|
| |
Vierde Handelinghe, Eerste Uytkomst.
Garaie, Cleofile.
LEGHT daer vervloeckten Schelm, in uwen bloed bedoven,
Ontfangende den loon van u onsaligh roven,
Leght, segh ick, en verwacht den alder-jongsten dagh,
Die voor u schelmery den loon bereyden mach,
't Waer met mijn Koningin Cleofile' omghekomen,
So ick de wapens niet had inde vuyst genomen,
De beuswicht, die daer leyd, besprongh ons met zijn vlood,
Ons Schip was al ontmand, ons Ridders sloegh hy dood,
Een yeder nam de vlucht, mijn Lief begon te krijten,
Doen docht my dat mijn hart van enckel rou wou splijten.
Her-uyt ghy Vrouwen kleed, Arlanges nu betoond,
(Sprack ick) het manlijck hart dat in u boesem woond,
't Is nu de rechten tijd, u liefste gaet verloren,
't Verkrachten of de dood is nu voor haer gheschoren.
Doen sprongh ick voor den dagh, en trock de Wapens an
Die ick daer leggen vond van een verslaghen man,
En ick begaf mijn voort in 't midden van heur allen,
Wat isser doen een hoop door mijn geweyr ghevallen!
Gelijck den trotschen Leeuw in 't midden vande Iacht
Sich op de Honden werpt, en scheurdse met zijn kracht;
Soo gingh het oock met mijn, al wat ick kon beraken
Dat most een deur-gang voor mijn felle slaghen maken,
| |
| |
Ons Ridders saghen dit, die staken doen de Kop
Door 't onverwacht bystand een weynigh weder op.
Doen ging de strijd weer aen, elck pooghden sich te weeren,
Ten lesten saghmen dat de kans begon te keeren,
De Vyand wierd heel flauw, de Roovers moesten voort,
Al wat het swaerd ontquam, moest yligh over-boord.
Dit sagh de stercke Schelm, nu door mijn kracht ghedwonghen,
Die quam my op het lijf, ghelijck een Leeuw, ghespronghen,
Hy leverden my strijd, ick hiet hem wederom
Met slagen, slagh op slagh, ghestadigh wellekom.
Tot dat ick hem op 't laetst soo verre heb ghedreven,
Dat hy zyn moet verloor door 't eynde van syn leven.
Holla, hier komt mijn Lief, de Koninglijcke Vrouw,
Best dat ick mijn hier noch een wijl verborghen houw.
Wat onverwacht by-stand heb ick terstond ghevouden?
Wierd my een Riddder vanden Hemel af-ghesonden,
Om my op 't onversienst uyt d'alderhooghste nood
Te lossen, doen ick was op 't uyterst van mijn dood?
Of waer quam hy van daen? Maer ach! ick heb daer voren
De Goddelijcke Maeghd Garaye weer verloren,
Die my soo aenghenaem, en so behaeghlijck as
Myn Koningrijck, mijn Eer, ja als mijn leven was.
Helaes wat gaet my aen! ick vrees dat onder allen
't Gherammel, sy magh mee zijn over boord ghevallen,
En soo verdroncken in de grondeloose Zee,
Wist ickt verseker, ich verdronck myn selven mee.
Holla, wien sie ich daer? der Roovers hoofd verslaghen!
Dit is de Ridder die hem heeft soo braef ghedraghen.
Door wiens kracht en gheweld,
Ey seght my door wat konst,
Sal ick den grooten gonst,
Dien ghy my ginght betoonen,
Mijn rouw verkeerd in vreughd,
Haer, en mijn dood belet,
Waer door ick soo verbonden
| |
| |
Dat ick niet dencken ken,
Hoe ick 't weer sal verghelden,
En seght my wie ghy bendt.
Doch van u Hoofd af-setten;
Nu Ridder doet het doch, ey seght, hoe staeje dus?
Gund my dan dat ick eerst u witte handen kus.
