Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen

[p. 498]

Innige zucht naa 't nieuw Ieruzalem.

Stemme: Van de tien Gebooden. Of:
Nerea schoonste van uw gebuuren.

1. WEl op mijn ziel! verlaat 't geweemel,

Verlaat het woelen van der aard;

Zend al uw zinnen naa den Heemel,

Al uw gedachten Heemel-waart.

2. Uw ziel is niet uit d' aard genoomen,

Hoe welze nu op aarde leefd;

Zy is van booven af-gekoomen

En daar-om we'er naa booven sweefd.

3. Het vuur, als het is ne'er gedwongen,

Van zelven wel naa booven sterkt;

Al is uw ziel in 't lijf gedrongen,

Zy echter we'er naa 't hooge trekt.

4. Naa booven daar de zaal'ge zielen

(Wiens lichaam nu het graf verdoofd)

By zoo veel honderd duizend krielen,

Met gulden kroonen op haar hoofd.

5. Dit is de Stad, daar al de straaten

Met peerlen kostlijk zijn beleid,

Al meer is daar, als 't hert kan vaaten,

Veel meerder dan de tonge zeid.

6. Die trotzaard, die de scepter swierde,

Dien Babel gants ten dienst stond,

Die op-geblaazen 't al regierde,

Hem dus te spreeken onder-wond,

7. Kan iemand beeter huis beschouwen,

Dan dat mijn arm nu heeft bereid,

Dat ik mijn hebbe laaten bouwen,

Ter eeren van mijn Majestait!

[p. 499]

 

8. Maar dat ik dit van U ging zeggen

 

O! over-aards Ierusalem!

 

Wiens fondamenten vaster legen:

 

Gewis het had veel beeter klem

 

9. Gy zijt het Bethel Goodes wooning,

 

Gy zijt des opper-voogds paleis,

 

Uw schoonste staat lijd geen verschooning,

 

Daar 't beste is daar stud den eis.

 

10. Men hoefd in u geen Maan of Zonne,

 

Veel minder hoefd men haats en licht:

 

Uw Lam licht, als 't is onbegonnen,

 

Zoo ook geduurig nimmer swicht.

 

11. Uw onder-vloer met al zijn sterren

 

Schijnt hooger als het hoogste ding,

 

Zijn hoogte doet 't gezicht verwerren

 

Hoe hoog is dan de zoldering.

 

12. Daar zit Gods hoog verheeven Zoone

 

Met onuitspreekelijke praal,

 

By Vaader op een Heemel-throone,

 

In zoo vercierde Gooden-zaal.

 

13. Daar ziet men schoone glanzen schijnen,

 

Als dienaars in het opper-hof,

 

En honderd duizend Cherubijnen

 

Daar swieren tot haar Scheppers lof.

 

14. Daar is het, daar mijn ziel wil wezcen,

 

Daar haakt, daar hijgtze zoo naa toe,

 

Om U te zien, mijn God gepreezen,

 

Van wien te zien zy noit werd moe.

 

15. Gelijk een hert, vermoeid door 't jaagen,

 

Zeer hyget naa een versze sloot,

 

Zoo wens ik naa die zoete daagen,

 

Om daar te weezen naa de dood.

 

16. Die daagen, dat ik mag aanschouwen

 

Het helder licht van uw aanschijn,

[p. 500]

 

Daar al-tijd vreugd is geen benouwen,

 

En al-tijd blijdschap nimmer pijn.

 

17. Kom haastig, Heer! wild niet vertraagen,

 

Ey! haast U toch en kom met spoed,

 

Breng haastig toch die zoete daagen,

 

Zoo haast mijn ziel naa 't zoetste zoet.

          J.C.W.