghy die dan eens begind te singen
 
Laet de barmhertigheyd dan uyt u boesem dringen,
 
Herkauwt en overleght dan eens in u gemoed93
 
Wat pijn u schoonheyds glans den minnaers vaeck aendoet,
95
Hoe dat sy uwe gonst met suchten en met klachten95
 
Iae, duldeloose pijn, gantsch yverigh verwachten,
 
Hoe dat sy uwe lof verheffen tot de lucht,
 
En hebt dan deernis met haer tranen en gesucht,98
 
U strafheyd varen laet, wilt haer u gonst betoonen
100
En met u weder-min haer trouwe dienst beloonen:
 
Op dat een yeder weet, dat binnen Frieslands lijn101
 
De heuschste, schoonste, en beleefste vrouwen zijn.
 
 
 
Den gheheelen uwen
 
 
 
I. Starter.
 
 
 
Gonst Baerd Nijdt.

Vorige Volgende