Siet u Garaye hier Princesse voor u ooghen,
Die hare Vrouwe kle'en had yligh uyt-ghetoghen,
Soo haest de nood begon te komen aen de man,
En trock de Wapens van een dooden Ridder an,
Om u verbaesde volck een hart in 't lijf te spreken,
En u van d'overdaed, u aenghedaen, te wreken.
De liefde, lieve Lief, dien ick u hoogheyd droegh,
Veel meerder als mijn kracht u Vyanden versloegh,
Doen ick de droefheyd uws ghesichts begon te mercken,
Doen sprong ick voor den dag, en deed de groote wercken
Die ghy selfs hebt ghesien, u kracht was in mijn hand,
Waer door het ongheluck viel op u Vyands kant.
Het schijnd my schier een droom, Garaye ist waerachtigh?
O Goden! kan een Maeghd van lichaem zijn soo krachtigh
Dat loof ick nimmermeerm, ick vraeghd u op u eed,
Garaye schuyld hier niet een Man in 't Vrouwen kleed?
Beroemde Koningin, de pijne dien ick draghe
Om uwe schoonheyds wil, vermeerderd alle daghe,
Soo dat ick d'heete brand niet langher lyden magh,
Dies moet de klaerheyd nu eens komen aen den dagh,
Ick was een Iuffrou soo ghy meenden van te voren;
Maer ben Arlanges Prins van Spangien gheboren:
'tWelck om Daraydes wil ick u noyt heb verklaerd,
Dien ick ben te gheval ghetrocken op de vaerd,
Dus in een Vrouwen kleed, vermits de Mannen mogen
Diana daer sy is, niet komen onder d'ooghen:
Maer soo ick u mishaegh, en ghy myn liefde vliedt,
Ick bid u, meld daerom Daraydes aenslagh niet:
Want hy my vast vertroud, dat ick tot gheenen tyden
't Gheheym van sijn gemoed aen yemand sal belyden,
Maer loffelijcke Vrouw, ick sie u daer voor aen,
Dat ghy de Liefde van u slaef niet sult versmaen,
| |
| |
Ghemerckt ick mijn altijd, o schoone Koninginne!
Heb suyver en oprecht ghetoond in mijne minne.
En dat ick ben ghedaeld van d'alder eelste stam,
Die oyt op dese Werelt tot noch ten voor-schijn quam.
Arlanges ick heb reen om grootelijcks te klaghen,
Soo over u bedrogh, als heymelijcke laghen:
Wat vlecke meend ghy dat het in mijn eer sal zijn,
Dat ghy by mijn gheweest zyt in een Vrouwen schijn?
Dan wijl ghy seght, dat ghy dit om Daraydes wille
Alleenigh hebt gedaen sal, ick mijn gramschap stillen:
Behoudens, dat ghy sult voor mijn gheheele staet,
Verklaren wie ghy zijt, en dat ghy u ghelaet
Of ick hier niet van wist, beweerende met reden
Dat door Daraydes wil ghy aentrockt dese kleden,
Om d'aenslagh van Diaen als dat is openbaer,
Soo kan mijn eerlijck lof niet lijden sulck ghevaer.
Dan mooght ghy wel met mijn in deughden en in eeren,
Ghelijck ghy hebt ghedaen wel wederom verkeeren.
En ick verseker u, so veer ick huwen sal,
Dat ick u best bemin, en kies u boven al.
O alder-Werelts roem, uytmuntende Goddinne!
Beheerschster van mijn hart, vooghdesse van mijn sinnen!
O Ziele van mijn Ziel, o vreughde van mijn vreughd!
Hoe sal ick wederom vergelden dese deughd?
Al waren my vereerd twee groote Keyser-rijcken,
Ick sou by dese gonst, die gonft niet verghelijcken.
Garaye laet ons dat voor dees tijd laten staen,
En sonder uyt-stel voort na onse Schepen gaen:
Om daer op alle dingh te stellen goede ord'ren,
En ons beraemde reys na Griecken te bevord'ren.
Ick ben tot alle het gheen dat uwe Majesteyt
Ghelievet te gebien, ghewilligh en bereydt.
|
|
Auteursrechtvrij