Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen
(1681)–Claes Stapel– Auteursrechtvrij
[pagina 663]
| |
Voiz: Psalm cxxviij. Of: Wilhelmus van Naszouwen. Of:
| |
[pagina 664]
| |
Dat eischt des heilands trouwe,
Die Hy zijn Bruid beweez'.
Zijn liefd ontzag geen kerker,
Noch 't kruis dat bloed vergoot:
Zijn liefd en trouw was sterker
Als d' alder-felste dood.
5. Dat dus de liefde leeve
By deez' vereende twee,
En booven d' aarde sweeve;
Zoo druk hen ramp noch wee,
In 's Weerelds woeste baaren.
Verwek gewenschte vrucht
Uit dit gezeegend paaren,
En voed z' in uwe tucht.
6. Ai! laat hun noit vergeeten,
Dat Gy hun Vaader zijt,
Die door den Zoon 't geweeten
En 't droef gemoed verblijd:
Op dat hun hert en zinnen
U, Heer, en uwen Zoon
Toch booven al beminnen,
En eeren voor uw throon.
7. De Mensch verlaat zijn Vaader
En Moeder op zijn Vrouw;
Maar Gy bestaat hem naader,
Verknocht door vaster trouw.
Geen Vrouwe-liefde wende
Zijn herte van U af,
Die dwaaling vind d' ellende
Des af-vals tot haar straf.
8. Ach Vaader! geef hier krachten
Ten goede van dit paar.
't Leer 't aardz om U verachten:
't Leer waaken in gevaar:
| |
[pagina 665]
| |
't Leer 't Weerelds leeven wraaken:
't Genoeg zich met zijn deel:
Ia 't leer zich zelfs verzaaken
En 't geef U 't hert geheel.
G.B. |
|